De Koude Kalkoen

Een jachtvergunning voor de Filiaalhouder

door Reageer

Ooit gaf Marc-Robin Visscher een spreekbeurt over vogels. Omdat hij niets beters kon bedenken. Daarbij, lacht hij vrolijk, viel hij lelijk door de mand.
Dat doet de Filiaalhouder vanochtend opnieuw. Zo is hem ontgaan dat Bleker de smient alweer heeft geschrapt als bejaagbare vogel, herkent hij het geluid van de kievit niet en stelt hij in een mislukte poging geestig te zijn de vraag: “Hoe smáákt kolgans, daar ben ik dan weer nieuwsgierig naar.” Dat aan Kees de Pater van de Vogelbescherming.

Niet alleen de verslaggever weet van toeten noch blazen, dat geldt ook voor de staatssecretaris die kolganzen wil vangen (en “zo diervriendelijk mogelijk” vergassen) wanneer ze ruien. Maar dat doen kolganzen hier helemaal niet, dat doet de grauwe gans.
Weet De Pater.

Aalglad betoont zich weer eens Bleker. Hij is, zegt hij tegen Lara Rense en Marcel Oosten, “een beetje revolutionair bezig door de verantwoordelijkheid te leggen bij de mensen in de streek zélf”. Zo kun je het naar de knoppen helpen van de natuur uiteraard ook omschrijven.

Marc-Robin Visscher blijft intussen onbekommerd geiten. Lopend door een stiltegebied en stikkend van de lach om zijn eigen “ik zal zo stil mogelijk proberen te soppen”.

Op twitter vraagt iemand een jachtvergunning om MRV af te schieten.
Doodmaken van een Filiaalhouder is wel erg cru.
Maar misschien kan iemand van de redactie hem vertellen dat naarmate hij zichzelf leuker vindt en een slechte voorbereiding van zijn onderwerp alleen maar als dolletjes ervaart er voor de luisteraar steeds minder plezier aan hem valt te beleven.

‘Social seating’

door Reageer

KLM gaat passagiers laten kiezen naast wie ze komen te zitten aan de hand van sociale media.
Als een passagier incheckt op internet kunnen de profielen van LinkedIn en Facebook worden gekoppeld. Andere passagiers kunnen zo een buur uitkiezen met wie zij iets gemeen hebben.
Als je wilt natuurlijk – je hóeft niet.

Ik hoor het in het mediaoverzicht van het Radio 1 Journaal.
Ook nog iets over netwerken en wie weet zelfs daten.

“Ik wil mijn kinderen achterin en mijzelf voorïn” onthult Tim Overdiek.
Nu lijkt me dat iets waar je geen Facebook voor nodig hebt maar het zet me wel aan het denken.

Kan ik kiezen voor in mijn buurt géén krijsende baby’s? Géén hardpratende aso’s. Geen dikzak die de stoel vóór me de gotganse 9 uur plat legt omdat hij zich anders met geen mogelijkheid in de seat kan persen.

En naast me?
Een zeer zwijgzaam super private person die zich na een snelle vriendelijke knik diep verdiept in het dikke boek waarin zij/hij bij het begin nog niet op een kwart is en dat de hele vlucht ondanks intensief lezen niet uit komt.
Of dat via het matchen op Facebook is te realiseren? Ik denk het wel.
Maar dan moet Facebook niet alleen onze ‘likes’ in kaart brengen maar ook onze berichtjes analyseren.
Wat wij niet willen.

Misschien een nieuwe ‘like’ speciaal voor wie regelmatig vliegt?
Ik wil zitten naast iemand die a) full time babbelt b) intensief zoekt naar wat we gemeen hebben via babbeldebabbel c) iemand die als het zo uitkomt enkele woorden wisselt over wat gebeurt (turbulence, een zatte passagier die door een Marshall wordt overmeesterd, een bijna crash) d) iemand die helemaal NIETS zegt bv omdat hij het Engels en Nederlands niet meester is maar die wel vriendelijk kan glimlachen.
Ik kies D. Desnoods C.

Maar ik vlieg Delta dus wie weet kan die zoiets in het zitplaatsenplan opnemen.

Beste presentator

door Reageer

Ook dit jaar zal de Klooiende Kalkoen virtuele prijzen uitreiken aan
– de beste presentator
– de beste verslaggever
– het beste programma
Allemaal op Radio 1.

Ik heb al wel een idee maar ik aarzel nog een beetje en ik sluit enkele andere gegadigden ook niet uit.

Omdat het altijd leuk is om mee te stemmen: geef hieronder je mening en stem in de poll.
Eerst voor de beste presentator.

Waarvoor als het aan mij ligt in aanmerking komen: Lara Rense, Lucella Carasso, Elsbeth Gruteke, Jurgen van den Berg, Deborah Blekkenhorst, Tijs van den Brink, Govert van Brakel, Marcel Oosten.

De poll staat hiernaast.
Voor het geval je het echt niet weet en meerdere presentatoren je stem gunt: je kunt er maximaal vier kiezen.

Meningen kunnen hieronder vrijelijk gespuid.
Vertel wie jij geweldig vindt.
Is volgens jou een presentator die ik niet eens noemde de beste?
Overtuig me.

Leuke dingen met de post

door Reageer

“Rondjes, vierkantjes en driehoekjes” rijdt Joris van de Kerkhof om Waddinxveen. Op zoek naar het distributiecentrum van PostNL. Had hij maar een nieuwe TomTom besteld via internet, verzucht hij (of zijn huidige vaker aan de computer gehangen en ‘m geactualiseerd).

We kopen meer online, heeft de Filiaalhouder gelezen. Wel 10% meer. Zes meter boven de grond racen de pakjes door de lucht op banden. Op weg naar de grote vrachtwagen waar de chauffeur de eigen volgorde van bezorgen bepaalt. ‘Chauffeur is onderweg’ staat er dan spannend bij Track & Trace.

“Aan de reacties van mensen zie ik vaak dat ik leuke dingen breng” vertelt zo’n chauffeur. Nu brengt hij op route 307 een stapel pakketten naar Intertoys. Retour afzender. “Die man woont hier niet” leest Joris van de Kerkhof op 1 ervan. De Filiaalhouder gelooft er niets van: vast spijt gekregen van de bestelling. De chauffeur houdt zich op dit punt netjes op de vlakte.

“Eigenlijk,” trapt de verslaggever dan even op de ziel (en inkomstenbron) van de webwinkelier, vindt hij het “veel leuker om een winkel binnen te gaan en je te laten uitleggen hoe het werkt en hoe duur het is en te onderhandelen over de prijs.”

Op het laatst, wat mij betreft: te kort, is hij in een echte speelgoedwinkel. Die last heeft van internet. Want mensen komen wel kijken naar een doos met Lego of een Playmobil maar bestellen die dan (goedkoper) online.

Een ‘echomicrofoon’ laat de Filiaalhouder zich demonstreren. Erin praten en dan galmt het. Voor € 1,99: “Geen geld.”
“Leuk! Neem mee!” verzoekt Marcel Oosten. “Vindt m’n dochter leuk.”

Ook handig voor de radiojournalist die in het heetst van de strijd zijn stem dreigt te verliezen.
Wat Joris van de Kerkhof in korte tijd nu alwéér gebeurt.
Uit puur eigenbelang als luisteraar zeg ik: doe je een beetje kalm aan?

Leermomenten achter roodgeblokt lint

door Reageer

“Oefenen met oefendoelen” zal de ‘rampenleider’ die op vliegbasis Eindhoven een namaakvliegramp leidt.

Een voorstuk en een achterstuk van een Fokker 100 ziet Joris van de Kerkhof liggen. Daartussen koffers. Nee, niet aankomen. Want tussen die koffers komen later de slachtoffers (acteurs fysieke veiligheid) en alles moet precies zó liggen – en niet anders.
Dan wordt het (weer de ‘rampenleider’): “stukje communicatie” en “stukje processen” en niet te vergeten “leermomenten”.

Vijftien jaar geleden was de ramp met de Hercules.
“Als u slachtoffer gaat liggen wezen” vraagt de Filiaalhouder aan een acteur: denkt hij daar dan ook aan? De man zegt zich te gaan “concentreren op acteren” maar nu de verslaggever het zegt: “Misschien kan ik het wel meenemen. Goeie tip.”
Method acting.

De hulpverleners, verwacht men, zullen mogelijk wél terugdenken. Als die het te kwaad krijgen kan de oefening zelfs gestopt.
Eigenlijk is de echte oefening ook niet tussen de wrakstukken. Die is op het gemeentehuis. Waar de beslissingen worden genomen. En waar de stukjes communicatie en leermomenten natuurlijk op hun plaats moeten vallen.

Meest indrukwekkend: wanneer Joris van de Kerkhof (“ik was er zelf bij”) met collega Hans Matheeuwsen herinneringen ophaalt aan die avond.
Om zes uur kwam het nieuws over de ramp, de pers spoedde zich naar het vliegveld en (HM:) ”Honderd journalisten werden gevangen in een ruimte en wie binnen was mocht er niet meer uit.”
Tot aan het eind van de avond eindelijk de persconferentie kwam die steeds werd beloofd en steeds werd uitgesteld.

Twee werelden.
Het echte drama dat al bijna is vergeten en het spelen met schmink (bloedende harten) achter roodgeblokt lint.