Het antwoord op de vraag ‘waar is Marcel Oosten gebleven’: hij werkt voor de regionale omroep RTV Oost.
Als radiopresentator.
http://radio.nl/816805/marcel-oosten-nieuwe-radiopresentator-afslag-oost
Afscheid van Govert
Ik zet vanochtend Facebook aan en een van de eerste berichten die ik lees is van Govert van Brakel.
Vandaag is zijn laatste Perstribune.
Vrienden en collega’s buitelen in de commentjes over zichzelf en elkaar heen met complimenten.
Terecht.
De Perstribune eindigt met een zojuist door Ivo de Wijs over en aan Govert geschreven gedicht waar de presentator verlegen van wordt.
Ik wou dat ik zo mooi kon schrijven als Ivo de Wijs.
Dat kan ik niet dus houd ik het noodgedwongen bij: Govert, ik ga je missen.
Ivo de Wijs aan het slot van de uitzending.
Shoppen met Chinezen
Outlets zijn voor mij gebouwen met trendy namen waar ik langs rijd en waarvoor ik reclame hoor.
Er schijnen mensen te zijn die er een hele dag kunnen doorbrengen om er ‘lekker’ te gaan shoppen.
In Roermond blijkt ook een outlet te zijn waar “veel Nederlanders, veel Fransen en heel veel verdrietige kinderen…” (op de achtergrond het geluid van een dreinend kind waarmee de stemming er meteen in zit).
Het gaat alleen niet om de zeurkinderen, Joris van de Kerkhof wil ons vertellen over “heel veel Chinezen” die er ook rondlopen.
Het is geen toeval, het outlet centrum zorgt er zelf voor dat het in het reisprogramma zit van Chinese touroperators. Een halve dag brengen de Chinezen er door, rennend van winkel naar winkel, shoppend shoppend shoppend. Waarbij ze 5 tot 8x zoveel uitgeven als een Nederlander.
Omdat designermerken in Roermond goedkoper zijn dan in China en omdat een Chinees altijd ook inkoopt voor vrienden en familie.
Joris van de Kerkhof laat zich door een jonge Chinese vrouw, Valerie, die hierover een scriptie heeft geschreven, uitleggen waarom de merkproducten voor Chinezen zo belangrijk zijn: ze zijn goed voor hun sociale status.
Een Chinees gezin (uit Hoofddorp! Wat ver!) komt hier al voor de derde keer. De vrouw koopt inderdaad zoals uit het onderzoek bleek ook voor anderen, omdat de producten goed én goedkoop zijn. En de man is méé maar zegt dat hij niet goed weet waarom.
Grappig: de verslaggever en Valerie hebben geprobeerd een aantal Chinese mannen te spreken die op bankjes zaten met tassen om zich heen maar die wilden niet praten. Dat deden ze wel in het onderzoek: vrouw deed het winkelen, man zat buiten te roken (ontspannen?).
Het gaat steeds beter met deze outlet (= het wordt er steeds drukker). Toch zullen de Chinezen blijven komen, verwacht Valerie. Want: in China is het nóg drukker. Maar vooral: daar loop je het risico dat zgn merkproducten nep zijn. Hier zijn ze zeker echt.
Een leuk kijkje in een voor mij totaal vreemde wereld.
Kom
Jurgen van den Berg praat over een show van Koi die dit weekend in Arcen plaats vindt.
Hoe hóud je koi, vraagt hij. Want: “een goudvis houd je in een kom.”
Dom dom dom!
Een goudvis houd je helemaal niet in een kom! dat is dierenmishandeling.
Ze hebben geen lichaamsbeweging, ze vervelen zich ook nog eens te pletter.
Geen wonder dat de gemiddelde op die manier gehouden goudvis het gewoonlijk niet lang volhoudt en al snel het loodje legt (en dan door de wc wordt gespoeld).
Het had de meneer van de Koi deugt gesierd als die daar even op had gewezen maar hij praat alleen maar over de Koi.
Wie denkt ‘is dat niet wat overdreven’: lees dit.
Het antwoord dat niet kwam
Bijna 10% minder jongeren uit bijstandsgezinnen gaat studeren sinds het afschaffen van de basisbeurs.
Leontine Treur, econoom bij Rabo Research, mag het uitleggen.
Zijn mensen uit bijstandsgezinnen bang om een studieschuld aan te gaan, vraagt Peter de Bie en “is dat de kernvraag”.
Geld kán een rol spelen, geeft de econoom toe.
(babbel babbel)
PdB: “Maar wat er aan de hand is natuurlijk: die studieschuld telt mee wanneer je een baantje hebt en een huis wil kopen.”
Dan zegt de bank nee dus: “is er voor jullie als bank dan geen taak weggelegd?”
“We zien dat er steeds meer studenten zijn…”
PdB: “Maar geeft u nou eens concreet antwoord!”
Iets algemeens over leennormen die voor iedereen gelden.
PdB: “Maar moet je daar als bank niet een verantwoordelijkheid in nemen?”
Babbel over overwaarde die jongeren niet mogen meenemen terwijl een muziekje aanzwelt.
PdB: “U wordt er nu uitgedraaid door de Ster.
LT: “O…”
PdB: “En het antwoord is *niet* gekomen.”
Dat was een knap staaltje prikken in een babbelende hotemetoot zonder je te verlagen tot het niveau Sven Kockelmann.