De Koude Kalkoen

Vogelbescherming

Spreeuw weer van het menu áf

door Reageer

De kok van restaurant De Prockheer in Cothen heeft de spreeuw weer van het menu afgehaald.

Vogelbescherming (dat niet zoveel moeite heeft met het doden van ganzen waarvan er, zegt woordvoerster Marieke Dijksman, véél zijn) heeft wel problemen met het serveren van salade van spreeuw.
Ook als de spreeuwen toch al dood zijn omdat ze wegens ‘overlast’ worden geschoten in de kersenboomgaard tegenover het restaurant.

Het staat in de wet, legt Dijksman uit aan Deborah Blekkenhorst.
Zangvogels mag je niet gebruiken voor commerciële doeleinden.
Omdat je anders mogelijk “vraag creëert”.
En het gaat toch al slecht met de spreeuw.

“Afschieten mag wel?” verbaast zich de presentator.
Eerst moet je andere maatregelen nemen: netten, geluid en pas wanneer je kunt aantonen dat dat niet werkt “ondersteunend afschot”.
Wat, zegt Marieke Dijksman, niet betekent “gericht schieten” maar laten schrikken door te schieten waarbij “een aantal dood gaat”.

Vogelbescherming heeft de kok dus een brief geschreven en lo and behold onthult Dijksman aan het slot: de spreeuw is van het menu verwijderd.
Eind goed… tja, wát eigenlijk?
Dat de spreeuwen (als met 40% afgenomen in twintig jaar en *bijna* op de rode lijst) nog steeds worden afgeknald maar nu in de groene bak worden gemieterd?

Een jachtvergunning voor de Filiaalhouder

door Reageer

Ooit gaf Marc-Robin Visscher een spreekbeurt over vogels. Omdat hij niets beters kon bedenken. Daarbij, lacht hij vrolijk, viel hij lelijk door de mand.
Dat doet de Filiaalhouder vanochtend opnieuw. Zo is hem ontgaan dat Bleker de smient alweer heeft geschrapt als bejaagbare vogel, herkent hij het geluid van de kievit niet en stelt hij in een mislukte poging geestig te zijn de vraag: “Hoe smáákt kolgans, daar ben ik dan weer nieuwsgierig naar.” Dat aan Kees de Pater van de Vogelbescherming.

Niet alleen de verslaggever weet van toeten noch blazen, dat geldt ook voor de staatssecretaris die kolganzen wil vangen (en “zo diervriendelijk mogelijk” vergassen) wanneer ze ruien. Maar dat doen kolganzen hier helemaal niet, dat doet de grauwe gans.
Weet De Pater.

Aalglad betoont zich weer eens Bleker. Hij is, zegt hij tegen Lara Rense en Marcel Oosten, “een beetje revolutionair bezig door de verantwoordelijkheid te leggen bij de mensen in de streek zélf”. Zo kun je het naar de knoppen helpen van de natuur uiteraard ook omschrijven.

Marc-Robin Visscher blijft intussen onbekommerd geiten. Lopend door een stiltegebied en stikkend van de lach om zijn eigen “ik zal zo stil mogelijk proberen te soppen”.

Op twitter vraagt iemand een jachtvergunning om MRV af te schieten.
Doodmaken van een Filiaalhouder is wel erg cru.
Maar misschien kan iemand van de redactie hem vertellen dat naarmate hij zichzelf leuker vindt en een slechte voorbereiding van zijn onderwerp alleen maar als dolletjes ervaart er voor de luisteraar steeds minder plezier aan hem valt te beleven.

Ganzen vergassen

door 1 Reactie

Morgan is nog niet eens geland in Tenerife (wat duurt die reis lang, zeg! Het lijkt haast een transatlantische vlucht) of een ander dier wordt in het vizier genomen op een niet fijne manier.
Ganzen. Er zijn er teveel bij Schiphol. Dús moeten ze vergast. Vindt de Onderzoeksraad voor Veiligheid. En staatssecretaris Atsma (van ‘milieu’) vindt het ook. Want: “Een gans in de motor *moet je niet willen*.”

Natuurlijk wil niemand een gans in de motor.
Zodat de vraag is: wat nu.
“Wat zou u vinden van vergassen?” vraagt Jeroen de Jager aan een vliegtuigspotter.
“Als ze het maar op een humane manier doen,” zegt de man. “Dat de dieren er zelf geen last van hebben.”

Dat is dus lastig. Want ganzen lopen niet opgewekt in rotten van drie een gaskamer in om daar het loodje te leggen. Het is ook, legt Kees de Pater van Vogelbescherming uit, maar zéér de vraag of het hélpt.
Hij pleit (en we hoorden het al eerder o.a. bij Vroege Vogels) voor een andere inrichting van het gebied rond Schiphol. Zodat de gans er niet wil blijven maar naar elders verkast.

“Is vergassen de meest humane manier?” vraagt Lucella Carasso aan Atsma.
Dat *lijkt* het te zijn, zegt die. Want het duurt het kortst. Wat vast waar is als je het vergelijkt met 1 voor 1 met een stuk hout doodknuppelen.

Er komen dus weer discussies. Nu over ganzen.
Ik zou zo graag 1x uitgaan van het belang van het dier en dan kijken hoe wij daar een mouw aan kunnen passen.

De mezenbol op zes hoog

door 1 Reactie

Me koesterend in het gelukkig bezit van een grote, wilde tuin aan een beschermdnatuurgebied-polderlandschap vergeet ik wel eens de zielepieten in de flats met op z’n best een klein balkon.
Kunnen die ook een vetbol ophangen? Of heeft dat geen zin.

Het heeft zin, verzekert ons Jasper de Ruiter van de Vogelbescherming.
Tot 10-12 hoog mag je als flatbewoner het idee hebben: “Er kán een vogel bij mij langskomen.”
Je maakt het die vogel extra aantrekkelijk door niet alleen eten op te hangen maar ook een boom(pje) of struik op je balkon te zetten. Zodat hij even kan rusten van de barre tocht en beschutting heeft.

Ideaal is een “verticale tuin”: groen dat langs de gevel omhoog klimt.
Wel even vragen aan de woningbouwvereniging of het mag.

Op de site van Vroege Vogels een filmpje. De Vara heeft op 6 hoog een vetbol opgehangen. Kauwtjes hebben er ‘belangstelling’ voor. Maar ze kunnen er niet bij. Puntje-puntje-puntje. Sluit de site af.

Wat zouden ze daar nou mee bedoelen? Sneu? Of: haha?
Zelf vind ik die hele mezenbol en pindaslingers en -netjes dierenkwellerij.
Geef vogels gewoon voer. Op een bordje of op een plankje.
Als vogel ‘kunstjes moeten doen’ voor je te eten krijgt is bijna zo erg als de olifant in het circus op z’n krukje.