De Koude Kalkoen

Jeroen de Jager

Dierproeven op lelijke honden

door 1 Reactie

Meer dan 127.000 mensen tekenen de petitie waarin de universiteit van Maastricht wordt gevraagd te stoppen met proeven op labradors.

Niks mee te maken, reageert vandaag de universiteit.
De maatschappij wil innovaties in de gezondheidszorg, zeggen ze tegen verslaggever Jeroen de Jager, en dús moeten ze dierproeven doen op honden zwaarder dan 25 kilo.
Omdat hun harten lijken op die van ons.

Jeroen de Jager heeft met een aantal collega’s een rondleiding gekregen.
“Uniek” – maar, weet hij ook wel, “omdat ze er belang bij hebben de media wat openbaarheid te gunnen.”
Honden heeft hij niet gezien, wel geiten en veel muizen en ratten.

Door de ophef is bereikt dat een externe ethische commissie bekijkt of weer op de labradors mag worden getest.
Hoe dat ook uitpakt, gezien de “aaibaarheid van labradors” worden die mogelijk hoe dan ook ontzien.
En gaat de universiteit bastaardhonden uit Amerika laten overvliegen.

“Dus lelijke honden met overgewicht zijn de dupe van deze maatregel” vat ‘druktemaker’ Pieter Derks het cynisch samen.
Cynisch en treffend.

Een verandering van hart

door Reageer

Paus Franciscus is populair, ook in Nederland.
RKK heeft het laten uitzoeken en niet-gelovigen vinden dat de man een 6,8 heeft verdiend terwijl katholieken hem net geen 8 geven.

“Dat is toch niet zo bijzonder hoog” vindt Lucella Carasso die ik inschat op iemand die op school altijd negens en tienen haalde (dat is positief bedoeld).
Maar het is wél hoog “als je het vergelijkt met de vorige paus” benadert Jeroen de Jager het van een andere kant.

Waarna hij als live verslaggever in Den Bosch de rondwandelende mensch de vraag voorlegt wat *die* ervan vindt wat zoals vaak een vrij zinloze exercitie is.
Jóngeren, spreekt hij aan.
Herkennen zij de man van een foto.
Nee. Tis de paus.
Weten zij waarvoor hij staat? Geen idee.

Een volwassen vrouw dan.
Ook al geen interesse.
Een man.
Die vindt Franciscus “vernieuwend” en de vorige paus “griezelig”.

Gelukkig heeft de live verslaggever zich zelf wel goed ingelezen dus verhaalt hij van “versobering en rijden in een Renaultje” en voeten wassen.
Met een vrouw van de kritische Mariënburgbeweging neemt Jeroen de Jager de positieve kanten door van de nieuwe paus maar de vrouw heeft ook wat kanttekeningen die wel een heel (voor mij onverwacht) bitter beeld geven.
Tenslotte wat andere deskundigen (“paus verlangt een verandering van hart”).

Interessant onderwerp, boeiende gesprekspartners.
Voxpop als altijd overbodig.
Vooral jammer: het gehaaste toontje van Jeroen de Jager die -zeker afgezet tegen het ochtend-Filiaal van Marc-Robin Visscher – ook wel érg weinig tijd krijgt om ontspannen een gesprek te voeren.

Hoe lossen we dat nou op.
Mm.
Misschien wat minder plaatjes draaien?
Tis maar een ideetje.

“Morgen Zembla kijken, hè?”

door Reageer

De meeste dieren die we opeten hebben niet zo’n leuk leven en af en toe komt naar buiten dat ze dan ook nog eens op een pijnlijke wijze worden geslacht.
Ik noem: stroomstoot in de anus als de kreupele koe in de ogen van de slachters niet snel genoeg haar dood tegemoet loopt.

Nu zal Zembla morgen onthullen dat op het vlees van deze dieren *poep* kan zitten. Omdat bij een prik in de darm de stront over het karkas loopt en dan veegt de slachter dat zo’n beetje weg ipv dat stuk vlees weg te snijden (=omzetverlies).

Jeroen de Jager doet de voxpop in Leidschendam: “Hebt u het al gehoord”. Wat mensen ja hebben en soms nee en verder levert het weinig interessants op.

In een slagerij vraagt hij het personeel: “Hebben jullie wel eens *poepjes* gezien op het vlees?” Antwoord: “Nee.” Vraag: “Kenden jullie het verhaal?” “Nee, nu net van u.”
JdJ: “Morgen Zembla kijken, hè!”

Marc Jansen van het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel voor de microfoon.
Wist die hoeveel tijd een keurmeester heeft om een varken te keuren of een rund? Nee? JdJ: “Voor een varken 8 seconden en voor een rund 1 minuut.”
Dit itt de ambachtelijke slager waar een keurmeester een half uur heeft voor een rund.
Wat hij een uur later moet intrekken: het blijkt 3 minuten te zijn.

De slager denkt dat er ook troep zit op sla.
JdJ: “Maar daar ga je niet dood aan o ja daar ga je wél dood aan, goed wassen dan maar, maar vlees was je niet.”
En: “Denkt u dat wij het groter maken dan nodig is?”
Slager: “Ik kan eigenlijk niet reageren nu ik de uitzending niet heb gezien.”
JdJ: “Dit is goede publiciteit voor Zembla.”

Zeg dat wel.

Voxpop

door Reageer

Gisteren hoor ik Jeroen de Jager nog nét niet vloeken wanneer er iets mis gaat zodat hij, de live verslaggever, nota bene iets *live* moet verslaan.
De eerste voxpopper die hij aanspreekt verstaat hem nl niet en brabbelt Engels terug.
Zul je altijd zien!
De (live?) verslaggever klinkt geïrriteerd.

Vandaag heeft Jeroen de Jager zijn onderwerp beter onder controle.
Het gaat over zwemles.
Of de kindertjes inderdaad beter eerst borstcrawl kunnen leren dan de schoolslag zoals de zwembond zegt.

Microfoon bij een jongetje.
Wat vind jij het leukst?
Schoolslag.
En jij?
Schoolslag.
En jij?
Schoolslag.

Ziejewel, Lucella, roept de verslaggever uit: “Iedereen schoolslag! Hier wordt meteen geloochenstraft het idee van de zwembond dat kinderen meer plezier hebben in de borstcrawl…”
Waarop Lucella Carasso hem onderbreekt met: “Nou, het zijn er maar drie, hè, Jeroen. Het zijn er maar drie!”
“Het zijn er maar drie,” Jeroen de Jager kan het niet ontkennen, hij lacht en gaat verder met de baas van de zwemschool.

Geweldig hoe Lucella Carasso haar live verslaggever bij de voxpop-les houdt.

Wachten bij de poort

door Reageer

Verontwaardiging over de VN en Syrië. Bo Xilai in China met Garrie van Pinxteren niet als verslaggever maar als deskundige. Jeroen de Jager als een kind zo blij in een grote hal (“woeha!!”) en in een autootje.

Intussen staat Joris van de Kerkhof te posten bij een gevangenis in Caïro.
Gisteravond was hij nog bij een demonstratie.
Hij sprak met mannen die boos zijn om de vrijlating van Mubarak.
Hij sprak met een man die met stenen was bekogeld en hem zijn verwondingen liet zien.
Daar kwam aan jongen bij staan die zei dat als de man weer zou demonstreren hij met stenen zou gooien.

“Er zullen dus gewelddadigheden plaatsvinden.”
Lara Rense klinkt bijna gretig.
Maar dat is afwachten, zegt Joris van de Kerkhof (realistisch).

Wát ziet hij bij de gevangenis.
Vrouwen met eten en kleding. Die dat willen brengen voor geliefden.
De vrouwen gaan door een kleine deur zo’n 20 meter van de grote poort.

Marcel Oosten: “Áls Mubarak eruit komt, waar wordt hij met de helicopter naartoe gebracht?”
JvdK: “Richting Israel maar hij stopt op tijd.”
Bij zijn villa dus.

Een paar uur later houdt Joris van de Kerkhof er rekening mee dat Mubarak niet naar zijn villa wordt gebracht maar dat hij “in de buurt” blijft omdat de politie dan beter op hem kan letten.
Ergens vanochtend dus. Of vanmiddag. Of vanavond.
Of mogelijk morgen.
Marcel Oosten: “Joris, blijf in de buurt van die gevangenis.”

Het leven van een correspondent is niet altijd te benijden.