Zembla

Het ‘Beter Leven’-keurmerk van de Dierenbescherming blijkt waardeloos.
Zembla gooit het vandaag in de groep en het valt niet mee: is er veel vraag naar koteletjes van varkens die (relatief) goed hebben geleefd dan gooit de fabriek er ook wat bij van niet zo blije varkentjes.

Hoe vaak dat gebeurt?
Dagelijks.

Iedereen geschokt, het zou niet moeten mogen en wat nu.
Beter toezicht.
Klinkt wat machteloos.

Aan de andere kant beginnen met élk dier dat tzt wordt opgegeten een beter leven geven, zou dat wat zijn?
Zal wel niet, hè?
Want dat wil ‘de zunige consument’ niet.

Ander dierennieuws, en nu góed:
De gemeente Amsterdam doet een ‘moreel appel’ op modewinkels om geen bont van pelsdieren meer te verkopen.
Ook vraagt de gemeente pelsdierbontvrije winkels en winkelketens duidelijk te maken aan het publiek dat ze geen bont verkopen.
(gisteravond al in het R1J)

Opmerkelijk: de politie die ratten traint als opsporingsambtenaar.
Met namen als Magnum (“dat is de fotogeniekste”) en Derrick (“de beste”).
Ze hebben een goede neus en kunnen kruitsporen ruiken.

Paul Sanders: “Hoe vaak bent u al de rattenvanger van Hamelen genoemd?”
Trainster Monique Hamerslag: “Dat valt erg mee, ik word heel serieus genomen door mijn collega’s.”

En terecht.
Ratten zijn intelligente (en aardige) dieren.
Ze ruiken nog beter dan een hond ook.

De meeste dieren die we opeten hebben niet zo’n leuk leven en af en toe komt naar buiten dat ze dan ook nog eens op een pijnlijke wijze worden geslacht.
Ik noem: stroomstoot in de anus als de kreupele koe in de ogen van de slachters niet snel genoeg haar dood tegemoet loopt.

Nu zal Zembla morgen onthullen dat op het vlees van deze dieren *poep* kan zitten. Omdat bij een prik in de darm de stront over het karkas loopt en dan veegt de slachter dat zo’n beetje weg ipv dat stuk vlees weg te snijden (=omzetverlies).

Jeroen de Jager doet de voxpop in Leidschendam: “Hebt u het al gehoord”. Wat mensen ja hebben en soms nee en verder levert het weinig interessants op.

In een slagerij vraagt hij het personeel: “Hebben jullie wel eens *poepjes* gezien op het vlees?” Antwoord: “Nee.” Vraag: “Kenden jullie het verhaal?” “Nee, nu net van u.”
JdJ: “Morgen Zembla kijken, hè!”

Marc Jansen van het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel voor de microfoon.
Wist die hoeveel tijd een keurmeester heeft om een varken te keuren of een rund? Nee? JdJ: “Voor een varken 8 seconden en voor een rund 1 minuut.”
Dit itt de ambachtelijke slager waar een keurmeester een half uur heeft voor een rund.
Wat hij een uur later moet intrekken: het blijkt 3 minuten te zijn.

De slager denkt dat er ook troep zit op sla.
JdJ: “Maar daar ga je niet dood aan o ja daar ga je wél dood aan, goed wassen dan maar, maar vlees was je niet.”
En: “Denkt u dat wij het groter maken dan nodig is?”
Slager: “Ik kan eigenlijk niet reageren nu ik de uitzending niet heb gezien.”
JdJ: “Dit is goede publiciteit voor Zembla.”

Zeg dat wel.

Zembla

Dierenberichten in het Radio 1 Journaal

“Morgen Zembla kijken, hè?”