De Koude Kalkoen

Bert van Slooten

Dodelijke blikken en zinloos zoeken in een onbekende ziel

door 2 Reacties

Hoe kán het nou, die vrouw (“de Friezin”) die haar vier kinderen doodt.
We willen het weten.
Dus stuurt de NOS John Sarbach naar Nij Beets om de Waarheid te achterhalen (en sfeer te proeven). Het valt ‘m niet mee. In het stamcafé van de ‘jongedame’ zoals de verslaggever haar aanduidt, wordt hij ontvangen met *dodelijke blikken*. Maar een buurman is bereid de hoop uit te spreken dat de kinderen dood zijn geboren. Terwijl haar werkgever onthult dat de ‘jongedame’ hem vertelde dat ze draagmoeder was.

De persofficier dan. Die kan alleen melden dat op de bijeenkomst voor de dorpelingen nog eens zal worden verteld wat al eerder is verteld (aangezien er geen nieuws is).
Er zal onderzoek worden gedaan naar “de verwekkers” zegt de man waarop Bert van Slooten direct aanslaat: “Er zijn meerdere vaders?” Het was bij wijze van spreken, blijkt.
Ze hebben geen idee.

Een deskundige: criminologe Marieke Liem die onderzoek deed naar babymoorden. “We weten er weinig van” vat samen wat zij te melden heeft. Wel krijgen we een samenvatting uitkomsten van buitenlands onderzoek. Waaruit blijkt dat vrouwen óf de zwangerschap voor zichzelf ontkennen óf voor anderen. Ze zijn soms zwak begaafd (soms niet) of sociaal-economisch zwak (soms niet) maar in elk geval meestal: jong en ongetrouwd.
Dat de lijkjes bewaard zijn, duidt dat op… Bert van Slooten grijpt alles aan. Het duidt op niks – aangezien alleen de bewaarde worden ontdekt. We weten niets van de niet-ontdekte gevallen.

Het siert de presentator dat hij niet tegen beter weten in elke strohalm aangrijpt om te komen tot een definitieve analyse maar al snel inziet dat die er niet komt.
Nu is de vraag hoe lang we nog door blijven filosoferen over wat “de Friezin” kan hebben bezield. Of dat we zoet afwachten tot over een half jaar (of langer) de zaak eindigt met een opname in een inrichting of over een jaar een rechtszaak.

Babymoorden gouden greep in komkommertijd

door Reageer

Het is zéér cynisch maar ik heb sterk de indruk dat de NOS een programmatisch gat in de lucht is gesprongen om de babymoord in Nij Beets.
Wéér ‘radiostilte’ rond de formatie, verder zijn er branden in Moskou en is er teveel regen in Pakistan maar laten we eerlijk zijn: het is komkommeren geblazen. Jeroen de Jager laat het ook bij 1 reportage – kassen die in juli(!) door slecht weer zijn vernield.

Maar daar is de 25-jarige tandartsassistente uit Nij Beets die tussen 2002 en nu zeker 3x een baby na de bevalling in een koffer heeft gedaan en op zolder heeft verborgen. Even voor half zeven blijkt: 4x. Of de baby’s dood zijn geboren of na de bevalling zijn gedood moet nog blijken.

Friesland pakt het groots aan met een persconferentie die live wordt uitgezonden.
De hotemetoten willen niet veel zeggen maar Marieke de Vries ontdekt dat het gaat om “een mooi meisje, een leuke sociale meid, lang donker haar, heel veel vriendinnen”. Mensen om haar heen zouden zich hebben afgevraagd hoe het kwam dat ze steeds zwanger was terwijl ze nooit een baby zagen. ‘Adoptie’ zou de vrouw hebben gezegd maar dat bleek niet waar.
De ouders dan – die zouden (zei weer iemand anders) niets hebben gemerkt.

Bert van Slooten belt psycholoog Wim Wolters die herhaalt dat “in dit soort situaties daders ook slachtoffers zijn”. Ze filosoferen samen dat de lijkjes mogelijk niet zijn begraven maar in koffers zijn bewaard omdat de vrouw de kindjes zo “bij zich wilde houden”.
Maar, zegt de presentator (slim!): “Mensen die zijn overleden, die *ruiken*, er is een lucht in huis.” “Je kunt dat technisch wegwerken,” zegt Wolters en aha! doet Bert van Slooten en vraagt hierop helaas niet door.

“Het kan iedereen overkomen,” sluit Wolters nog af: “De daders zijn slachtoffers.”
Ik trek in twijfel dat het iedereen kan overkomen. Ik snap het ook niet. Niet van deze vrouw en niet van die vrouw laatst in Frankrijk. Je hebt toch voorbehoedsmiddelen? Waarom in vredesnaam keer op keer zwanger worden als je dat niet wilt?

Maar ok – de vrouw is natuurlijk gewoon zielig. En moet behandeld worden. En die andere vrouw ook.
Op dit moment zijn Jessica van Spengen en Marieke de Vries in Nij Beets en is John Sarbach er plankgas naar op weg.
Een geschenk in komkommertijd, deze tragedie.

Op zoek gaan naar nieuws valt niet mee

door Reageer

“Ik ben in Hilvarenbeek en ook in Brabant is het komkommertijd waar ik op zoek moet gaan naar nieuws en het valt niet mee.”
Nieuwe RadioRouter Jeroen de Jager ziet maisvelden, en verder weet hij het ook even niet.
“Wij hebben niet te klagen,” zegt Bert van Slooten opgewekt. “We zitten boordevol!”.
“Wist ik het maar…” verzucht de verslaggever-in-het-land.
Tja. “*Jij* bent journalist.” Bert van Slooten brengt het niet echt verwijtend. Maar iets als ‘komop, man, tis je vák!’ hoor ik toch wel doorklinken.

Nou, okee. Toen Jeroen de Jager van Etten-Leur naar Hilvarenbeek reed zag hij een bord met ‘Fokdag’. Over Friese paarden die gekeurd worden. De RadioRouter heeft een reportage gemaakt: “Maar ik weet niet of we dat nu gaan uitzenden.”
BvSl: “Volgens mij heb jij wat inspiratie nodig.” Waarna hij zowel via de radio als via twitter ons allen oproept om ideeën door te geven. Opdat de zeer onthand klinkende Jeroen de Jager de komende dagen toch iets te doen heeft.

Om kwart voor zes een reportage. Briesend paard. “We gaan geen koeien melken maar paarden.” Aha. Ook leuk.
Jeroen de Jager is op een paardenmelkerij. “Wat geeft een paard per dag?” Liter per keer en dat 4x p.d. Hóe, vraag ik me af. Want een koe geeft ook niet zomaar melk. Ze moet een kalfje hebben gehad. En dat moet zijn weggehaald waarna er kan worden gemolken. Gaat dat bij paarden ook zo? En die veulentjes dan?

Paardenmelk (en de producten ervan) is goed voor mensen met aandoeningen. En “nou moeten we maar eens eindigen!” zegt de RadioRouter wat ik een heel rare aankondiging van het einde vindt. Hij wil paardemelk proeven. Die oogt waterig, Snuif! Klok-klok! Smaakt naar niks (ook dat nog).
Maar, zegt Jeroen de Jager, “de Mongolen drinken hun hele leven lang paardemelk en worden heel gezond.”

Yep. En nou morgen doen wat een journalist moet doen nl achter nieuws aan?
(Allemachtig – die jongen wordt toch wel gesteund door de redactie in Hilversum mag ik hopen?)

Hopen op pirouettes

door Reageer

Natuurlijk is het briesen geblazen om het onzalige plan van VVD en CDA met gedoogsteun van Wilders, maar het is een zegen voor de parlementaire journalistiek. Eindelijk gebeurt er weer iets, eindelijk willen politici iets zeggen, eindelijk kan er geanalyseerd en becommentarieerd worden op basis van feiten ipv gissingen.
Wát betekent accepteren vs respecteren? Wat betekent het als Lubbers zegt dat hij dit idee “een beetje apart” vindt en wat bedoelt hij met “ik ga er goed over nadenken”?

Bert van Slooten, net terug van vakantie, zit als R1J-presentator opgewekt te spartelen als het visje in het politieke water dat hij is. Margreeth Boer treft het dat zij als parlementair verslaggever als eerste mag duiden. André Krouwel heeft nu zonder kieskompas ook weer eens een *finest hour*.
CDA-prominent Tineke Lodders (“we weten van de PVV niet veel meer dan dat ze buitengewoon zware dingen zeggen”) klinkt duidelijk niet enthousiast. Maar ze legt uit dat wie er de hoop op vestigt dat het CDA-congres de fractie zal terugfluiten, bedrogen zal uitkomen. Zo werkt dat in haar partij niet.

Het was leuk kletsen en fragmenten van gisteren beluisteren in het Radio 1 Journaal maar het is Kees Boonman van TROS Kamerbreed die in de TROS Nieuwsshow de fraaiste punten op de i’s zet. Eerst wat gezellige achterklap: al die linkse coryfeeën die in de hoop dat ze geroepen zouden worden huisjes hebben gehuurd rond Noordwijk. Noord-Frankrijk was het verst dat ze weg durfden, dan ben je nog net in twee uur terug.
“Ik denk dat bij sommige CDA-kandidaten dit weekend taart wordt geschept” zegt Boonman. Want: al die ministersposten die ze mogen vullen. En: al die mensen lager op de lijst die nu misschien toch nog in de Kamer komen.
Lubbers? Iedereen verwacht van hem nog “pirouettes” oppert Victor de Coninck. Boonman: “Als die iets een beetje raar vindt, vindt hij het heel erg raar.” Voor Verhagen ziet de analyticus donkere wolken. Want tot nu toe kon hij zich als minister in het buitenland distantiëren van Wilders, maar dat zal nu niet meer lukken.

Over hoe-het-zo-heeft-kunnen-gebeuren? Lubbers heeft het een en ander onderschat. Nl: “de slimheid van Wilders, de sluwheid van Verhagen, de hekel van Verhagen aan de PvdA en de eagerness van Mark Rutte om premier te worden”.

De gifspuit op de Partij voor de Dieren

door Reageer

Ik weet nooit over welke baan ik Schiphol binnenvlieg en bovendien zat ik zondag niet aan het raampje. Maar áls het de Kaagbaan was, had ik kunnen zien dat in een graanveld stond dat ik op de Partij voor de Dieren moest stemmen. Omdat het graan op die manier was ingezaaid.
Of ik had het net *niet* gezien want het veld is vernield. Met (grrrr) *chemische middelen*. En pas vandaag zag de eigenaar van het veld, Jan Ham, dat het mis was.
“Gaan de koppies hangen” stelt Bert van Slooten zich voor. Dat niet. Maar Ham zag verkleuring. Zo op het oog vier-vijf dagen geleden bespoten. En nu gaat het graan dood.

Ham is niet actief voor de Partij van de Dieren. Als de presentator dat wil, kan ook Bert van Slooten het veld van 35.000 vierkante meter huren om er zijn eigen boodschap (welke zou dat zijn?) in te zaaien.
Wel is de agrariër ontzet. Want elke partij heeft voor- en tegenstanders maar om dat op deze manier te uiten – dit heeft Ham nog nooit meegemaakt.
Van Slooten: “En nu aan mijn lijf geen polonaise meer met reclame?”
Juist wel! zegt Ham stoer. En (of: *want*) dit is “een goeie activiteit voor een agrarisch bedrijf in de buurt van Schiphol”.
BvSl: “Er is veel meer voor nodig om u klein te krijgen, ik hoor het al.” Maar toch: “Sterkte.”

Wat de Partij voor de Dieren er zelf van vindt, heeft het Radio1Journaal niet uitgezocht maar dat laat zich wel denken.
En eigenlijk is het zo 1 dag voor de verkiezingen niet eens slechte publiciteit.
Waarmee ik natuurlijk niet wil suggereren dat Marianne Thieme en Esther Ouwehand zusterlijk zélf met de gifspuit het veld zijn ingegaan.