“Ik ben in Hilvarenbeek en ook in Brabant is het komkommertijd waar ik op zoek moet gaan naar nieuws en het valt niet mee.”
Nieuwe RadioRouter Jeroen de Jager ziet maisvelden, en verder weet hij het ook even niet.
“Wij hebben niet te klagen,” zegt Bert van Slooten opgewekt. “We zitten boordevol!”.
“Wist ik het maar…” verzucht de verslaggever-in-het-land.
Tja. “*Jij* bent journalist.” Bert van Slooten brengt het niet echt verwijtend. Maar iets als ‘komop, man, tis je vák!’ hoor ik toch wel doorklinken.
Nou, okee. Toen Jeroen de Jager van Etten-Leur naar Hilvarenbeek reed zag hij een bord met ‘Fokdag’. Over Friese paarden die gekeurd worden. De RadioRouter heeft een reportage gemaakt: “Maar ik weet niet of we dat nu gaan uitzenden.”
BvSl: “Volgens mij heb jij wat inspiratie nodig.” Waarna hij zowel via de radio als via twitter ons allen oproept om ideeën door te geven. Opdat de zeer onthand klinkende Jeroen de Jager de komende dagen toch iets te doen heeft.
Om kwart voor zes een reportage. Briesend paard. “We gaan geen koeien melken maar paarden.” Aha. Ook leuk.
Jeroen de Jager is op een paardenmelkerij. “Wat geeft een paard per dag?” Liter per keer en dat 4x p.d. Hóe, vraag ik me af. Want een koe geeft ook niet zomaar melk. Ze moet een kalfje hebben gehad. En dat moet zijn weggehaald waarna er kan worden gemolken. Gaat dat bij paarden ook zo? En die veulentjes dan?
Paardenmelk (en de producten ervan) is goed voor mensen met aandoeningen. En “nou moeten we maar eens eindigen!” zegt de RadioRouter wat ik een heel rare aankondiging van het einde vindt. Hij wil paardemelk proeven. Die oogt waterig, Snuif! Klok-klok! Smaakt naar niks (ook dat nog).
Maar, zegt Jeroen de Jager, “de Mongolen drinken hun hele leven lang paardemelk en worden heel gezond.”
Yep. En nou morgen doen wat een journalist moet doen nl achter nieuws aan?
(Allemachtig – die jongen wordt toch wel gesteund door de redactie in Hilversum mag ik hopen?)