De Koude Kalkoen

John Sarbach

Friso

door 1 Reactie

Maandag gaat Friso dood en eerst denk ik: wat reageert Radio 1 alert.
Met Tim Overdiek bovenop het hete nieuws en wat treft het dat Jeroen Snel (de verder ongelooflijk irritante DIDD-zuurpruim) nu naadloos kan doorgaan als royalty watcher.
Menno Reemeijer wordt gebeld op z’n vakantieadres maar gelukkig, daar is Kysia Hekster en het duiken in Friso’s ziel en het ach en wee en wat nu kan beginnen.

Voor mij is de lol eraf wanneer later die avond Willemijn Veenhoven nog steeds over Friso kletst en het wordt alleen maar erger de dagen erna.
De ene kenner herhaalt de andere kenner over hoe superslim Friso was en dat-ie niet in de spotlights wou en iedereen is het erover eens dat hij in Delft zal worden begraven.
Mattijs van de Wiel moet er voxpoppen (wat niks toevoegt) maar wat weer niet zo’n erg dieptepunt was als Colette van Nunens: “waar was u toen u het hoorde?”

Toen werd het Lage Vuursche en -balen!- “een besloten begrafenis”.
Loeren op afstand dus (dus?). Met als nieuw dieptepunt John Sarbach die bij gebrek aan toestromende “belangstellenden” dan maar collega-journalisten interviewt over ‘dat er niets te zien is’.

Menno Reemeijer (intussen weer op z’n post) doet vanavond verslag van wat hij wel ziet.
Zwarte kist, witte bloemen.
Citaat dominee Ter Linden.
Jacobine Geel die vanochtend voorspelde en nu duidt.

Dat was het.
Hoop ik.
Zodat nu niet alleen Friso maar ook zijn familie kan rusten/rouwen in vrede.
En wij ons ook weer kunnen concentreren op wat echt ter zake doet.

“U heeft vis maar stél nou dat…”

door 4 Reacties

“Mag ik ook wat vragen mag ik ook wat vragen mag ik ook wat vragen” drenst een kind door de 1e reportage van John Sarbach heen.
De verslaggever is bij Ikea en treft in het restaurant klanten die géén balletjes-met-paardenvlees eten (man: “de lasagne zag er lekker uit”).

2e reportage.
Vrouw: “Er wordt met zoveel dingetjes gesjoemeld” (over dat paardenvlees dus).

Dan: “Mag ik even aanschuiven” bij een stel.
JS: “Wat bent u aan het eten?”
Man: vis met friet.
JS: “Nog overwogen de zweedse gehaktballetjes te nemen?”
Man: “Nee, we hebben hier genoeg aan.”

JS: “Er zit paardenvlees in, hè.
In de zweedse balletjes.”
Man: “O. Is dat ongezond?”

JS: “Uw vrouw heeft exact hetzelfde, hè?”
Vrouw: ja.
JS: “En wat vindt u van die hele discussie over paardenvlees?”
Vrouw heeft het niet gevolgd.

JS: “Ja maar stel nou dat… u heeft vis maar stel nou dat u zweedse balletjes had genomen en ik kom hier aan tafel u vertellen dat er paardenvlees in zit…”
(stilte)

JS: “Had u dat een probleem gevonden?”
Vrouw zou dan even hebben moeten ‘nadenken’.
JS: “U was dan toch wel een beetje boos geworden?”
Vrouw: “Beetje wel.”
JS: “Nou, smakelijk nog verder.”

Voxpop.
*zucht*

Valentijnsdag

door Reageer

“Mevrouw, meneer, (ik ben) van de NOS – al iets gedaan aan Valentijnsdag?”
John Sarbach schiet in Eindhoven twee mensen aan.
Hij: nee. Zij: “Ik kreeg een kaart van m’n zus.”
JS: “Maar uw man?!”
Man: “Ik vind het commercieel gedoe.”
Vrouw: “Het heeft wel een reden dat ik een kaart van m’n zus kreeg. Ik heb niet meer zo heel lang te leven.”

Ik schrik. Ik denk: schrikt John Sarbach nu niet?
Zegt hij niet: o sorry, dank voor het antwoord, ik val u verder niet lastig, ik voxpop wel iemand anders.
Nee.
John Sarbach zegt tegen de man: “Misschien toch een reden om toch iets extra’s te doen? Ondanks alle commercialiteit?”

De man: “Misschien wel maar ik vind het zo commercieel en we doen samen al zoveel en ze weet toch dat ik veel van haar hou.”
Vrouw: “Ja, we maken van elke dag een feestje. We proberen zoveel mogelijk te doen.”
JS: “En daar heeft u Valentijnsdag niet voor nodig?”
Nee. “Dag,” zegt de vrouw vriendelijk.

Zo uitgeschreven kun je nog denken: stevige mensen met stevige statements.
Maar ik hoor kwetsbare mensen die zijn overvallen door “ik ben van de NOS” en ik vind dat “de NOS” (John Sarbach) dit niet had mogen uitzenden.
Luister en oordeel zelf.

Amy is dood, Prince is gekomen

door Reageer

Amy Winehouse dood. Johnny Hoes dood (mm – dat voelt toch anders).
Maar Prince kwam en trad onverwacht op in de Melkweg. En Louis Dekker begint met een serie zomerhits (altijd goed).

John Sarbach staat gisteren in de rij bij de Melkweg. Met twee jongens, die in 20 minuten van Leiden naar Amsterdam zijn gereden: “1x in je leven móet je hem gewoon zien.”
Hoeveel snelheidsovertredingen, informeert de verslaggever. “Dat merken we van de week wel in de brievenbus.”
Een meisje dat het om 12 uur opgeeft omdat de rij te lang is en ze bovendien te weinig contant geld bij zich heeft (je mag er niet pinnen), krijgt de raad het morgen (vandaag) nog eens te proberen. JS: “Houd twitter en Facebook in de gaten.”
Onder de reportage (waarin ook een gesprek met Van Andel van de Melkweg) is muziek van Prince gemonteerd. Leuk gedaan.

Louis Dekker vraagt aan Splendid hoe hun zomerhit ‘Again’ tot stand is gekomen. Goeie vraag want een ander nummer dat ik ze bij Radio Tour de France hoorde spelen was zó saai dat ik de zender wegdraaide dus ‘Again (selling my soul to the devil)’- daar moet wel iets mee zijn.
Klopt. Het nummer is geschreven in woede. Omdat de componist boos was op zichzelf omdat-ie voor grof geld had opgetreden voor … (nu komt iets héél ergs) … ambtenaren-in-pakken.
*huiver*

Op zoek naar de mening van het volk

door Reageer

Heel Nederland op z’n kop gisteren door de smak van Johnny Hoogerland (nou ja: *bijna* heel Nederland) dus goeie kans dat in diens woonplaats Yerseke het volk te hoop is gelopen en niets liever wil dan uiting geven aan Diepe Gevoelens.
Dús stuurt het Radio 1 Journaal John Sarbach erheen. Die ziet: een dichte bakker. En dan iemand die kwijt wil: “klote streek”.

Weer de stad in. Restaurants. Gesloten. Op 1 na.
Verslaggever gaat daar naar binnen.

JS: “Hebt u wel een hap door de keel kunnen krijgen?” Man: “waarom niet?”
JS: “Was toch een behoorlijke smak die uw plaatsgenoot vanmiddag gemaakt heeft.”
Man: “Jamaar ik heb ‘m niet gezien. Jammer genoeg.”
Maar de man heeft via de radio toch wel iets meegekregen van “een vreemde situatie”.

Waarop de verslaggever uitlegt: “Hij is over de kop geslagen. In het prikkeldraad.”
Man: “Ja, dat is natuurlijk minder in zo’n situatie.” (volgt raadselachtige tekst over Fransen)
JS: “Hij is wel doorgefietst.”
Man: “O. Dat vind ik gewoon goed.”
JS: “Een bikkel, hè?”
(..)
JS: “Eén rustdag om te herstellen, zou dat genoeg zijn?”
Man: afwachten. “Want je weet nooit wat de gevolgen zijn lichamelijk.”

Voxpop.
Op z’n allerergst.