De Koude Kalkoen

Jeroen de Jager

Het gaat niet goed met Friso

door 3 Reacties

Het gaat helemaal niet goed met Prins Friso.
Hij is een plant.
En heel misschien wordt hij ooit weer ietsje beter maar misschien ook niet.

De dokters in Oostenrijk vertellen het om twaalf uur op een persconferentie waar niemand iets mag vragen. Bert van Slooten praat erover met royalty-verslaggever Menno Reemeijer (in Innsbruck afgelost door Jeroen de Jager) en met IC-arts Jan Bakker.
Relevante vragen, misschien minder-nodige vragen (maar hé, die jongens zijn óók geschrokken) en enkele op het eerste oor wat ongevoelige vragen. Zoals: stapt Beatrix nu versneld op?

Bij Lunch! gaat Jeroen Snel (EO) nog wat verder kwa ongevoel met beweringen dat ze van het Koninklijk Huis nu vást over euthanasie zitten te praten. En dat Koninginnedag dit jaar niet zal worden gevierd.

Dan is het vier uur later en wat moet het Radio 1 Journaal nú nog?
Een neuroloog. Na de andere neuroloog in VrijdagmiddagLive.
Allebei erg pessimistisch.
Nog een keer Menno Reemeijer.
Of hij (zo lang zo braaf gepost bij het ziekenhuis) het zag aankomen.

Anders dan een week geleden toen het ongeluk net was geweest en de ene lawinedeskundige over de andere buitelde, besteedt het Radio 1 Journaal nu ook ruim aandacht aan andere onderwerpen.

Wat mij vooral stoort: elke hupsefluts die meent te moeten twitteren dat zij/hij zéér begaan is met het lot van Friso en dat zij/hij via twitter graag de koningin sterkte wil wensen. Alsof Beatrix niks beters te doen heeft dan te checken welke hupsefluts ‘nou, sterkte!’ heeft getweet.

En dan het állerergst: de BN’ers mn politici die via twitter hun o zo welgemeende begaanheid met het lot van Friso en de Familie willen uiten. Zodat ze geciteerd in het nieuws belanden.
X laat weten… Y twittert…
Als het jullie écht zo aan het hart gaat, stuur Beatrix dan een persoonlijke mail/brief/telegram (bestaat dat nog?).
Dit openbare gekoketteer ‘kijk mij eens warm wensen’ is zum kotzen.

Wel koud maar niet vies

door Reageer

Veel daklozen trekken naar de opvangcentra nu het buiten bitter koud is.
Warmte, een bed, eten (maar wel de schoenen buiten de slaapzaal).

Jeroen de Jager verdiept zich in degenen die *niet* komen.
Een vrouw in de opvang in Arnhem vertelt hem over haar vriend: “Die blijft buiten liggen, dat is hem z’n leven, dan heb-ie het rustig en dan heeft-ie het heel fijn.”
De opvang, dat is voor hem “stress” en “drukte om zich heen”.

Met mensen van het Rode Kruis gaat de verslaggever de straat op. Zoeken naar de buitenslapers. Met dekens, koffie, koekjes, soep en brood.
Ze vinden een man onder het afdak van een groot kantoorgebouw.
“We hebben genoeg plaatsen binnen,” vertelt hem een hulpverlener.
“Nee hoor, dank u wel.”

“Is het niet comfortabeler in de dagopvang?” vraagt Jeroen de Jager.
“Voor mij niet,” weet de man. “Ik heb ernstige psychiatrische problemen. Dan kom ik in aanraking met mensen die drugs gebruiken en alcohol. Die zelf erg chaotisch zijn. Denk ik.
Het zijn chaotische pleks, chaotische locaties.”
En: “Je kunt er haast niet naar de wc. Die zijn zo vies dat je er niet naar binnen kunt.
Hierbuiten is het niet vies. Het is wel koud maar niet vies. Simpel.”

De man heeft zijn twee slaapzakken op zijn deken gespreid en gaat slapen.
“Welterusten” zegt Jeroen de Jager.
“Dankjewel”
“En slaap goed.” Het klinkt warm en welgemeend.
“Dankjewel” (beleefd).

Voelt u zich verslaafd? Nee

door Reageer

Eén hapje neemt Jeroen de Jager van de qat (“bitter, beetje grassmaak, voel me een paard”) en nog geen minuut later spreekt hij tot een vrouw: “U bent de man van… o nee! U bent de vróuw!”

De verslaggever is in Wolvega bij een importeur van qat. De drug van Somaliërs die dreigt te worden verboden. Terwijl – Jeroen de Jager wordt niet moe het te herhalen – er een betrekkelijk waardeloos rapport ligt van het Trimbos Instituut waarvoor slechts 114 mensen zijn geïnterviewd.

In het rijtjeshuis in Wolvega komen vrienden uit het naburig asielzoekerscentrum. Ze gebruiken qat “om de tijd te verdrijven”. “Beetje gezellig,” zegt een man. “Zoveel mensen in Nederland zijn verslaafd aan alcohol en hasj. Qat is veel minder erg dan hasj.”
Zou de man zónder kunnen? Of is hij verslaafd.
Nee hoor, niet verslaafd: “gezelligheid”.
JdJ: heeft hij last van zijn gezondheid? Ook al nee (hè! Gelúkkig!).

Hoe vaak gebruiken de Somaliërs qat? 2-3x per week zegt iemand. 3-4x per week zegt een ander. En dan drie bosjes of vijf of tien.
Vanaf twee uur ‘s middags tot twaalf uur ‘s avonds.
Maar wel na het áf zijn van het werk en ook “de familie”.
JdJ: “Voelt u zich verslaafd?” Nee.

Dan de vrouw ván deze man die Jeroen de Jager na 1 knauw op een blaadje qat al voor een man houdt. Man en zoon gebruiken qat. Wat vindt zij ervan? Ik versta er geen woord van maar JdJ concludeert dat het probleem is dat er geen organisatie voor qat is en dat er daarom overlast is in (distributiecentrum) Uithoorn en in woonhuizen overal waar Somaliërs wonen.
Dus als er qat-centra zouden zijn zoals er coffeeshops zijn: probleem opgelost.

Ik trek die conclusie niet na het horen van zijn reportage.

Beste verslaggever

door Reageer

Ook dit jaar zal de Klooiende Kalkoen virtuele prijzen uitreiken aan
– de beste presentator
– de beste verslaggever
– het beste programma

Verslaggevers vergelijken is moeilijker dan het tegen elkaar afzetten van presentatoren.

Hard nieuws, sfeervol nieuws, onthullingen, duidingen, boodschappen.
Van gekneuter met wormen en torretjes tot oorlog in een ver buitenland.

Moet je oordelen op érg goed in één tak van van sport? Of op (gewoon) goed in meerdere onderdelen?
Ik zou het eerlijk niet weten en ga dus geheel af op mijn eigen gevoel.
Naar wie luister ik graag, bij wie veer ik op.

Ik stel voor: Bert Molenaar, Joost Huijsing, André Meinema, Joris van de Kerkhof, Joost Vullings, Kysia Hekster, Hans Jaap Melissen, Menno Reemeijer, Andy Houtkamp, Jeroen de Jager.

De poll staat hiernaast.
Voor het geval je het echt niet weet en je meerdere verslaggevers je stem gunt: je kunt er maximaal vier kiezen.

Motiveren en argumenteren kan in de commentjes.
Ook als je een andere verslaggever in je hoofd had die ik niet heb vermeld.

Ganzen vergassen

door 1 Reactie

Morgan is nog niet eens geland in Tenerife (wat duurt die reis lang, zeg! Het lijkt haast een transatlantische vlucht) of een ander dier wordt in het vizier genomen op een niet fijne manier.
Ganzen. Er zijn er teveel bij Schiphol. Dús moeten ze vergast. Vindt de Onderzoeksraad voor Veiligheid. En staatssecretaris Atsma (van ‘milieu’) vindt het ook. Want: “Een gans in de motor *moet je niet willen*.”

Natuurlijk wil niemand een gans in de motor.
Zodat de vraag is: wat nu.
“Wat zou u vinden van vergassen?” vraagt Jeroen de Jager aan een vliegtuigspotter.
“Als ze het maar op een humane manier doen,” zegt de man. “Dat de dieren er zelf geen last van hebben.”

Dat is dus lastig. Want ganzen lopen niet opgewekt in rotten van drie een gaskamer in om daar het loodje te leggen. Het is ook, legt Kees de Pater van Vogelbescherming uit, maar zéér de vraag of het hélpt.
Hij pleit (en we hoorden het al eerder o.a. bij Vroege Vogels) voor een andere inrichting van het gebied rond Schiphol. Zodat de gans er niet wil blijven maar naar elders verkast.

“Is vergassen de meest humane manier?” vraagt Lucella Carasso aan Atsma.
Dat *lijkt* het te zijn, zegt die. Want het duurt het kortst. Wat vast waar is als je het vergelijkt met 1 voor 1 met een stuk hout doodknuppelen.

Er komen dus weer discussies. Nu over ganzen.
Ik zou zo graag 1x uitgaan van het belang van het dier en dan kijken hoe wij daar een mouw aan kunnen passen.