De Koude Kalkoen

En de winnaars zijn…

door 6 Reacties

Een jaar geleden reikte ik namens Fanlog Radio 1 Journaal de 1e Fanlog Award uit voor de Mooiste Radio uit dat programma.
Intussen is Fanlog gestopt en de Kalkoen heeft niet de pretentie alle radio te horen maar zij heeft wel een mening.

De beste presentator van Radio 1 vind ik Lucella Carasso van het Radio 1 Journaal.
Niet alleen slim en goed geïnformeerd maar perfect in het creëren van prettige sfeer in gesprekken. Wanneer het zich voordoet ‘gezellig’ en wanneer het moet met onnavolgbare charme politieke types uitspraken ontlokkend. Scherp. Maar niet prik-prik-klap-in-je-smoel-scherp.
Er is geen presentator die ik liever hoor.

De beste verslaggever is Joris van de Kerkhof.
Omdat hij consistent hoog niveau levert.
Het hele jaar op en af Filiaalhouder. Vanaf het eerste ‘goedemorgen Lara’ om kwart over zes spannend aanwezig.  Hoorspelkern stap-stap resp. knisper-knisper. Heerlijke humor, soms plagend, nooit afzeikend, erg vaak in enkele minuten de kern uit een onderwerp en een mens peurend. Verstand van zaken. Gevoel van en voor mensen.
Subliem in de Vincent-serie die ook dit jaar werd gecontinueerd en waarvoor hij vorig jaar de zo ontzettend prestigieuze Fanlog Award kreeg.

Het beste programma: OVT ex aequo met DIDD.
Omdat ze me nieuwe dingen leren, nieuwe inzichten bieden en me aan het denken zetten.
Telkens die stap verder. Soms omhoog, soms opzij, soms de diepte in.
De luisteraar prikkelend, inspirerend. Achterlatend in verwarring soms.
Dat is wat Mooie Radio moet zijn.

Pastoor Paul is niet meer vleugellam

door Reageer

Pastoor Paul Vlaar.
Bert van Slooten vraagt eerst naar de bekende weg: de Oranjemis en waarom het niet mocht.
Gelukkig grijpt pastoor Paul elke gelegenheid aan om *uitspraken* te doen. Over hoe belachelijk het was dat een collega homo’s de hosti weigerde. Dat er gedreigd werd liederen van Huub Oosterhuis te schrappen. Dat de regels mbt de eucharistie strenger zijn geworden.
Hoe het komt? “Door benoemingen is de koers verlegd.”

“Moet het een kleine kerk zijn met echte gelovigen of een brede volkskerk” geeft Bert van Slooten een voorzet waarop de pastoor uiteraard zegt: volkskerk. Maar hij zegt het zo móói.
Hij wil: “Een kerk waar mensen binnenlopen, met open deuren, waar ze iets vinden van gastvrijheid.” Omdat “er een God is die er voor ons wil zijn, juist als het moeilijk is”.
“En als wij dan als kerk de deur dicht doen, dan botst dat.”

Mbt de schandalen: er had direct openheid moeten worden betracht. Geen smoezen, geen bedekken, geen ‘we wisten er niets van’ en dan nu de vernietigde archieven. Terwijl iedereen het allang wist, de verhalen deden ook in Noordholland de ronde: de pastoor die iets met een misdienaar deed en toen niet uit het ambt werd gezet maar werd overgeplaatst.

In zijn eigen parochie heeft de Oranjemis gemaakt dat er “nog nooit zoveel over het geloof is gesproken”. En mensen moeten “verschil maken tussen de kerk als het instituut in Rome en het geloof dat ze meedragen”.

De nachtmis? Pastoor Paul heeft een verhaal voorbereid over engelen en mensen die ook engelen kunnen zijn op je levenspad. Hij zal een beeld meenemen van een engel met een beschadigde vleugel. Omdat mensen beschadigingen oplopen en zelf heeft hij zich maandenlang “vleugellam” gevoeld. Maar nu niet meer.

Wat een geweldige, inspirerende man is het toch en ik moet weer denken aan Elsbeth Gruteke met haar “ik zou bijna willen dat ik katholiek was” na haar gesprek met Paul Vlaar.
“Ik ook” zeg ik haar na. Maar tussen droom en het geloof staan ondanks een inspirerende pastoor nog teveel twijfels aan het bestaan van hun God.

Voor Joris is december ook een lastige maand

door Reageer

Vincent Boterman is bij de dokter op Heideheuvel.
Zijn BMI is in anderhalf jaar omlaag gegaan van 33.51 (“veel en veel te zwaar”) naar 28.7 (“nog een klein beetje aan de hoge kant”). Hij zal er altijd rekening mee moeten houden dat hij aanleg heeft voor overgewicht en dus verstandig eten en veel bewegen.
Jaja, denk ik en luister eigenlijk meer naar hoe Joris van de Kerkhof het gesprek heeft gemonteerd (deels rechtstreeks te horen, deels zachtjes met hemzelf als voice-over) dan naar de inhoud.

Dan verrast hij me door aan te kondigen dat er morgen wordt gepraat met Vincents mentor van 3 Mavo die “een best wel gezette persoon is”. Ha! Dus dat wordt vast *die* man persoonlijk aanspreken op de pondjes die door het mondje gaan en beweegt u wel genoeg.
Babbel-genoeglijk-babbel doen dokter Feith en Vincent over voetbal.

Dan: “Wat ga jij vrijdag aan Joris vragen? Wat zijn BMI is??”
Vincent: “Of hij ook afvalt, of dat bij hem ook nodig is.”
Feith: “Wat denk je dat hij gaat zeggen?”
Vincent: “Hij loopt hier ja te knikken, dus…”
Feith (vriendelijk): “Voor Joris is december ook een lastige maand.”
Joris (lachend): “Álle maanden zijn lastig.”
Vincent: “Dat dacht ik al, ja, dat had ik al gehoord.”

Wat knap in elkaar gezet. Het grotendeels voorspelbare gewicht-gesprek laten overgaan in het opwarmertje naar: vrijdag gaat onze verslaggever zélf met de billen bloot.
Dat wordt nu een hele toer om het morgen zó spannend te maken dat de luisteraar niet steeds zit te denken: zal wel allemaal, maar hoe zit het nou met de BMI van Jóris.
Maar dit was in elk geval weer Mooie Radio.

Eendenlever en Carl-Johan de Zwart

door Reageer

In 10% van de ‘wild’-producten zit geen wild of ander wild of iets anders behalve het wild.
De NVWA heeft het onderzocht en Carl-Johan de Zwart belt met iemand van die dienst.
Hazenpeper zonder haas – wat een oplichters!
En verder? “Ganzenlever waar eendenlever in zit.”

Ganzenlever mag natuurlijk sowieso niet, en eendenlever ook niet. Weten we allemaal en weet nu dankzij het spotje van Jort Kelder ook die duffe figuur die het nog *niet* wist. En meewarig (of vol haat) kijken we naar de Fransen die het niet kan schelen terwijl we ons voornemen dat de volgende keer dat iemand het óns wil serveren we heel hard NEEN zullen roepen.

Maar wat zegt Carl-Johan de Zwart na ‘ganzenlever waar eendenlever in zit’?
Die zegt: “Dat is tenminste nog *iets*.”
In een kooi dus met deze presentator, trechter in z’n bek en proppen maar.

Gewicht? “Dat zeg ik liever niet op de radio”

door 2 Reacties

Morgen gaat Vincent Boterman (14 jaar, 1.62 m, 77 kilo) op Heideheuvel naar de dokter.
Vandaag bezoekt hij met Joris van de Kerkhof zijn lotgenoot Ruud.
Die wil alleen zijn lengte kwijt (1.73 m) maar zijn gewicht? “Dat zeg ik liever niet op de radio.”

Vincent mag verslaggever spelen.
“Ruud, hoe vind je de behandeling gaan?” Minder dan hij had gehoopt.
Waarom? Motivatie kwijt geraakt.
“Hoe komt dat en hoe kun je die weer terugkrijgen?” Ontwijkend antwoord.
“Wat verwachtte je van het project toen het begon?”
Ruud: “Dat het echt ging lukken en dat ik echt ging afvallen maar dat is niet gelukt.”

“Maar,” bemoeit Joris van de Kerkhof zich nu toch met het gesprek, “éét je dan ook heel veel?” Niet tijdens de maaltijden, maar “ik pak soms stiekem dingen uit de kast” en dat móet ook wel omdat hij veel van de verstandige maaltijden niet lust en dan later honger krijgt.
JvdK: “Herkenbaar, Vincent?” Nou… soms. Vincent is duidelijk de stoere jongen die het allemaal onder controle heeft.

Samen reiken de interviewers Ruud een aanpak aan: beloning in het vooruitzicht stellen, wat in dit geval een logeerfeestje-met-vrienden blijkt te zijn. Met popcorn ipv chips hoewel als er dan niemand zou komen misschien wel chips voor de vrienden (maar appels en mandarijnen voor Ruud). Na 5 kilo eraf. Nog vóór de zomer. En Joris van de Kerkhof mag terugkomen.

Erg sterk, deze serie. Door de nieuwe aanpak. Waarin ons ook nog ‘Vincent ondervraagt onze verslaggever’ is beloofd.
Mooie Radio.