De Koude Kalkoen

Er kan er maar 1 de eerste zijn

door Reageer

Ach ach.
Was ik vanochtend nog zo onder de indruk van het interview van Elsbeth Gruteke met Peter Oosterhuis, blijk ik me helemaal te hebben laten inpakken.
NOS-Afghanistan-kenner Peter ter Velde heeft Peter Oosterhuis vandaag nl óók ‘voor het eerst’ geïnterviewd en die is erg kritisch op die organisatie Streams waar de man van was.

Deed Streams aan missiewerk? Misschien was het wel een verlengstuk van de CIA.
Want Oosterhuis doet vaag over de oprichter en over de geldschieters en ik geef toe: dat is heel raar. Zeker nu de organisatie toch is opgeheven.
“Ik zou zeggen, spit nog even verder” zegt Lucella Carasso tegen Peter ter Velde. Om er aan toe te voegen: “Maar interessant dat we deze Peter Oosterhuis nu hebben gehoord voor het eerst sinds zijn ontvoering.”

‘Voor het eerst’ is natuurlijk niet waar (dat had de EO).
Zou de redactie van het Radio 1 Journaal die dit voor Lucella Carasso voorbereidde dat niet hebben geweten? Lijkt me sterk aangezien Dit Is De Dag het overal heeft aangekondigd en ik bovendien aanneem dat ze op die redactie Radio 1 hebben aanstaan.
Waarom brengen ze het dan zo?

Hele beesten van kop tot staart

door Reageer

Wat zouden andere mensen toch eten met kerst?
Ik lig er niet wakker van maar als het Radio 1 Journaal me erover wil informeren, wil ik er best naar luisteren.

Dit keer is niet Jeroen “me-vrou-ouw” Schutijser de straat opgestuurd. Lucella Carasso belt met Marjan Ippel van ‘What not to eat in 2011′. Die eet zelf ‘eend op z’n Chinees’.
Is dat een trend? Oesters zijn een trend. En hele kreeften.
Terwijl de *voorhoede* “hele beesten van kop tot staart” naar binnen werkt en “dit druppelt door tot de massa”.
Heeft Ippel “een leuke tip”? “Zeker oesters!”
Een tegenvallend, kritiekloos gesprekje, om het vriendelijk uit te drukken.

Even Marjan Ippel gegoogled. In al haar uitingen schept Marjan Ippel een bewustzijn bij de klant over hoe eten en drinken momenteel in elk facet van de samenleving de toon zetten.

Op haar website een lijst met trends. De derde in populariteit (nee maar): veggienista.
Genieten: Ooit een vies woord bij hardcore vega’s. Nu mag het en sipt de haute vega aan een biococktail en likt zijn vingers af bij een vegatoetje. In plaats van vlees te haten, genieten zogenoemde vegivoren van groenten.
Zo te lezen is Ippel niet erg van deze trend gecharmeerd. Wat haar niet had hoeven weerhouden er melding van te maken.

Er had natuurlijk ook naar kunnen worden gevráágd.

Hulpverlener bidt nog steeds voor zijn ontvoerders

door Reageer

Een half uur heeft Elsbeth Gruteke gekregen van de aardige collega’s van de VARA omdat de NOS voor het schaatsen beslag op de middag heeft gelegd. Een half uur voor een gesprek met de in Afghanistan ontvoerde hulpverlener Peter Oosterhuis. Een half uur waarvan ook nog eens in het begin en aan het slot minuten afgaan voor -alweer- dat schaatsen.

Het is 25 minuten aangrijpende radio. Waarin Elsbeth Gruteke vraagt naar feiten. Hoe is het gebeurd, hoe werd je gevangen gehouden, wat deed je overdag, had je contact met de ontvoerders, wat merkte je van de onderhandelingen.
En naar gevoelens: wat ging er door je heen, hoe hield je de moed erin, hou je nog steeds van de Afghanen.

Oosterhuis antwoordt eerlijk (behalve misschien over het losgeld, waarop de interviewster ook meteen reageert: “kunt u mij daar wel vrijuit antwoord op geven”).

Oosterhuis heeft altijd vertrouwd dat het goed zou aflopen: “Ik heb veel gehad aan mijn geloof.”
EG: “U deed uw werk uit een bepaalde roeping.” (ja) “Als God mij roept hier dit werk te gaan doen, zal hij zorgen dat het ook goed met mij komt…” Ja.
En als hij de rust niet had? “Elke dag gaf God mij bijbelteksten en liederen die mij bemoedigden. Ik heb nu alleen maar een sterkere band met God.”
“Mm.. Mm” doet Elsbeth Gruteke die overstapt op of hij nog steeds van de Afghanen houdt. Voor zijn ontvoerders heeft hij gebeden en “ik bid nog steeds voor ze”.
EG: “Dat is wel heel bijzonder.”

Zo was dit ook een bijzonder gesprek waarin ik de indruk had dat Elsbeth Gruteke zocht naar hoeveel geloof acceptabel is zelfs in een EO-programma als je wil voorkomen dat niet-gelovigen afhaken uit afkeer van ‘gezemel’.
Maar misschien was dat projectie.

Zondag tussen 7 en 8 volgt een uitgebreider gesprek.
Als ik een vraag mag aandragen: Oosterhuis verhaalde erg mooi over de band met zijn chauffeur aan wie hij 39 dagen letterlijk zat vastgeketend. Ik neem aan dat die chauffeur moslim was. Hadden ze daarover gesprekken? Ervoeren ze misschien zelfs iets als een gemeenschappelijke band met God?

Het geschenk van God conserveren valt niet mee

door Reageer

Beschrijf je mentor eens, zegt Joris van de Kerkhof tegen Vincent Boterman terwijl op de achtergrond Last Christmas van Wham klinkt (met al die mooie slanke mensen in het filmpje).
“Wat forser dan normaal” zegt Vincent maar (aardig) “ik weet niet of hij er zelf iets aan kan doen”.
Wat forser? Flink forser, oordeelt de verslaggever. “Ik ben iets te klein voor m’n gewicht” grapt leraar Wienke. Hoeveel hij weegt? “Iets meer dan m’n IQ” en of hij slim is laat hij over aan anderen.

Ook dit keer mag Vincent de vragen stellen. Wat vindt de leraar van hem (hij doet het goed) en wat vónd hij van hem toen hij hem de eerste keer zag. Dappere vraag! Zeker ook gezien het antwoord: “nerveus en verlegen”.

“Snapt u dat Vincent wilde afvallen” vraagt Joris van de Kerkhof. Ja. “Bent u er een beetje jaloers op?” En: “Zou het iets voor u zijn?” Maar Wienke weet het wel hoe het moet, alleen zit het ‘tussen de oren’ en: “Ik ben niet zo’n doorzetter.”
Iedere dag al die kilo’s meesjouwen… De verslaggever houdt vol en zelf zou ik allang de microfoon hebben weggeduwd of woest het lokaal zijn uitgebeend maar de mentor geeft antwoord. “Ik beschouw mijn lichaam als een geschenk van God en daar ben ik blij mee,” zegt hij. “Maar ik zou er wel iets aan kunnen doen dat dat geschenk beter geconserveerd wordt.”

Dappere mensen, deze leraar en de leerling. Zoveel over jezelf vertellen op de radio.
Morgen is Joris van de Kerkhof, die ze zover weet te krijgen, zelf aan de beurt.

En krijgt hij de kans deze Vincent-reeks Mooie Radio tot Perfecte Radio te maken.

Het (op 1 na) slechtste verpleeghuis bestaat niet

door 1 Reactie

De Volkskrant komt met een lijst beste/slechtste verpleeghuizen.
Bert van Slooten belt met de directeur van het slechtste: Strijp op nr. 369. Die zal uitleggen hoe dat komt, belooft hij.

Stoer van die vrouw, denk ik. Maar ook: hoezo zal ze ‘uitleggen hoe dat komt’? Opgewekt melden dat de oudjes inderdaad de hele dag in de stront liggen maar dat ze dat leuk vinden zal ze vast niet doen.
Blijkbaar is er een vergissing gemaakt, dus erg heftig zal het gesprek niet worden.
Dat klopt. Zowel de vergissing als het niet-heftig.

Het échte verpleeghuis van haar organisatie heet De Passaat en staat op 32. En ooit, in de jaren tachtig, was er ook een verpleeghuis ‘Strijp’: “Maar dat adres gebruiken we niet.” Sterker: in dat pand *is* helemaal geen verpleeghuis meer.
Mevrouw Beks klinkt er monter onder. Helemaal niet erg, dit misverstand. En ook al niet erg dat ze wordt platgebeld. Ze zal straks even een stukje op de website zetten.

Even vk.nl/verpleeghuizen bekeken.
Strijp aangeklikt. Dat geen informatie blijkt te hebben doorgegeven. Vandaar die lage plaats.
Opmerkelijk: Strijp is, anders dan Bert van Slooten zei, niet als laagste geplaatst. Dat is Vliedberg in Koudekerke. Waarom dat tehuis dan niet gebeld?
Omdat het niet wou? Omdat het geen lekker verhaal had?

Voordat Bert van Slooten het gesprek met Chantal Beks aanging wist hij wat ze zeggen zou. Was het dan niet interessanter geweest bij de Volkskrant te informeren hoe zo’n vergissing kon worden gemaakt en of er niet meer fouten in de lijst kunnen zitten?