De Koude Kalkoen

Govert Schilling over hoe uniek de aarde is (of hoe gewoon)

door 1 Reactie

Wanneer Govert Schilling wordt aangekondigd denk ik twee dingen.
Há – dat wordt leuk. Maar ook: zal het wel lukken, ook dit keer de luisteraar enthousiast te maken voor dat verre heelal.

Ik kan me gedachte twee besparen. Amper begonnen tracteert Govert Schilling ons al op 1000 planeten die satelliet Kepler in een half jaar heeft gevonden. “Ook een broertje van onze aarde?” vraagt Mieke van der Weij – want dat is natuurlijk wat we écht willen horen.
“Van alles!” vertelt de wetenschapsjournalist. Zoals twee planeten in dezelfde baan en: “Ja! Ja! Ook kandidaatplaneten kleiner dan de aarde waar het tientallen graden moet zijn en dan heb je ‘m bijna te pakken.”

Is er water? Wil Peter de Bie weten.  Kan zijn. “Moet je je voorstellen, joh!” vervolgt Schilling. En: “het belooft heel veel” en “spectaculair”.

Maar wat zielig nou, vindt Mieke van der Weij, dat de man die deze satelliet heeft bedacht 70 jaar is. Die zal naar alle waarschijnlijkheid dus niet meer meemaken dat we de loper uitleggen voor de kleine groene mannetjes (dat laatste zei ze niet, dat bedenk ik).
GS: “Dat is de tragiek van de wetenschap. In de toekomst wordt altijd meer ontdekt dan in het verleden.” Waarna hij ons terugvoert naar de Grieken en Copernicus en ook Darwin nog even erbij haalt en aankondigt dat we binnenkort zullen weten: “hoe uniek de aarde is of hoe gewoon”.

Dat was weer erg leuk en ik ben weer erg enthousiast.
Laat het close encounter maar komen.

Afscheid van de moederkerk

door 1 Reactie

23.000 mensen hebben zich vorig jaar laten uitschrijven als lid van de katholieke kerk.
Zijn dat er veel (ja), zijn de uitschrijvers jong (de meeste wel) en dergelijke vragen horen we eerder vandaag in het nieuwsblok gesteld en krijgen we beantwoord.

In de avonduitzending een interview met een vrouw die de kerk vaarwel heeft gezegd. Een oude vrouw. Suus von der Fuhr. Uit Goirle. Rond haar twintigste bewust katholiek geworden. Tot haar 75e publiceerde ze in een kerkblad brieven aan God. Als ‘Martha’.
En nu, op haar 89e, heeft ze even bewust de kerk weer verlaten.

Karin Alberts praat met haar.
Een kort gesprek. Een klein gesprek. Een mini-portret.
Van een vrouw die ooit God brieven schreef. Openbare brieven.
Nu schrijft ze God nog privé. En ze weet zeker dat hij haar begrijpt.

Waarom ze de rk-kerk heeft verlaten? Die priester in Reusel. Die weigerde de homoseksuele prins Carnaval ter communie te laten gaan. Ze had gedacht: wat zou ik hebben gedaan als ik in die kerk had gezeten. Omdat twee van haar zoons homo zijn.

Misschien kloppen m’n details niet (dan daarvoor excuus).
Ik maakte geen aantekeningen. Ik zat ademloos te luisteren.
Naar de Mooiste Radio die ik deze week hoorde.
Dank je, Karin Alberts.
Voor dit prachtige, indringende, zuivere portret.

Ouderen moeten kwetsbaarheidslijstjes invullen

door Reageer

In 2030 zijn er bijna een miljoen ‘kwetsbare ouderen’. Vijfenzeventigplussers, vooral vrouwen, verweduwd en: lager opgeleid. Omdat een hoger opgeleide zo slim is om gezond te eten en veel te bewegen (jaja).

Chretien van Campen van het SCP heeft het onderzocht. Hij wil dat ouderen eerder naar de dokter gaan. Wat best kan als ze een simpel lijstje invullen en bij 5 x ‘ja’ is het foute boel.
Rik van de Westelaken ziet het niet gebeuren: “Die mensen gaan niet thuis zitten met een lijstje van kijk nou eens, ik heb 5 kenmerken van een kwetsbare oudere, ik denk dat het maar eens tijd wordt om naar de dokter te gaan.”
Het zou wel moeten, vindt Van Campen.

RvdW: “Is het niet zo dat je ouderen een probleem aanpraat? Als mensen zich niet bewust zijn dat ze kwetsbaar zijn is dat toch helemaal niet erg?”
Precies, denk ik (die de dokter als het enigszins mogelijk is míjdt).

Je moet het omdraaien, legt Van Campen uit.
Mensen willen hun kwaliteit van leven behouden: als u niets doet (aan eten en bewegen bv) is de kans groot dat u binnen 3 jaar naar een verzorgingshuis moet.

Mm. Daar zit wat in.

Het vertellen van het verhaal

door 2 Reacties

Hoe gaat het toch met Hans Jaap Melissen? Is hij wel veilig? Kan hij zijn werk wel doen?

Rik van de Westelaken stelt de vragen die ons nu al dagen bezig houden.
Hoe *is* het toch met onze jongens (en het meisje Nicole maar die horen we al een paar dagen niet meer dus ik neem aan dat die weer naar huis is).

Hans Jaap Melissen vertelt dat hij op het Tahrirplein is (waar hij van harte welkom is) en dat hij met hulp van een niet-westers-uitziende collega van de Wereldomroep er veilig is beland.
Maar, zegt hij: Laten we het niet teveel over de journalisten hebben.
“De persvrijheid die ik heb, wil ik graag gebruiken voor het vertellen van het verhaal.”

Dat gaan we dan nú doen, pikt Rik van de Westelaken het meteen op.
Heel goed.
Want natuurlijk is het echt (en beangstigend) nieuws als journalisten een mes op de keel krijgen.
Maar ‘het is hier eng en ik durf de straat niet op’ – dat moet je als journalist niet te vaak doen.

Aanpak Egypte in avonduitzending Radio 1 Journaal adekwaat

door Reageer

Even:
gisteren ging de avonduitzending van het Radio 1 Journaal door tot half acht maar ik hoorde maar flarden omdat ik Egypte keek op tv (en daarna House).
Radio 1 had ik wel aan maar de aandacht was er maar flardsgewijs bij. Wát ik hoorde klonk goed.

Vanochtend zit het R1J er bovenop.
Urgentie ten top. Met als climax het verhaal van Harald Doornbos hoe hem en zijn vrouw het mes op de keel is gezet. En dat hij eigenlijk het liefst direct naar huis zou gaan.

Vanavond is de aanpak adekwaat.
R1J-er Sander van Hoorn heeft “door veel duw- en trekwerk” kunnen ontsnappen aan belagers en laat een opgenomen reportage horen. Om zes uur meldt hij ‘schoten’ mogelijk van sluipschutters. We moeten het voor de verslaggeving verder hebben van Hans Jaap Melissen (Wereldomroep). Hij is “via sluipwegen” op het Tahrirplein gekomen en kan nu niet veel kanten meer op. Wouter Kurpershoek -gisteren nog frequent in de uitzending- horen we niet. Hij zit straks bij DWDD. En hij twittert.
Verder is cameraman Eric Feijten zoek.

Het accent ligt op commentaren en analyses.
Mustapha Oukbih (“de macht is nu in handen van de top van het leger”), Kees Elenbaas (zet op rijtje ‘weerslag op andere landen in de regio’), Hans Laroes (over de journalisten ter plekke). Tim Overdiek aan de telefoon met studente Anne de Groot (in Caïro): hoe kán dat nou dat mensen na de toespraak van Mubarak van standpunt veranderden. Tja. Dat heb je soms.
Tim Overdiek met landbouweconoom Niek Koning werkelijk álles fout vragend over de invloed van ‘Egypte’ op voedselprijzen.

Ik vraag me af waar het in zit dat het vanavond niet erg urgent was en zoek naar verklaringen. Weinig actie in Caïro? Het bestormen van hotels op zoek naar buitenlandse journalisten – dat was toch spannend. Niemand daarover te pakken gekregen?
Misschien zijn we allemaal wat teleurgesteld. Misschien ligt het aan mij, dat ik het wat mat vond?

Ik hoorde wel nog een paar erg mooie gesprekjes van Lucella Carasso. Over Egypte en over andere onderwerpen.
Maar over ‘hoe functioneert de duopresentatie’ heb ik het volgende week pas weer.