De Koude Kalkoen

Rik van de Westelaken

Vuilspuiterij en de inner bitch

door Reageer

“Voor de luisteraars is het misschien interessant” zegt de burgemeester van Texel, Francine Giskes, tegen Rik van de Westelaken, dat “over de rug van Johannes” (de bultrug) eigenlijk werd gevochten over hoe je zeehonden moet opvangen.
Waar Ecomare en Lenie ‘t Hart verschillend over denken.

Heeft ze contact gehad met Lenie ‘t Hart, vraagt de presentator.
Giskes: “Is altijd boeiend, hè, wie de echte deskundige is. Zet tien deskundigen bij elkaar en je hebt tien meningen.”

Waarna ze ‘t Hart verwijt dat die niet bij Johannes is geweest (tja – gebiedsverbod?) en dat Marianne Thieme op weg was maar (door het weer gedwongen) is omgekeerd.
“De beste stuurlui staan aan wal” oordeelt de burgemeester die geen poging doet haar inner bitch te verbergen.

Wat een contrast met Marianne Thieme die rustig aan Sven Kockelmann uitlegt waarom zij een protocol wil voor gestrande zeezoogdieren en wat dat protocol moet behelzen.

De burgemeester van Texel, houdt Kockelmann haar voor, heeft het over “vuilspuiterij”.
Waarop Thieme (beschaafd): “Het zou ontzettend jammer zijn als we nu met modder gaan gooien.”
En wat ook jammer is: “Dat Lenie op zaterdagavond gaat bellen met de burgemeester en die gooit de hoorn erop – dan wordt het door emotie beheerst.”
Zie je wel: bitch, die Giskes.

De presentator, die de voorvrouw van de Partij voor de Dieren met meer égards behandelt dan ik bij gesprekken van hem gewend ben, wil er nog wel op wijzen dat medewerkers van Ecomare via twitter zijn bedreigd en aangifte hebben gedaan.
Terecht, vindt Thieme. De aangifte.

SK: “Toch wel gek, om een gestrande walvis.”
MT: “Het is van belang dat mededogen voorop blijft staan en het is geweldig dat mensen zich willen inzetten voor alle levende wezens en dat we blijven samenwerken.”

Zo doe je dat dus, je mening in redelijkheid verpakt ventileren.
Marianne Thieme heeft vast ook een inner bitch maar tjonge, wat weet ze die handig in te zetten voor de goede zaak.
Met dat slimme en-passent-je over de burgemeester en de erop gegooide telefoon.

Haaien zijn geen piranha’s

door Reageer

Onze eigen slangenworstelaar Freek Vonk is gebeten door een haai.
Oei! En: eigen schuld, denk ik ook. Want dat gesleep met wilde dieren naar De Wereld Draait Door bevalt me helemaal niet.

Neemt niet weg dat de bioloog het mooi vertelt aan Rik van de Westelaken.
Voor de kust van Zuid-Afrika was hij aan het duiken voor opnamen van het programma ZAPP (RvdW: “van de publieke omroep”). Zwemmen tussen tijgerhaaien en zwartpunthaaien. Wel zes of zeven om hem heen.

En, weet de expert, dan moet je dus je armen tegen je lijf houden. Maar omdat je óók moet ‘balanceren’ bewoog Vonk zijn rechterhand naar links. Waarop de zwartpunthaai (“van wel tweeëneenhalve meter”) volgens de bioloog dacht: “jammie, lekker eten” maar toen hij een hapje nam spuugde hij toch weer uit want zo lekker was Freek Vonk nou ook weer niet.

Gelukkig was de bioloog ervan doordrongen dat hij *niet* zijn hand moest terugtrekken (let op: ook niet doen als je hand belandt in de mond van een krokodil of een slang).
Grote wond? informeert Rik van de Westelaken.
“Valt mee,” zegt Vonk stoer. ”Vijf grote gaten nét boven de pols en ook nog wat bij de palm.”

Maar, weet de presentator, als haaien bloed ruiken vallen ze toch aan?
FV: “Een mythe. Haaien zijn rustige en nieuwsgierige dieren, het zijn geen piranha’s.”
En nu? De bioloog is op weg naar Mozambique waar hij nijlkrokodillen van 4-5 meter van zendertjes gaat voorzien.
“Beetje uitkijken daar” zegt Rik van de Westelaken en ik hóór de slangenworstelaar vermoeid ‘ja, pa’ denken.

Een goed humeur en houden van debat

door Reageer

Gerdi Verbeet wil niet terug in de Kamer.
Rik van de Westelaken zal haar vragen stellen maar eerst luisteren we naar een mooie compilatie van een strenge Verbeet en een Kamervoorzitter die de slappe lach krijgt bij het in stemming brengen van een motie.
“Welke past het best bij u,” vraagt de presentator. Streng of lachend.
Láchend. Gerdi Verbeet aarzelt geen seconde.

“Soms gedragen Kamerleden zich ook als kinderen” daagt Rik van de Westelaken haar uit maar “die vergelijking zou ik nooit maken” zegt ze. *Streng*.
Gerdi Verbeet had graag de termijn tot 2015 volgemaakt. Maar als ze zich nu weer verkiesbaar zou stellen, zou ze zich vastleggen tot 2017 en dat kan ze niet waarmaken.

De presentator vraagt haar terug te kijken op zes jaar Kamervoorzitterschap.
Wat is er veranderd? Er zijn minder grote partijen, en: de sociale media hebben het werk veranderd “ten goede”. Helaas vraagt Rik van de Westelaken niet wat ze daarmee bedoelt.

Het profiel van haar opvolger? Daar wil Verbeet de vingers niet aan branden hoewel.. “Een goed humeur en een goede gezondheid en van debat houden en van het werk houden.”
Zelf gaat ze nu “gewoon solliciteren”. Een politieke baan? Weet ze nog niet. Wel een baan met voorspelbare uren.
“Het lijkt me fijn een vakantie te kunnen boeken zonder steeds ‘er kan iets tussen komen.’
Maar joh,” zegt ze uit de grond van haar hart, “ik heb een fantastische tijd gehad.”

Leuk mens, Gerdi Verbeet.
Ik ga haar missen.

Een kerststallenvriendin en het wonder van Kranenburg

door 3 Reacties

“Heb jij wel eens met een engel gesproken” vraagt Marc-Robin Visscher aan Rik van de Westelaken. “Ik wel! Dat kan via een 0-900-nummer voor 80 cent per minuut.”
RvdW: “Tjeetjemina!”

De Filiaalhouder belde met de engel van de St. Jan in Den Bosch en liet zich toezingen.
Nu is hij in de St. Paduakerk in Kranenburg waar kerststallen worden tentoongesteld. Stallen uit de hele wereld, een aantal gemaakt door Mimi Winkels en haar ‘kerststallenvriendin’ Truus Burgers.

‘Kerststallenvriendin’! Meer heeft Marc-Robin Visscher niet nodig. Balancerend tussen vet geiten en aardig-geïnteresseerd zijn. Tegen Mimi: “Wilt u mijn kerststallenvriendin zijn?” Mimi: “Nee. Dankuwel.”
In de studio slaat Rik van de Westelaken vooral aan op het geiten. Leuk gezicht, deze spontaan reagerende presentator.

Het zit de Filiaalhouder wel mee. Want “luisteraars, bent u daar?” Er is, stelt hij vast, een *wonder* gebeurd. Uit het beeld van de Heilige Antonius van Padua “komt op kniehoogte nattigheid”. Het is, beschrijft Marc-Robin Visscher, “alsof Antonius het in zijn broek heeft gedaan.”

Er wordt een beeldenrestaurateur bij gehaald die denkt dat Antonius ooit is gevallen en gelijmd en dat die lijm nu lekt. “Een deceptie” vindt de verslaggever. Zullen we toch maar geloven in een wonder? Want het zou anders wel héél toevallig zijn dat dit net gebeurt terwijl hij er is.

Ok. Een wonder zal het zijn.
En: leuke combi, Marc-Robin en Rik.

Waardeloze diploma’s journalistiek bij Windesheim

door 1 Reactie

De diploma’s die de afgelopen twee jaar zijn uitgereikt door de opleiding journalistiek van Windesheim worden nader onderzocht. Omdat een deel onterecht is overhandigd. “Ondermaats” valt.
Student Marcel Slofstra zóu vandaag zijn diploma krijgen maar ontving vrijdagmiddag een mail dat het niet doorging: zijn eindverslag waarvoor hij in september een 7 kreeg was alsnog onvoldoende bevonden.

“Heb je zelf doorgehad dat er iets mis was met het onderwijs?” vraagt Rik van de Westelaken en “Niet dat ik me daar nou heel bewust van ben maar het verbaast me ook niet heel erg” antwoordt de journalist-in-spe.
RvdW: “Hoezo?”
MS: “Nou… ja… eh… Er zijn wel gevallen waarvan ik denk: mensen halen wel erg makkelijk voldoendes. En eindverslagen worden beoordeeld door maar twee mensen. Het gaat allemaal wat losjes, zal ik maar zeggen.”

De voorzitter van het College van Bestuur, Albert Cornelissen, doet een niet geslaagde poging tot bagatelliseren. Het gaat, zegt hij, alleen om het stageverslag en de onderzoeksopdracht in het vierde jaar.
“Zeer zorgelijk” citeert Rik van de Westelaken uit het rapport waarin de opleiding wordt beoordeeld. “Dat is niet een kwalificatie waar u volgens mij erg blij mee bent.”

De afgestudeerden wier werk alsnog onder-de-maat wordt bevonden krijgen de kans het te herstellen belooft Cornelissen.
En de imagoschade? RvdW: “Als je wil solliciteren en je hebt een diploma van Windesheim van de afgelopen twee jaar denk ik niet dat je wordt uitgenodigd voor een gesprek.”
Cornelissen draait: als je je werk goed doet, word je daarop beoordeeld.
De presentator houdt vol: “Ik had het ook over mensen die werk zóeken.”
AC: “Ja, dat kan problemen geven.”

De eigen lijn vastgehouden, niet gaan *bitsen*, eruit gekregen wat hij wou weten.
Prima solo-presentatie van Rik van de Westelaken.