De Koude Kalkoen

Mieke van der Weij

Slachten als eer aan de kip

door 2 Reacties

Mensen moeten weten dat het sappige kippenboutje komt van een echte kip vindt een aantal kunstenaars en ook boeren. Ze bedachten de ‘Doe-het-zelf-kip’: je krijgt drie bevruchte eieren, een mini broedmachine, voerbakjes.
En slachtmateriaal.

Bioboer Jan van den Broek vertelt er over in Nieuwsweekend. Hij wil dat we ons bewust zijn van wat we eten.
Dat het ooit een dier was.

Peter de Bie vertelt over een eigen ervaring. Hij heeft het nl geleerd: een kip doden.
Klomp op het hoofd en krak! “En als je snel genoeg bent doe je hem in de melkbus en als je niet snel genoeg bent kun je hem aan het andere eind van het erf ophalen.”
Zo ruw zal het bij deze kippen niet gaan (ze worden eerst verdoofd) maar toch ziet Peter de Bie het nog niet gebeuren, dat mensen die een kip hebben opgekweekt die zelf gaan doden en Mieke van der Weij ziet het evenmin.

MvdW: “Je gaat zo’n beest een naam geven, je krijgt er een verhouding toe.
En tegen de tijd dat die kip rijp is voor de slacht ben je gehecht geraakt aan die kip.”
Dat moet je juist *niet* doen, zegt de boer. Uit zelfbescherming.
“Want dan kun je het niet meer.”

De kip houden? Omdat je er wél aan gehecht bent? Nee! Dat mag niet!
Aan het eind wordt de kip geslacht en dat is een feest en “een eer aan de kip”.

Ik hoorde het gesprek afgelopen zaterdag en het bleef hangen dus luister ik er nu nog een keer naar.
Ik denk dat de bedoelingen goed zijn. Het is niet zoiets als Tinkebell met haar hamsters die urenlang moesten rondrennen in grote ballen.

Het probleem zit ‘m natuurlijk in dat hechten.
Wie ooit een kip vanaf het ei heeft gekend weet dat je er al snel iets moois mee hebt.
Moet je die gevoelens verdringen? Ja blijkbaar. In het belang van het hogere doel (respect voor dieren iha).

Even overweeg ik me aan te melden en dan stiekem die kippen tóch te houden. Maar waarschijnlijk zou ik niet door de selectie komen (ja! Er is een selectie, met gesprekken over de motivatie) want ik kan werkelijk niet bedenken hoe ik zou moeten uitleggen dat ik wél goed en liefdevol voor de kipjes zou gaan zorgen en er tegelijk geen moeite mee zou hebben ze tenslotte te verwerken tot boutjes en filet.
Gesprek
Website

De impact op boeren en het leed van de dieren

door 2 Reacties

De redactie van de Nieuwsshow is weer goed bezig deze week.
Een item over dat we minder insecten hebben (en waarom dat erg is).
En een item over de stalbranden.

De presentatoren praten erover met Hilko Ellen van de Wageningen Universiteit, die meeschreef aan rapporten over de preventie stalbrand, en met Madelaine Looije van ‘Eyes on Animals’, een inspectieorganisatie voor welzijn van landbouwdieren.

Eerst over de impact die het heeft op de boeren die een stalbrand hebben meegemaakt. Die impact is groot.
Nu het bouwbesluit dat geldt vanaf 2014. Dat is niet van toepassing op de stallen die voor die tijd zijn gebouwd.
En, zegt de man van de universiteit, het kost “kapitalen” om een oude stal brandveilig te maken bv door isolatiemateriaal te vervangen.

Madelaine Looije vraagt aandacht voor de dieren: die stikken, die levend verbranden, die het overleven en soms dagenlang moeten wachten voordat ze geëuthanaseerd worden.
“Dat leed is zo enorm groot.”

“Nou waren die dieren toch wel bedoeld om afgemaakt te worden, hè?” (Mieke van der Weij kan van die rare dingen zeggen)
Haar gasten leggen beleefd uit dat levend verbrand worden iets anders is dan geslacht worden en dat bovendien niemand hier iets aan heeft: ze worden niet meer opgegeten maar wel vervangen.
We ronden af met dat consumenten geen kiloknallers moeten kopen maar áls ze vlees willen eten biologisch vlees. En dat de boeren hun stallen eens goed moeten controleren.

Ook zou ‘de politiek’ boeren die hun oude(re) stallen beter willen isoleren daarvoor kunnen compenseren.
Maar, weten we allemaal: “dat zal wel niet”.

Flamingo’s zijn niet voor niets roze

door 3 Reacties

Een smakelijk item in de Nieuwsshow: bioloog Jasper Buikx van Artis die ons verzekert dat homoseksualiteit in het dierenrijk heel normaal is.
Flamingo-mannen die samen een mooi groot nest bouwen en dan een ei jatten bij de buren.
Mieke van der Weij (geestig): “Die flamingo’s zijn natuurlijk niet voor niets roze!”

Leeuwen, olifanten, gorilla’s…
“Hoe gaat het bij olifanten dan?” Peter de Bie veert op.
Die beginnen er vroeg mee omdat de man-vrouw-paring zo ingewikkeld is met die twee zware lijven.
Dus maakt het deel uit van het speelgedrag van jonge bullen.
Dát doen jonge mensen ook, weet Mieke van der Weij: met dezelfde sekse experimenteren.

Gaat het alleen om seks of ook om vriendschap (Peter de Bie).
Ook vriendschap: 18% van de mannelijke olifanten heeft een vriend met wie hij zijn hele leven optrekt.
Het biologisch nut van de samen nestelende mannen ziet Mieke van der Weij nog niet.
Het blijkt er wel te zijn: die jongen hebben een betere overlevingskans.
Genderneutrale dieren? Ja, ze bestaan. De ‘Nemo’-vis is bv eerst een mannetje en alleen het grootste en oudste visje is vrouw. Wanneer die sterft wordt haar opvolger van man tot vrouw.

Dick Swaab zegt dat er bij mensen genetische verschillen zijn tussen homo’s en hetero’s.
Laten ze dat nou ook bij schapen hebben onderzocht.
En verdomd.

Mooi onderwerp.
Daarna ook nog bramen plukken in de natuur.
Zou het programma een nieuwe zeer natuur-minded redacteur hebben aangenomen?

Postduiven met gps in hun kop

door Reageer

Vooropgesteld: ik weet niets van postduiven.
Wel heb ik goed contact met de turkse tortels in mijn tuin die weten dat als ze op de vensterbank me indringend aankijken ik graan zal strooien.
‘Roodborstje tikt tegen het raam’ maar dan anders.

Nav de postduiven die deze week moeite hadden vanuit Barcelona de weg naar huis terug te vinden praten Mieke van der Weij (gelukkig weer terug) en Peter de Bie met Gert Jan Beute die zich ‘duivencoach’ noemt.

Na het gesprek weet ik dat postduiven het hok terugvinden door gps in hun kop maar dat ze de laatste 50 km zich oriënteren op punten op de grond. Ze worden gefokt op lange afstanden en ze kunnen niet allemaal even ver vliegen.
Sommige vliegen ‘s nachts door, andere niet. Roofvogels zijn er dol op en Franse jagers ook.
De winnaar van een race is veel waard en verhuist bv naar Azië “voor de fok”.

“U zegt ‘hij’”, valt Mieke van der Weij op, “zijn het allemaal mannetjes?”
Juist niet, het zijn meestal vrouwtjes want die “zijn sterker net als bij de mensen.”
MvdW: “Maar waarom zegt u dan ‘hij’?”
Uit gewoonte.
“Wilt u daar dan onmiddellijk mee ophouden!” roept Mieke vanuit haar feministische hart.

De deskundige komt overal o.a. bij Mike Tyson die met z’n duiven hartstikke lief blijkt te zijn.
Want de duiven waarvan Beute al keurend zegt dat ze niet goed genoeg zijn doet hij niet ‘weg’ (=dood) maar zet hij in een apart hok.

Gek, dat is de enige keer dat aan de orde komt dat je ook van die vogels kunt houden.
En hoe zou het andersom zijn? Hecht een duif zich aan de eigenaar/melker?
Zo ja – hoe kun je haar/hem dan zomaar wegdoen aan iemand in Azië die er “voor de fok” veel geld voor over heeft?

Vragen die bij deze softie opkomen maar die de presentatoren kennelijk niet bezig hielden.

Iedereen moet weer aan de plofkip

door 4 Reacties

Deze week staan er grote advertenties in de kranten met foto’s van boeren voor ruime, half-lege, stallen met op de hand een paar snoezige kleine kuikentjes.
Volgens de begeleidende tekst heeft de kip het maar wat fijn in Nederland.

De Nieuwsshow praat erover met culinair journalist Loethe Olthuis die haarfijn uitlegt waarom dat gelul is.
70% van de Nederlandse vleeskuikens wordt in zes weken van kuikentje tot kip van meer dan 2 kilo opgefokt.
Het is een ras dat is ontworpen om altijd honger te hebben, ze eten zich te pletter, daarom zakken ze door hun pootjes.
En omdat de ‘moeders’ niet kolossaal mogen worden, krijgen ze weinig voer en hebben die altijd honger.
Zes weken? Peter de Bie valt van zijn stoel.
Dát had hij nooit eerder gehoord (jammer van die steen waaronder hij blijkbaar al jaren zit).

Mieke van der Weij haalt de folder van de plofkipboeren erbij.
De biologische kip zou slechter voor het milieu zijn dan de ‘gangbare’ (lees: plof)kip.
Dat is ietsje waar, geeft Olthuis toe, maar er zijn al goede stallen met geavanceerde manieren om de mest te verwerken en de lucht te circuleren.

In de supermarkt ligt nog steeds de plofkip en de nieuwe zgn betere AH-kip heeft niet eens daglicht in de stal en leeft slechts twee dagen langer – dat schiet niet op.
Maar (LO): “Elke dag dat een kuiken langer leeft eet-ie meer, neemt hij meer ruimte in, kost-ie meer.
Het gaat allemaal om het geld.”

Afschuwelijk

Nog wat details voor mensen zoals Peter de Bie die het de laatste jaren misschien niet allemaal hebben meegekregen.
Er leven 24 kippen op een vierkante meter in een stal die zes weken niet wordt schoongemaakt.
Pas wanneer de kippen naar de slacht zijn wordt de stal gereinigd en dan begint alles weer opnieuw.
PdB: “Wat een afschuwelijk idee, zeg.”

Waarom deze campagne? Vraagt Mieke van der Weij maar ze weet het antwoord eigenlijk zelf al: “Iedereen moet weer aan de plofkip.”
Om eraan toe te voegen: “Laat je niet misleiden.”

Dat was weer een mooi item in de Nieuwsshow waarin Loethe Olthuis ons ervan doordrong dat “kippen de meest gemartelde dieren zijn, met konijnen, maar daar hoor je niemand over”.
Volgende week misschien de konijnen.