De Koude Kalkoen

Bert van Slooten

Verkrachters die geloven in God

door Reageer

Ik word er niet goed van wanneer ik hoor dat er wéér een geval van seksueel misbruik in de rk-kerk boven water is gekomen.
Zeven priesters van de orde der Salesianen die zich tussen 1948 en 1953 vergrepen aan een jongen in het seminarie Don Rua in Ugchelen. Een ervan was de oud-bisschop Ter Schure (in 2003 overleden). Hij kwam er wel eens op bezoek en verkrachtte dan de jongen. Om het slachtoffer (nu 76 jaar) af te kopen betaalden de Salesianen hem in 2003 16.000 Euro.
Een belachelijk laag bedrag – ook dat nog.

Het is uitgezocht door Joep Dohmen van NRC Handelsblad en iemand van de Wereldomroep – die begin dit jaar ook al een groot schandaal binnen de kerk onthulden.
“Dag meneer Dohmen” kondigt Bert van Slooten de collega aan om alles met hem door te nemen dat intussen ook al op internet staat incl op de eigen NOS-site. Afsluiting: “Dankjewel, Joep.”

Er is, voegt Bert van Slooten toe, ook een verklaring van bisschop Van Luyn. Iemand heeft namens hem een paar dooddoeners de wereld in geslingerd (zoek ze zelf maar op als je het wil weten).

Ik probeer het me voor te stellen.
Een jongen van 13-14 (toen het misbruik begon). In een seminarie. Zes inpandige priesters die er hun lusten op botvieren. Ter Schure die wel eens langs kwam en dan zei: stuur die knul maar langs en dan svp een uurtje niet storen.

“Steile man, rigide, recht in de leer, nooit een grapje,” zo typeert Gerard Klaasen (KRO) Ter Schure. Juist van hem kan hij het niet geloven. Omdat hij “een dikke bril” had en “steil” was. Wat ik ongelooflijk naïef vind. De typische verkrachter is een joyeus figuur met een vlotte babbel? Komop, zeg! Juist die starre, benauwde, op anderen o zo kritische mannen zijn de ergste.

Dit is een beeld van Jezus met het Bloedende Hart. Het hart bloedt, zegt men, voor mensen die niet in God geloven. Volgens mij bloedt het hart voor creeps die, terwijl ze nota bene in God geloven, zich alsof het alleen een Oefening van Berouw kost hun lusten botvieren op wie ze *aan* kunnen.

Back-up, hoezo back-up?

door 3 Reacties

De treinen rond Utrecht kunnen geen kant op en dan kunnen de treinen (vrijwel) nergens meer een kant op. ProRail en de NS hebben wat uit te leggen en dat mogen ze doen aan de verslaggevers van het Radio 1 Journaal.

Gisteren kon Bert van Slooten dankzij twitter een vrouw laten vertellen hoe lang ze in het weiland had stilgestaan en hoe lang het duurde om mensen uit de trein te krijgen waarbij oudjes dreigden een doodsmak te maken van een meter.
Louis Dekker hield later die avond een microfoon voor een vrouw met een krijsende baby (eigenlijk vooral voor die baby) en: altijd leuk boze gestrande reizigers die met hun allen staan te wachten terwijl die stomme NS niets doet. Zeker als je lekker warm thuis zit en nergens heen hoeft.

Vanochtend is Jeroen Jager ter plaatse. Weer ‘sfeer’ maar ook kritische vragen. Aan ProRail: waarom was er geen back-up, als er wel een back-up is, wáár is die dan en waarom kwam die niet op gang en wanneer nu dan wel en waar hangt het vanaf. Ontwijkende antwoorden. Bert van Slooten: eigenlijk géén antwoorden.
Niet voor 1 gat te vangen stapt de verslaggever *zonder* microfoon op een NS-persoon af: hoe zit het met de back-up. Back-up? Die hebben ze helemaal niet, zegt de aangesprokene. Wat een onthulling kan zijn maar dat hangt natuurlijk wel af van wie de NS-er is, of die weet van de hoed en de rand of ook maar uit z’n onwetende nek kletst.

Intussen tipt Bert van Slooten gestrande reizigers om te gaan twitteren. En dan de hashtag #lift in hun tweet te zetten. Dan komt er vast iemand voorrijden om ze naar huis te brengen,
Ik geloof er niks van, kijk toch even op twitter en verdomd: het werkt écht.

“We missen hier wel eens een nieuwsfeit”

door 1 Reactie

Vooropgesteld: ik vind dat volwassen radiopresentatoren niet aan Sinterklaas moeten doen op een kindermanier. Dus *niet* pepernoten rapen, niet een schoen zetten en zich al helemaal niet bezondigen aan rijmelarij.

Dit gezegd hebbend: elk jaar kijk ik uit naar gesprek van de presentator van het Radio 1 Journaal met Sinterklaas die dan nét ons land nadert.

Het gesprek heeft een vast begin.
Hoe het is met Sinterklaas, hoe het is met de boot, hoe het is met de kadootjes en dat onze hartjes vol verwachting kloppen. Maar Sinterklaas is op de radio gelukkig nog steeds Bram van der Vlugt die al snel de presentator-van-dienst in hoekjes duwt, plaagt en uitdaagt.
Waarbij het de presentator is die door zijn manier van reageren het gesprek kan maken of zielloos laten verpieteren.

Gisteren mocht “meneer Bert” (van Slooten) voor de 3e keer het gesprek doen. Met een heel geestig “ja, we missen wel eens een nieuwsfeit hier” wanneer Sinterklaas hem mbt ‘de roe’ corrigeert: “Dat doen we al 120 jaar niet meer.”
Op Sinterklaas’ vraag: “Hoeveel kinderen heeft u?” “Dat weet u toch wel! Dat zijn er vijf.”
Bij het afscheid na Sints “ik vond dit een buitengewoon aangenaam gesprek”: “Ja, dat kan ik ook zijn.”

Ik luister alle drie keren ‘meneer Bert’ terug (ja! Dat kan allemaal op de NOS-site) en wil checken of mijn herinnering aan ‘meneer Marcel’ klopt. Die herinnering is die van veel charme maar ook af en toe (charmante) onhandigheid. Zoals bij het suikerklontje voor het paard.
Helaas – zover gaat de NOS nu ook weer niet terug.

Webcam op Radio 1 Journaal

door Reageer

“We hebben de camera aan de praat” twittert Bert van Slooten.
En jawel: waar het Radio 1 Journaal voorheen slechts via de oren te bewonderen viel kunnen we nu ook naar de presentator kijken.

Met een beroerde opstelling van de webcam weliswaar. Zodat Bert van Slooten meest wegvalt achter de stang van de microfoon. Dit Is De Dag werkt véél beter met de camera. Wisselende instellingen ook.
Om een eerste poging niet meteen in de bek te kijken toch een paar plaatjes gemaakt. Met Louis Dekker en Freddy van Thijn (die de kranten meelas).
Na 18.00 uur was het beeld ook weer verdwenen.

Of morgenochtend Bert van Slooten opnieuw naar de luisteraars zal zwaaien? Of Marcel Oosten en Lara Rense dat voortaan óók zullen doen? Geen idee.
Wel weet ik vrij zeker dat Lucella Carasso hier niets voor voelt.

Raadsheer babbelt bij etentje over Wilders, rechtszaak moet over

door Reageer

Lijkt het Wilders-proces *bijna* over, wordt de rechtbank letterlijk op de valreep nog door een wrakingskamer naar huis gestuurd.
Wat fijn is voor R1J’s Mattijs van de Wiel die een paar keer bij de andere omroepen mag inbreken. Wat minder fijn is voor wie dacht dat we het nu wel hadden gehád met dat Wilders-gedoe (althans in de rechtszaal).

Achtergrond: raadsheer Tom Schalken die was betrokken bij de ‘OM, ga Wilders vervolgen’-uitspraak heeft op een etentje waar óók arabist Hans Jansen aanwezig was breed uitgepakt over het nut van die vervolging. Op juridische gronden, als ik het goed begrijp (dus niet om Wilders politiek onderuit te halen).

Daarover wou Moszkowicz vanochtend Jansen ondervragen. Nee, zei de rechtbank, daar denken we bij het vonnis wel over na. Wraking! Riep Mosz en ‘ok’ zei de wrakingskamer. Waarna Wilders, nooit te beroerd om tot de grens en daar overheen te gaan, aangifte deed tegen Schalken wegens het beïnvloeden van een getuige.

Hoogleraar Sakkers is keihard over ex-collega Schalken. Die had “met een grote boog” om Jansen moeten heenlopen. En anders toch zeker “niet inhoudelijk over zijn werk moeten praten”.
Ex-vice-president van het Amsterdamse hof Willems schetst een genuanceerder beeld van de omstandigheden waarin een rechter kan verkeren en wat hij dan moet doen.
Bert van Slooten: “Mag een rechter zich in de publieke ruimte begeven?”
Huub Willems: “Ik hoop dat dat mag, want ik moet nog met de trein naar huis.”

Zodat we nu wachten op Geen Stijl-Rutger (of zo iemand) om Schalken op te wachten in zijn voortuin en hem zuigend te vragen of hij nou helemaal geen andere gespreksonderwerpen kan bedenken tijdens het diner dan Wilders en wat aan hem juridisch interessant is.