De Koude Kalkoen

Op Curaçao is een zeeschildpad het strand op gekropen (“gewaggeld” beschrijft correspondent Dick Drayer het beter) en heeft daar haar eieren gelegd.
Het is de Karetschildpad, een bedreigde diersoort.

Heel bijzonder, weet de correspondent, want de laatste keer dat een schildpad op Curaçao eieren heeft gelegd was in 1990 en hij duikt zelf wel eens in de wateren rond het eiland en is al blij als hij er een tegenkomt van 80 cm maar deze was 110 cm en dat is 4 cm onder het wereldrecord.
Hoe ze dat weten (van die 110 cm) vertelt hij niet zodat ik visioenen krijg van een man met een meetlint die zich over de dame bukt om haar de maat te nemen terwijl zij bezig is met de bevalling.

De schildpad kwam om twee uur ‘s nachts aan land en de toeristen die op het strand zaten haalden de beheerder erbij die het op film vastlegde.
DD: “Meer dan 100 eieren heeft-ie gelegd en daar was-ie vier uur mee bezig en nu liggen er overal pingpongballen.”

Lucella Carasso vindt het véél, 100 eieren in vier uur: “Respect voor deze schildpad!” en informeert hoe het nu verder moet.
“Er waren berichten dat de koninklijke marine de bewaking zou overnemen, *multitasking als ze zijn*, klopt dat?”

Tijdens de bevalling schijnt een commandant die op het strand was te hebben beloofd dat hij zich daarvoor “hard zou maken” maar toen Drayer ze belde ging dat toch niet door.
Dus moet de beheerder iets doen want het duurt tussen de 60 en 90 dagen voordat de eieren uitkomen en “ze liggen tussen de bedjes en de zandkasteelbouwers dus lopen gevaar”.
Aan de correspondent heeft de beheerder beloofd er een kooi omheen te bouwen dus daar vertrouwen we nu op.

LC: “Ik zou zeggen, ga kijken met gepaste afstand.”

Lekker feel good gesprekje door een presentator die nu alweer twee dagen prima op dreef is.
Wat ben ik blij dat ze terug is.