De Koude Kalkoen

Lara in Lieve Lara-modus: een waar genoegen

door Reageer

Er zijn momenten dat ik “niet zo snibbig, meisje” grom tegen de transistor wanneer Lara Rense kattig door een geïnterviewde heen sprekend haar punt probeert te maken.
Vanochtend geniet ik van een ontspannen, grapjes makende, verleidende Lara.
“Flauwerd” zegt ze als een lieve moeder die er wel schik in heeft tegen Filiaalhouder Marc-Robin Visscher wanneer die afsluit met dat hij “staat te posten in afwachting van de postbussen”.

“Marcel kijkt wat teveel Star Wars” vergoelijkt ze wanneer mede-presentator Marel Oosten tegen Govert Schilling begint over ruimteschepen die in zwarte gaten zouden verdwijnen. “Kan geen kwaad, joh” speelt Schilling mee.
“Dus dat is niet écht in Star Wars” komt Marcel Oosten er aan het slot zélf nog maar even op terug. Lara Rense: “Nee, wist je dat niet?”

Tenslotte een gesprek over het nieuwe woord van het jaar waarop we tot 10 december kunnen stemmen. De woorden worden doorgenomen (Lara vindt ‘oliewolk’ “minder sexy”) en slaat op “de uitslag is op 14 december” direct aan met een vriendelijk: “Zullen we kwart over negen afspreken? Ja? Tot dan.”

Wat een geweldig leuke presentatrice kan deze Radio Bitch zijn.
En ik weet dat veel luisteraars juist blij opveren bij een kritische, doordenderende, onderbrekende Lara Rense.
Maar doe mij deze maar.

Pardon?!

door Reageer

Meindert Fennema, de schrijver van de biografie van Geert Wilders, moet de laatste weken jubelend door het leven gaan. Wil de PVV normaal ook al regelmatig de aandacht trekken, nu is het echt bingo en de actualiteitenrubrieken kunnen niet om hem heen.
Het is onvermijdelijk dat de man zichzelf gaat herhalen. Bv de vergelijking met Janmaat. Die gezegd zou hebben dat hij alleen maar mensen met een strafblad op de kandidatenlijst kon krijgen omdat mensen van onbesproken gedrag dat wilden blijven.

Gelukkig is Fennema een vlotte spreker, beetje ‘u roept en wij draaien’. Vandaag verrast hij ons met een uitspraak waar we weer even mee voort kunnen.
PVV-er Lucassen is, zegt hij, “een klassiek voorbeeld van een jongeman met een lange lul en een kort lontje”.
“Pardon?!” reageert Lara Rense (lachend) na een nauwelijks merkbare -maar tóch- stilte.
Marcel Oosten pakt het direct serieus op. Over de schade voor Wilders en hoe erg die zal zijn.

Volgens mij dóet-ie het erom, die Fennema.
Zorgen voor tenminste 1 lekkere kwoot waar we een tijdje mee voort kunnen.
Zodat een volgende uitnodiging voor commentaar is verzekerd.
Evenals een volgende druk voor zijn boek.

“We missen hier wel eens een nieuwsfeit”

door 1 Reactie

Vooropgesteld: ik vind dat volwassen radiopresentatoren niet aan Sinterklaas moeten doen op een kindermanier. Dus *niet* pepernoten rapen, niet een schoen zetten en zich al helemaal niet bezondigen aan rijmelarij.

Dit gezegd hebbend: elk jaar kijk ik uit naar gesprek van de presentator van het Radio 1 Journaal met Sinterklaas die dan nét ons land nadert.

Het gesprek heeft een vast begin.
Hoe het is met Sinterklaas, hoe het is met de boot, hoe het is met de kadootjes en dat onze hartjes vol verwachting kloppen. Maar Sinterklaas is op de radio gelukkig nog steeds Bram van der Vlugt die al snel de presentator-van-dienst in hoekjes duwt, plaagt en uitdaagt.
Waarbij het de presentator is die door zijn manier van reageren het gesprek kan maken of zielloos laten verpieteren.

Gisteren mocht “meneer Bert” (van Slooten) voor de 3e keer het gesprek doen. Met een heel geestig “ja, we missen wel eens een nieuwsfeit hier” wanneer Sinterklaas hem mbt ‘de roe’ corrigeert: “Dat doen we al 120 jaar niet meer.”
Op Sinterklaas’ vraag: “Hoeveel kinderen heeft u?” “Dat weet u toch wel! Dat zijn er vijf.”
Bij het afscheid na Sints “ik vond dit een buitengewoon aangenaam gesprek”: “Ja, dat kan ik ook zijn.”

Ik luister alle drie keren ‘meneer Bert’ terug (ja! Dat kan allemaal op de NOS-site) en wil checken of mijn herinnering aan ‘meneer Marcel’ klopt. Die herinnering is die van veel charme maar ook af en toe (charmante) onhandigheid. Zoals bij het suikerklontje voor het paard.
Helaas – zover gaat de NOS nu ook weer niet terug.

Niet achter de vlinders aan

door 3 Reacties

De Vlinderstichting wil iets doen voor twaalf soorten vlinders die het moeilijk hebben.
Kars Veling vertelt erover bij Vroege Vogels en noemt als voorbeeld de Iepenpage die nog maar twee bomen heeft waarin hij nestelt. Stel je voor dat daar een vrachtwagen op knalt: wég Iepenpage.
“Je zei net twaalf. Welke zijn dat dan? Want je noemde wel de Iepenpage maar… Je hoeft ze niet allemaal op te noemen…”
Lisa Wade formuleert een vraag.

“Wat ga jij doen vandaag” vraagt Menno Bendveld van wie me opvalt dat hij zich ook steeds ‘kinderlijker’ gaat gedragen tenslotte aan Kars Veling. Die gaat een verjaardag vieren.
“Je gaat dus niet achter de vlinders aan?”
Nee.

Lisa Wade gaat vast een mooie tekening maken.

Wie (bio)vlees eet, krijgt bij Premtime geen recht van spreken

door Reageer

Premtime kan ik meestal waarderen.
Af en toe zeikt en dramt Prem op een manier die niet meer leuk is, maar vaak verrast zijn open aanpak en ja: zijn charme.
Vanochtend presenteert Ebru Umar. Het gaat over bont. Dat weer in is. Mn bij jongeren.
Ze heeft wat meisjes te gast. Met bontkragen. Van vos, denken ze zelf. Van wasbeerhond, vermoedt de vrouw van Bont voor Dieren (door Umar aangekondigd als ‘Bont *tegen* Dieren’). Gemarteld in China. Nou ja, dat is dan wel zielig, lacht zo’n meisje. Maar nu is het dier toch al dood, dus nou ja.

Aan de telefoon een man die bont verhandelt en ons probeert wijs te maken dat nertsen cs niks liever willen dan in een kooitje gefokt te worden tot de lijfjes groot genoeg zijn om te worden gevild. Hij protesteert: de Bont-voor-Dieren-vrouw zou meer spreektijd krijgen. Wat mogelijk is (ik heb niet getimed) maar natuurlijk had hij wel álle andere sprekers aan zijn zijde. Niet alleen de meisjes, ook de presentatrice.
Ebru Umar, vertelt ze, heeft thuis ook bont in de kast. Expres niet aangetrokken want dan zou de dierenrechtenactiviste haar vast te lijf zijn gegaan en dan had zij zeker teruggeslagen. Wat een rare verdachtmaking.

Dan een belster. Die tegen bont is. Om wat de dieren wordt aangedaan. Máár, zegt Umar: eet zij wel vlees?! Biovlees, antwoordt de vrouw. En: draagt ze leren schoenen? De belster sputtert dat het er niets mee te maken heeft. Dus (!) constateert Umar opnieuw: zij eet wel vlees! Biovlees, herhaalt de vrouw en óf de presentatrice weet niet wat dat is óf ze walst er met opzet overheen.

Ik wil niet direct zeggen dat Ebru Umar een naar mens is, maar in deze uitzending gedroeg ze zich wel als zodanig.