De Koude Kalkoen

Lisa Wade

Wensen

door Reageer

Wat maakt een vrouwelijke presentator prettig om naar te luisteren?
Hetzelfde als een mannelijke presentator denk ik: kennis van zaken, oprechte belangstelling, flexibiliteit en een open geest.

Jammer vind ik dat verschillende vrouwelijke presentatoren menen dat ze op ‘kjoet’ moeten gaan.
Janine Abbring heeft daar in toenemende mate een handje van.
Lachebekje Janine doet graag ‘spontaan’.
Zodat ze muziek afkondigt met “net op tijd mijn mond leeg!”
En alles is “leuk”.

Erg jammer.
Ik wou dat ze niet kirde en niet kjoet deed.
Ik wou dat haar grote voorbeeld niet Lisa Wade was maar Andrea van Pol.
Ik wens voor 2013 dat Janine Abbring een toontje lager schakelt naar ‘prettig’ ipv ‘tof’.

Verder wens ik dat frater Willibrordus elke week de Fenolijn blijft bellen met steeds hárd intrigerende klassieke muziek op de achtergrond waarbij ik dan denk: die móet ik kennen maar wat is het – en dan is het alweer voorbij.

Blaffen bij Bleker

door Reageer

Na Lisa Wade vond ik Janine Abbring een verademing als presentatrice van Vroege Vogels.

Dat was mijn eerste reactie.
Later werd ik minder enthousiast.
Omdat ook Janine Abbring een nare neiging tot ‘kjoet’ begon te ontwikkelen.
Kirren, kreetjes en: ik zat net een broodje te eten en nou praat ik dus met volle mond (ziejewel: hoe *kjoet* kun je zijn!).

De laatste weken presenteert Janine Abbring in haar eentje.
Wat een verschil!
Ze doet normáál, ze maakt zelfs een erg leuk grapje: wanneer haar hond dwars door haar tekst heen blaft “dat doet-ie altijd als hij de naam Bleker hoort”.

Solo presentatie blijkt veel mensen goed te doen.

Een nieuwe Vroege Vogel

door Reageer

Simpel lijkt het me niet, Lisa Wade opvolgen bij Vroege Vogels.
Maar Jakhals Janine (Abbring) heeft toen ze hoorde dat Lisa wegging direct gebeld, vertelt ze in de Vara-gids. Zij wou wel. De Vara wou ook. Nu de luisteraars nog.
Dé introductie is een gesprek met jakhalzendeskundige Raymond van der Meer die ons leert dat de jakhals een opportunist is maar niet gemeen. Er zijn drie soorten (behalve die van DWDD).

Mooie items vandaag over waarom de reiger wél gemeen is (hij eet donzige gele eendepulletjes “als snacks”), over bavianen van AAP die op transport gaan, over padden met nep-egelpoepjes vol mieren, over -echt waar- het verhuizen van de blaasvaren.
Leuke column van Kees Moeliker (uilenballen). Heerlijk bijpraten met Geo Wansink over de broedende oehoe. Boeiend gesprek over algen en verzuring en slappe schelpen.

De nieuwe presentatrice?
Ze bevalt me. Prettige stem, klinkt naturel. Stelt de juiste vragen.
En stelt géén vragen als ze niets te vragen hééft.
Ze is natuurlijk geen Andrea van Pol.
Maar alleen Andrea van Pol is Andrea van Pol.

Van mij mag Janine Abbring blijven.

Lisa Wade gaat elders een plekje zoeken

door 3 Reacties

Lisa Wade “kon haar draai niet vinden” stond in het persbericht over haar vertrek bij Vroege Vogels. Aan Joost Huijsing de taak tijdens een wandeling met Lisa en pluizig wit hondje uit te vinden wat er aan de hand is.
Ze kwám, vertelt ze, “met een hele hoop enthousiasme en dankbaarheid” maar “het is me niet gelukt mezelf een plek te geven binnen dat geheel”. Nu gaat ze ergens anders “mijn plekje zoeken” misschien bij een natuurorganisatie “iets voor kinderen”.

Lisa Wade heeft “onderschat dat het een enorme klus is een programma te maken”. Dus is het “voor het programma en voor mij en voor de luisteraars daar gaat het ook om” beter dat ze opstapt.

Ze is in dat half jaar wel veranderd, vertelt Lisa. “Ik was al een enorm groen tiepje maar ik weet nu ook hoe en waarom.” Vroeger, licht ze toe, kocht ze als het biologisch vlees in de super op was wel eens gewoon vlees. Niet meer. Zodat dan ook haar man en zijn kinderen vegetarisch moeten eten.

Iets geleerd heeft ze ook. Zodat vogels stil zijn als ze ruien. Dat wist ze immers nog niet.
We hoeven ons geen zorgen te maken, stelt ze ons gerust. Lisa Wade gaat voortaan op zondagochtend lekker wandelen met haar hondje. En wie weet wat ze nog eens elders doet met natuur. “Ik vind m’n eigen plek daar wel in.”

Joost Huijsing belooft het item af te sluiten met ‘Après un rêve’ van Fauré – wat ook in haar eerste uitzending werd gedraaid. Mooi vindt ze dat en: “Ik droom nog lekker verder.”

Het ga je goed, Lisa. Ik vond je een ramp in Vroege Vogels maar je bent erg goed met kinderen. Het is geen schande je daar in te specialiseren.
Soms moet je niet je hart volgen maar ‘gewoon’ doen waarin je excelleert.

“Hallo Henny, hoor je ons ook?”

door 3 Reacties

Henny Radstaak zit voor de tuinvogeltelling in de tuin van Beleef de Winter.
Enthousiaste vogelkijkers aan zijn zijde, pen in de aanslag en tellen maar.
“Zitten jullie koffie te drinken?” stelt Lisa Wade een indringende vraag.
Stilte.
Menno Breedveld: “Hallo Henny, hoor je ons ook?
Nee, hij hoort ons niet.
“Hallo?”
Henny hoort ‘ons’ dan niet, wij horen Henny wel. We horen hem in de verte gesprekken houden alsof hij gewoon op de radio is wat hij niet écht is maar ook een beetje wel. Zodat ik me voel als een voyeur (maar dan met oren) want Henny weet niet dat er óver hem wordt gepraat en ook niet dat hij langzaam wordt overstemd door een stemmige viool.

Na negen uur: daar is opnieuw Henny Radstaak.
Nu officieel via de telefoon. Hij slaat zich er dapper doorheen al is het wel balen dat hij (leuk idee) een microfoon buiten had gehangen en ook het geluid daarvan bereikt ons nu niet.

Tien voor negen voor de laatste keer Henny Radstaak.
Nu *plenst* het ook nog eens in de tuin maar gelukkig is de telling hier al voorbij dus wordt -weer via de telefoon- opgesomd wat er is gezien.
Ik probeer mee te leven met een ‘kickmoment’ dat tegelijk een ‘frustratiemoment’ is.
Maar ik word alweer ernstig afgeleid door de techniek en het falen daarvan.
Arme Henny Radstaak.