Wie (bio)vlees eet, krijgt bij Premtime geen recht van spreken

Premtime kan ik meestal waarderen.
Af en toe zeikt en dramt Prem op een manier die niet meer leuk is, maar vaak verrast zijn open aanpak en ja: zijn charme.
Vanochtend presenteert Ebru Umar. Het gaat over bont. Dat weer in is. Mn bij jongeren.
Ze heeft wat meisjes te gast. Met bontkragen. Van vos, denken ze zelf. Van wasbeerhond, vermoedt de vrouw van Bont voor Dieren (door Umar aangekondigd als ‘Bont *tegen* Dieren’). Gemarteld in China. Nou ja, dat is dan wel zielig, lacht zo’n meisje. Maar nu is het dier toch al dood, dus nou ja.

Aan de telefoon een man die bont verhandelt en ons probeert wijs te maken dat nertsen cs niks liever willen dan in een kooitje gefokt te worden tot de lijfjes groot genoeg zijn om te worden gevild. Hij protesteert: de Bont-voor-Dieren-vrouw zou meer spreektijd krijgen. Wat mogelijk is (ik heb niet getimed) maar natuurlijk had hij wel álle andere sprekers aan zijn zijde. Niet alleen de meisjes, ook de presentatrice.
Ebru Umar, vertelt ze, heeft thuis ook bont in de kast. Expres niet aangetrokken want dan zou de dierenrechtenactiviste haar vast te lijf zijn gegaan en dan had zij zeker teruggeslagen. Wat een rare verdachtmaking.

Dan een belster. Die tegen bont is. Om wat de dieren wordt aangedaan. Máár, zegt Umar: eet zij wel vlees?! Biovlees, antwoordt de vrouw. En: draagt ze leren schoenen? De belster sputtert dat het er niets mee te maken heeft. Dus (!) constateert Umar opnieuw: zij eet wel vlees! Biovlees, herhaalt de vrouw en óf de presentatrice weet niet wat dat is óf ze walst er met opzet overheen.

Ik wil niet direct zeggen dat Ebru Umar een naar mens is, maar in deze uitzending gedroeg ze zich wel als zodanig.