De Koude Kalkoen

Maximumstraf voor vergiftiging

door Reageer

Twee ‘jachtveldverzorgers’ vertelt nieuwslezer Rachid Finge zijn in Drenthe aangehouden.
Ze worden ervan verdacht 50 roofdieren (vossen, dassen, haviken, buizerden) te hebben vergiftigd. En en passant ook een stel honden.
Ze verstopten landbouwgif in kadavers. De dieren die ervan aten, stierven een gruwelijke dood.

De reden? De mannen hadden in het gebied fazanten *uitgezet* om ze later zelf te kunnen afschieten.
Dan zou het jammer zijn als een roofdier er 1 van had verschalkt.

Op het vergiftigen van dieren staat, heeft de nieuwslezer uitgezocht, maximaal zes jaar.
Ik durf de weddenschap aan dat de heren ‘jachtveldverzorgers’ wegkomen met een boete en een taakstraf van enkele weken.
Maximaal.

[In de nieuwsuitzending van twaalf uur wordt verteld dat de 6 jaar staat op het illegaal uitzetten van de fazanten.
En dat de wilde dieren deels zijn vermoord door ze via een aflopende buis in een hol te lokken waar aas lag. Daar konden ze niet uit zodat ze een langzame hongerdood stierven.]

Niet iedereen weet het

door Reageer

In de TROS Nieuwsshow gaat het over de annuïteitenhypotheek.
Mieke van der Weij heeft het opgezocht, vertelt ze: “Omdat niet iedereen zal weten wat het is.”

Dus draagt ze zéér langzaam voor: “Een annuïteitenhypotheek is een hypotheek waarbij elke termijn het aflossingsbedrag zo wordt gekozen, dat de totale betaling (de som van rente en aflossing) elke keer gelijk is, en zodanig dat aan het einde van de looptijd de gehele hypotheeklening is terugbetaald.”
Op een toon van ‘is dit geen rare algebra of nóg erger’.

“Dat is toch heel simpel!” roept collega Peter de Bie uit.
“Dat je betaalt en dat je dan aan het eind klaar bent”.”

O, reageert Mieke. “Dan heb ik het dus in het begin fout gezegd.”
Zoiets simpels begrijpen (of op z’n minst even opzoeken en dán begrijpen) is inderdaad niet iedereen gegeven.

Een BMW voor de deur en linzensoep

door Reageer

Het zijn niet mijn favoriete Filialen: verslaggever op bezoek bij iemand uit een land waar het hommeles is. Of het nou een naar hier verhuisde Libiër is of een Egyptenaar of iemand anders die een soort-van-link heeft met het land in kwestie.

Joris van de Kerkhof ontbijt vanochtend in een Grieks restaurant in Rotterdam. In Griekse sfeer. Met Griekse muziek. En een Griekse meneer. Die via de computer de Griekse kranten volgt.
JvdK: “Hebt u niet het gevoel, met wat ik hier verdien moet ik daar mensen helpen?”
Nee. De man betaalt hier al belasting en daarmee wordt Griekenland ook geholpen dus dat moet het maar zijn.

Met een van oorsprong Duitse docent en een van oorsprong Griekse (maar perfect Nederlands sprekende) student heeft de Filiaalhouder, vertelt hij, een half uur een boeiend gesprek. Dat om kwart voor negen in enkele minuten zal worden samengevat en neerkomt op: verkiezingen *niet doen* en *de jeugd is gefrustreerd*.

De borreltafel eindigt met “in 2013 is alles weer goed” (de restauranthouder) vs “er is een structureel probleem” (docent Haverland), corruptie (ja/nee), niet-geïnde belastingen (daarover is men het eens) en de behoefte aan status.
Wat zich uit in: BMW voor de deur en binnen linzensoep eten.

Het meest spannend is: zal de stem van Joris van de Kerkhof het houden? Of breekt die helemaal zodat we zelfs via de microfoon alleen nog zwak gefluister horen?
De stem houdt het.
Nét.

Ons kent Ons – maar kent de presentator zijn klassieke muziek wel?

door 1 Reactie

Een beetje meelullen over Lee Towers en een dode cabaretier is de meeste Radio 1 Journaal-presentatoren nog wel gegeven.
Klassieke muziek – dat is andere koek.

Vandaag doet Tim Overdiek z’n best in gesprek met Jaap van Zweden die door het tijdschrift ‘Musical America’ is uitgeroepen tot dirigent van het jaar.
“Wat betekent deze prijs voor u” stelt hij een vraag te vergelijken met “hoe zult u zich X (de overleden zanger/acteur) herinneren” = open deur.
Véél zegt Van Zweden. Want: deze prijs is te vergelijken met een Grammy.

Overdiek is niet onder de indruk. Wie zitten er eigenlijk in die jury, wil hij weten. Vaste jury aangevuld met gerenommeerde collega’s o.a. eerdere winnaars (denk: Haitink, Rattle, Muti).
Waarop de presentator (en ik kruip plaatsvervangend beschaamd onder mijn bureau): “Een beetje Ons kent Ons dus. We geven elkaar een prijs.” Wanneer Van Zweden verbijsterd(?) zwijgt: “Zo klinkt het oneerbiedig. Oneerbiedig, zeg ik meteen.” Voegt Overdiek toe.

TO: “Wat kunt u met zo’n prijs?” Het betekent, zegt Van Zweden, “dat je goed bezig bent”.
Overdiek (duidelijk geen benul van de betekenis van de dirigent): “Opent het de deur naar nieuwe orkesten om meer toonaangevende stukken te kunnen dirigeren?”
Van Zweden (die bewonderenswaardig vriendelijk blijft) ontkent: “Ik wil niet oneerbiedig zijn maar ik zit al bij de allergrootste orkesten.”

Een vaste verbintenis bij “een heel groot Amerikaans orkest” lijkt hem nog wél wat.
“Welk” vraagt Overdiek. “De grote top-5″ antwoordt Van Zweden waarop de presentator met de mond vol onwetende tanden staat. Want wélke orkesten dat dan zijn? Geen idee.

Ik twitter dat Tim Overdiek duidelijk geen benul heeft van de naam en faam van Van Zweden. Iemand RT-et dat (=instemmend herhalen). Iemand anders reageert: “oepsss”.
Waarop de presentator

Voor wie na deze buitengewoon sterke tegenwerping denkt dat ik uit mijn nek klets: oordeel zelf.

“Aah….”

door Reageer

“Pff” doet Lucella Carasso.
En (meewarig) “aah” en nog eens “aah”…

Ze belt met Eric Rodenhuis van de KNRM die probeert een verdwaalde potvis van Stellendam richting open zee te manoeuvreren.
Rodenhuis ligt met een rubberboot naast de potvis. Die soms de goede kant op zwemt maar soms (nu bv) ook niet.
En dan? LC: “Hoe draai je een potvis?”
Door er met de boot tegenaan te duwen.

LC (superschattig): “Doet dat geen pijn bij de potvis?”
Volgens Rodenhuis vóelt het dier het niet eens. Veel helpen doet het ook niet. Ze zijn nu drie uur bezig (daar horen we Lucella’s *pff*), potvis is 1 km opgeschoten en moet er nog drie.

LC: “Wat gebeurt er als hij in de war raakt?”
Rodenhuis vermoedt dat het al zover is: “Ik denk dat hij zijn oriëntatie kwijt is.”
LC: “Aah…”
Dadelijk wordt het donker – wat als het niet lukt?
Rodenhuis: “Ik denk dat hij dan toch komt te overlijden.”
LC: “Aah…”

Een lief gesprekje.
Weet je dat je nog kunt stemmen voor de Gouden Radioring?
Doe als ik en stem op Lucella Carasso.