De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Zijn er mensen? nee, wel veel tv-ploegen

door 2 Reacties

Om kwart over twaalf is prins Friso onder een lawine geraakt.
Om drie uur is er nog niets over op Radio 1 (toen zette ik de radio uit).
Wanneer ik het toestel even na vier uur weer aanzet voor Bert Brussen, krijg ik Bert van Slooten.
Er is iets verschrikkelijks gebeurd. Lawine en Lech.
Veronderstellende gesprekken over skiën en bedolven raken en reanimeren.

Het blijkt te gaan over Friso die met een helikopter naar Innsbruck is gebracht. Hij is in levensgevaar. Beatrix en Mabel zijn bij hem in het ziekenhuis. Pas over een aantal dagen zal duidelijk zijn hoe het precies met hem gaat.

Mariël Haggeman volgt alle media. Om vijf uur: de Oostenrijkse radio bericht over de prins. Om zes uur: CNN meldt het!
En: “dus het begint nu alweer desinformatie op te leveren, dat getwitter” over een verwijzing naar beelden van de reddingsactie. Die beelden waren van een reddingsactie van gisteren.
Ze verzwijgt dat de verwijzing afkomstig is van de eigen Lara Rense.
Die de tweet verwijdert na te zijn gecorrigeerd.

Menno Reemeijer haast zich naar Schiphol richting Innsbruck.
Marc Hamer haast zich naar het landgoed van Máxima en Willem Alexander: “Ik sta hier toevallig met een fotograaf van de Telegraaf, nou ja, niet helemaal toevallig.”
Niks te zien dus: naar paleis Noordeinde. “Zijn er mensen?” vraagt Bert van Slooten.
Nee. “Geen oploop van mensen, wel heel veel tv-ploegen.”

Bij het ziekenhuis in Innsbruck staat Hans Jacobs van de GPD. Hij kan niets vertellen waarna Bert van Slooten hem gevoelig “sterkte” wenst. Met wát?

Rutte heeft de koningin laten weten dat het volk meeleeft. Dat doen de voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer ook. Namens de hele Staten-Generaal.

Hebben we dan alles gehad? Nee! In een kunsthandel in Ede hangen schilderijen die ooit in een koninklijk huis hebben gehangen. “Het is hier het gesprek van de dag!” onthult Karin Alberts.
Vijf voor half zeven: de leider van het reddingsteam! Door Bert van Slooten ondervraagd in het Engels. “How did this producer go...” en “Was he unconscience?” Antw: “He was served by first service.”
*oempf*

Waarna Bert van Slooten aankondigt dat hij nog zeker tot zeven uur dóórgaat met dit non-nieuws.
Zelf houd ik het nu voor gezien/gehoord.
Overkill is overkill ook als het een prins van Oranje betreft die na bij lawinegevaar buiten de piste te gaan skiën in levensgevaar is geraakt.

144 in de sloot

door 2 Reacties

“Er staat een 144 in de sloot.” “Verderop heeft iemand wel 20 144’s.” “De buurman trapt de 144.”
Ik vind het een rare campagne, dieren (resp. een koe, katten en een hond) aanduiden met een nummer maar het heeft in elk geval als effect dat Maino Remmers er vandaag een Filiaal aan wijdt.

Meer dan 40.000 keer is de dierenpolitie in drie maanden gebeld. Eén op de vier meldingen betrof een ernstige mishandeling of verwaarlozing. Dat is veel.
De 125 animal cops (het moeten er 500 worden) kregen een stoomcursus van zes dagen, leren veel bij in de praktijk en doen expertise op bij o.a. de Dierenbescherming.

Maino Remmers bezoekt in Soest een rusthuis voor paarden. Juva, Joris en Oebele staan er (Oebele is een oud paard van Beatrix) en ook Nellie. Gered in Friesland. Doorgegroeide hoeven, had een half jaar nodig om weer een beetje normaal te kunnen lopen.
Dan het honden- en kattenasiel. Waar de Filiaalhouder wordt verteld over een pup van 4 maanden die 2x een groot abces in de nek heeft en een kapotte knie. Geslagen of getrapt.

MR: “Wat opvalt: er is wat over geschamperd, ook bij de politie, maar er is veel dierenleed waar we geen weet van hebben.” En -telkens benadrukt voordeel- via ‘de kat lijkt mishandeld’ komt de politie binnen en kan achter de voordeur mogelijk andere delicten ontdekken.

144-red-een-dier.
Maar noem een dier alsjeblieft wel gewoon zoals het heet.

Schreeuwen in een inferno

door 2 Reacties

Marjon van Royen vertelt over de gevangenisbrand in Honduras.
“Moet je voorstellen, bijna de helft van de gevangenen is verbrand, in een soort inferno.
Honderden mensen, gestikt in de rook, levend verbrand, terwijl ze gewoon nog aan het schreeuwen waren.”

Marcel Oosten: “Marjon, is inmiddels duidelijk hoe die brand nou is ontstaan?”
MvR: “Nee. Nou het laatste bericht is dat een wanhópige gevangene zijn matras in brand zou hebben gestoken. Anderen zeggen weer dat er kortsluiting zou zijn geweest, maar weet je, het dóet er niet eens toe wat nu eigenlijk de oorzaak is.
Want dit is gewoon een kroniek van een aangekondigde tragedie.”

“De overheidspolitiek is, laten we zeggen: privatiseren van de gevangenissen. Dat betekent dat de bewakers geen enkele rol spelen en dat dus de machtigste bende het voor het zeggen heeft.”

“Rijke of machtige gangleiders die kopen zich eenvoudig vrij, dus die zitten niet. (..) Het is dus vooral de zwakste schakel van de maatschappij die in die gevangenissen belandt. Kleine drugsdealertjes. Lagere gangleden.
En daarom komt het dat het grootste deel van de mensen die vast zaten, die nu dood zijn, die zaten in voorarrest. Géén veroordeling. Honderd mensen in deze gevangenis, géén veroordeling. Gewoon mensen die verdácht worden.
Dat heeft alles te maken met een niet-werkend justitiesysteem.”

Een supervertelster is Marjon van Royen.
Nooit onderbroken door de anders zo kritische presentatoren met een ‘hoe weet je dat zo zeker’ of tenminste een ‘maar waarom volgt volgens jou uit het één noodzakelijk het ander?”

Expertise over exoten

door Reageer

Als u vragen hebt over de grote waternavel…
“Nou, ik heb wel vragen over de grote waternavel!” lacht Marcel Oosten en “straks meer over water in je navel” grapt Lara Rense.
De toon is gezet voor het gesprek met Rob van Leuven van het expertisecentrum voor exoten.

Er zijn, vertelt Van Leuven, 1100 exotische planten en dieren in Nederland. Die kunnen problemen opleveren en er is kennis (expertise) nodig om de problemen te bestrijden en als het kan te voorkomen.
“Het zijn niet voor niets exoten,” concludeert Lara Rense, “we kennen ze te weinig.”
Vermoedelijk verstaat zij onder ‘exoot’ *merkwaardig* ipv: die oorspronkelijk niet in Nederland voorkomen.

De grote waternavel, legt de deskundige uit, is een plant die wordt verkocht voor vijvers, als een gek gaat woekeren en dan in de sloot wordt gekieperd. “Met de beste bedoelingen” voegt Van Leuven er nog vriendelijk aan toe.

Hij blijkt gespecialiseerd in de grote rivieren en dan mn de planten en organismen die worden aangevoerd via de romp van een schip of het ballastwater. Dat leidt tot minder spannende verhalen dan die een wetenschapper zou kunnen doen die zich richt op de exoten brulkikker of nijlgans (die anders dan andere ganzen mag worden afgeschoten alleen omdát hij exoot is).

Later in de uitzending hoor ik Henk van der Kolk van FNV Bondgenoten over “exotische flexcontracten”.
“Exotisch” blijkt het nieuwe ‘bizar’.

Valentijnsdag

door Reageer

“Mevrouw, meneer, (ik ben) van de NOS – al iets gedaan aan Valentijnsdag?”
John Sarbach schiet in Eindhoven twee mensen aan.
Hij: nee. Zij: “Ik kreeg een kaart van m’n zus.”
JS: “Maar uw man?!”
Man: “Ik vind het commercieel gedoe.”
Vrouw: “Het heeft wel een reden dat ik een kaart van m’n zus kreeg. Ik heb niet meer zo heel lang te leven.”

Ik schrik. Ik denk: schrikt John Sarbach nu niet?
Zegt hij niet: o sorry, dank voor het antwoord, ik val u verder niet lastig, ik voxpop wel iemand anders.
Nee.
John Sarbach zegt tegen de man: “Misschien toch een reden om toch iets extra’s te doen? Ondanks alle commercialiteit?”

De man: “Misschien wel maar ik vind het zo commercieel en we doen samen al zoveel en ze weet toch dat ik veel van haar hou.”
Vrouw: “Ja, we maken van elke dag een feestje. We proberen zoveel mogelijk te doen.”
JS: “En daar heeft u Valentijnsdag niet voor nodig?”
Nee. “Dag,” zegt de vrouw vriendelijk.

Zo uitgeschreven kun je nog denken: stevige mensen met stevige statements.
Maar ik hoor kwetsbare mensen die zijn overvallen door “ik ben van de NOS” en ik vind dat “de NOS” (John Sarbach) dit niet had mogen uitzenden.
Luister en oordeel zelf.