De Koude Kalkoen

Joran van der Sloot

Schreeuwen in een inferno

door 2 Reacties

Marjon van Royen vertelt over de gevangenisbrand in Honduras.
“Moet je voorstellen, bijna de helft van de gevangenen is verbrand, in een soort inferno.
Honderden mensen, gestikt in de rook, levend verbrand, terwijl ze gewoon nog aan het schreeuwen waren.”

Marcel Oosten: “Marjon, is inmiddels duidelijk hoe die brand nou is ontstaan?”
MvR: “Nee. Nou het laatste bericht is dat een wanhópige gevangene zijn matras in brand zou hebben gestoken. Anderen zeggen weer dat er kortsluiting zou zijn geweest, maar weet je, het dóet er niet eens toe wat nu eigenlijk de oorzaak is.
Want dit is gewoon een kroniek van een aangekondigde tragedie.”

“De overheidspolitiek is, laten we zeggen: privatiseren van de gevangenissen. Dat betekent dat de bewakers geen enkele rol spelen en dat dus de machtigste bende het voor het zeggen heeft.”

“Rijke of machtige gangleiders die kopen zich eenvoudig vrij, dus die zitten niet. (..) Het is dus vooral de zwakste schakel van de maatschappij die in die gevangenissen belandt. Kleine drugsdealertjes. Lagere gangleden.
En daarom komt het dat het grootste deel van de mensen die vast zaten, die nu dood zijn, die zaten in voorarrest. Géén veroordeling. Honderd mensen in deze gevangenis, géén veroordeling. Gewoon mensen die verdácht worden.
Dat heeft alles te maken met een niet-werkend justitiesysteem.”

Een supervertelster is Marjon van Royen.
Nooit onderbroken door de anders zo kritische presentatoren met een ‘hoe weet je dat zo zeker’ of tenminste een ‘maar waarom volgt volgens jou uit het één noodzakelijk het ander?”

Gewoon gelekt want dat doen ze daar altijd

door Reageer

Good old twitter meldt het al bijna een uur (dat Joran van der Sloot zou hebben bekend) wanneer Lara Rense het óók vertelt en belooft dat ze Latijns-Amerika-correspondente Marjon van Royen gaat bellen. Die zou namelijk van de hoed en de rand weten.
Dat is natuurlijk niet het geval. Marjon van Royen weet net zoveel als ieder ander met toegang tot de media. Haar toegevoegde waarde is dat ze (om kwart voor zeven) vertelt dat “er gewoon is gelekt want dat doen ze daar altijd”. En dat Peru als land de nodige problemen heeft zodat Joran van der Sloot een ideale bliksemafleider is.

Even na acht uur komt Marjon van Royen (die intussen ook nog Laïla Abid heeft bijgepraat) sterker terug. Ze heeft uit de Peruaanse media gepeurd dat Joran van der Sloot *huilend* heeft bekend. En weet dat hij in die media “de gevaarlijke buitenlander” wordt genoemd.
Ook heeft ze achterhaald dat de vader van Stephany Flores het autopsierapport heeft ingezien. Daaruit zou blijken dat er geen seksueel contact is geweest (wat me raar lijkt want waarom zou je anders met een man die je net bij het pokeren hebt ontmoet om vijf uur naar z’n hotelkamer gaan – voor een goed gesprek over de zin van het leven?).

Dat Joran snel heeft bekend vindt de correspondente niet vreemd: “Die jongen staat onder verschrikkelijke druk.” In de gevangenis van Lima (die zij zelf eergisteren nog heeft bezocht) zal hij het zwaar krijgen. Op de vraag van Lara Rense of het normaal is dat een verdachte aan de media wordt getoond en dat er zoveel wordt gelekt: ja. “In heel Latijns-Amerika wordt elke gevangene die een beetje lekker nieuws kan opleveren als een beest heen en weer geparadeerd.”
Dat is de couleur locale waarmee een correspondent zichzelf terugverdient.