Good old twitter meldt het al bijna een uur (dat Joran van der Sloot zou hebben bekend) wanneer Lara Rense het óók vertelt en belooft dat ze Latijns-Amerika-correspondente Marjon van Royen gaat bellen. Die zou namelijk van de hoed en de rand weten.
Dat is natuurlijk niet het geval. Marjon van Royen weet net zoveel als ieder ander met toegang tot de media. Haar toegevoegde waarde is dat ze (om kwart voor zeven) vertelt dat “er gewoon is gelekt want dat doen ze daar altijd”. En dat Peru als land de nodige problemen heeft zodat Joran van der Sloot een ideale bliksemafleider is.
Even na acht uur komt Marjon van Royen (die intussen ook nog Laïla Abid heeft bijgepraat) sterker terug. Ze heeft uit de Peruaanse media gepeurd dat Joran van der Sloot *huilend* heeft bekend. En weet dat hij in die media “de gevaarlijke buitenlander” wordt genoemd.
Ook heeft ze achterhaald dat de vader van Stephany Flores het autopsierapport heeft ingezien. Daaruit zou blijken dat er geen seksueel contact is geweest (wat me raar lijkt want waarom zou je anders met een man die je net bij het pokeren hebt ontmoet om vijf uur naar z’n hotelkamer gaan – voor een goed gesprek over de zin van het leven?).
Dat Joran snel heeft bekend vindt de correspondente niet vreemd: “Die jongen staat onder verschrikkelijke druk.” In de gevangenis van Lima (die zij zelf eergisteren nog heeft bezocht) zal hij het zwaar krijgen. Op de vraag van Lara Rense of het normaal is dat een verdachte aan de media wordt getoond en dat er zoveel wordt gelekt: ja. “In heel Latijns-Amerika wordt elke gevangene die een beetje lekker nieuws kan opleveren als een beest heen en weer geparadeerd.”
Dat is de couleur locale waarmee een correspondent zichzelf terugverdient.