“De Euro is geen geld, de Euro kost geld.”
Geert (“ik ben geen cijferfetisjist”) Wilders hád z’n ‘weg met de Euro’-zgn. onderzoek natuurlijk al via de Telegraaf verspreid maar doet het vandaag officieel mét een paar oneliners.
Economen zeggen ‘onzin’ en politici zeggen ‘niet doen’, zodat Joris van de Kerkhof een nostalgisch bezoek brengt aan het Geldmuseum.
Eerst treffen we hem aan een mobieltje van een onbekend merk via een provider met slechte reputatie zodat zijn bijdrage krakend tot ons komt. Het lijkt de avondFiliaalhouder ook te storen want op Lucella Carasso’s: “Sprak je bezoekers” reageert hij bits met “Wat is de laatste keer dat jij in een museum bent geweest?”
Eh. Is dat dicht om half vijf, probeert Lucella (bedremmeld). Joris bedoelt: musea zijn op maandag de hele dag gesloten.
Oh.
Daarna kán het alleen maar leuker worden, en dat wordt het ook.
De conservator van het Geldmuseum is een juweel. Hij doet opgetogen over de licht in de hand liggende guldens, de snoeperig kleine dubbeltjes en: “Die prachtige zonnebloem! Weet u nog – de snip! De vuurtoren.”
Niet alleen mooier – ook beter beveiligd.
Joris van de Kerkhof haalt er geschiedenis bij en winkelwagenmuntjes, bekijkt de ‘gewokkelde Beatrix’ en stapt op de straat voor het museum over de guldenmuntjes die allemaal met de achterkant bóven liggen.
“Uit piëteit,” vertelt de conservator. “Dat je niet over het gezicht van de vorstin zou lopen.”
De Filiaalhouder raakt gaande de uitzending zelf ook steeds beter op dreef en lijkt het steeds meer naar zijn zin te krijgen.
Joris van de Kerkhof is leuk in de avond.
Zeggen dat ik ‘m liever terug zou hebben in de ochtend is natuurlijk een soort van Ceterum censeo Carthaginem delendam esse.
Even zinloos.
