“Een tsunami aan cijfers kregen we deze week over ons uitgestort.”
Zegt Kees Boonman in TROS Kamerbreed.
Eerder vanochtend Marjon van Royen in het Radio 1 Journaal: “President Dilma heeft het over een tsunami aan Europees geld waarmee Brazilië wordt overspoeld.”
Een tsunami aan…
Het is normaal taalgebruik geworden.
Als in ‘erg veel’.
Terwijl ik bij tsunami denk aan die afschuwelijke vloedgolven die mensen meesleuren.
Waarbij ik slechts 1 voorval uit de herinnering opdiep (maar er zijn er vele).
De tsunami in Japan.
Correspondent Kjeld Duits vertelt over een man die hoort dat de tsunami eraan komt en binnen korte tijd zijn huis zal bereiken. In dat huis: zijn invalide echtgenote die niet weg kan vluchten.
Waarop de man zich naar huis spoedt om samen met haar te sterven.
Dát is een tsunami en dát zijn gevolgen.
Ik zou er een lief ding voor over hebben als het begrip niet meer zo uit zijn verband zou worden gebruikt maar het zal wel weer zo’n taalgruwel zijn die al is ingesleten en niet meer valt uit te roeien.
Geef een reactie