Demonstraties en doden gisteren, wat gaat er gebeuren vandaag.
Joris van de Kerkhof, amper geland in Cairo, doet verslag, duidt en voorspelt.
Hij is bij actie (demonstraties), kijkt Al Jazeera en maakt weer mooie reportages over het ‘kleine’ dat een andere kijk geeft op het ‘grote’.
Met Faouzi Wahib Gawil, voorganger in een koptische kerk bij het Tahrirplein, neemt Joris van de Kerkhof door wat die zóu hebben gezegd als eerste woorden van zijn preek.
Zóu, want de kerk was gisteren niet te bereiken.
Door de vele militairen op straat maar dat, zegt Gawil, was ook goed want ze beschermden de kerk.
En Egypte.
“All Egypt?” vraagt de verslaggever en ja.
Informatie tussendoor: zestig kerken zijn aangevallen de afgelopen dagen maar in Cairo zijn er zes beschermd door “the good muslims” die een menselijk cordon vormden zodat toen “the radical come” die er niet doorheen konden en terug moesten gaan.
Dat geeft de voorganger vertrouwen in de toekomst.
Voor de Moslimbroederschap heeft hij geen goed woord over.
Die heeft de democratie vermoord.
En het leger dan, probeert Joris van de Kerkhof.
Dat ligt volgens Gawil anders.
Want de militairen moeten de natie verdedigen.
JvdK: “By killing people?”
Alleen “criminals”. Onschuldigen doodt het leger niet.
Dan (in de reportage niet per se in het gesprek) een switch naar ‘wat een mooie button op uw hart wat is dat’.
Het is een button van Egypte. Waar hij van houdt en waarin hij vertrouwen heeft.
Wat zouden zijn laatste woorden zijn geweest als hij wél had kunnen preken.
“Put your trust in God, be a good citizen.”
Mooie reportage.
En let eens op hoe Joris van de Kerkhof zijn vragen stelt.
Niet onkritisch.
Maar zachtjes, vriendelijk.
En daarmee wel zo effectief.
