De Koude Kalkoen

Jeanne

Beleving en service in de platenwinkel

door Reageer

Een winkeldeur die piepend opent: het kan niet anders of we gaan terug in de tijd.
VelvetMusic. Een muziekwinkel waar de eigenaar, Martijn Drenth, tweedehands cd’s aan het prijzen is.
The Best of the Doors. Joris van de Kerkhof mag ‘m voor € 2,50 meenemen. Maar de meeste tweedehands cd’s kosten tussen de € 3,50 en € 5.
Eminem, Dire Straits, Red Hot Chili Peppers.

Op de achtergrond een muziekje dat doet denken aan de muziek bij stomme films.
Maar het *is* nieuw.

Met de cd-verkoop gaat het slecht, hier gaat het goed.
“Komt het door mensen als u die met glimmende ogen over muziek vertellen en helemaal muziek ádemen?”
“Wij brengen een stukje beleving in de winkel…”
JvdK (lachend): “Een stukje beleving – zegt u het écht?”
Drenth (serieus): “Een stukje beleving, service naar de klanten toe.”

De verslaggever duikt nu zelf in de bakken.
“Radiohead.” Beetje verbaasd: “Dat is een LP.”
Klopt, want vinyl is weer helemaal hip. Dat is “het gouden randje om het platenwinkelverhaal”.

Joris van de Kerkhof vertelt dat zijn zoon van 17 naar Earth, Wind and Fire luistert.
Drenth kijkt er niet van op: “Ze hebben een nieuwe plaat gemaakt.”

Van Spotify maakt hij zelf graag gebruik.
Als een klant komt om iets dat hij niet kent. Of als hij nieuwsgierig is naar aanleiding van een goede recensie.
De verslaggever bladert verder.
The Police.
Dat is inderdaad “niet nieuw” maar er is ook een opname van hun laatste tour.

Tenslotte nog even wat beter luisteren naar de achtergrondmuziek.
Pokey LaFarge.
Leuk, vindt Joris van de Kerkhof. Hij wordt er vrolijk van.
Op dat moment zingt de zanger (tot nu toe was de muziek instrumentaal): “You never know what the rain will bring…”

Wijze woorden aan het slot van een fijne reportage.

DIDD in de herhaling

door 1 Reactie

Eerder deze week plaats ik een paar kattige opmerkingen op twitter over #didd o.a. over het laatste item (de Dag van Diederik) waarop Tijs van den Brink reageert met: je luistert dus wel tot het eind.
Dat is waar.
Dus denk ik: laat ik vandaag eens geconcentreerd luisteren.
Wie weet wat ik ervan vind.

didd192Ik kán het nu opbouwen naar een verrassende conclusie.
Maar die komt neer op: ik vind het niks.

Margje Fikse is presentator.
En komt binnen met een gesprek met Buma waarin ik snel afdwaal wat volgens mij niet aan mij ligt maar omdat zij al snel de draad verliest.

Dan ‘Dit is de Dag van..’ Renze in dit geval.
Over bereikbaar zijn voor je werk in je vrije tijd.
Ging het daar vandaag al niet véél vaker over op Radio 1?
Inderdaad.

Dan Thierry Baudet.
Over een ‘spinonagevrij mobieltje’.
Hij wil het aanschaffen.
Maar, hoorde ik al in het Radio 1 Journaal: dat is geen mobieltje, dat is een app.

Over naar Robert van Voren, Ruslandkenner, in Kiev. In gesprek met Han ten Broeke.
Margje Fikse probeert er af en toe tussen te komen.
Met weinig succes.

Dan het onderwerp dat niet stuk kán en waarover ik vanochtend al uitgebreid in de Volkskrant las: olifanten die elkaar troosten.
Maar Margje Fikse stelt de verkeerde vragen en olifantenverzorger Marjo Hoedemaker geeft de verkeerde voorbeelden en dan begint Renze Klamer nog over of het voor een olifant zielig is om in een dierentuin te zijn waarna wordt uitgewaaierd naar hoe zielig een mensenhuwelijk is en ik alleen maar denk: laat dit gauw voorbij zijn.

Margje Fikse belt nog met Jillert Adema die ons zonnetje in huis blijft, de Dag van Diederik is weer te flauw voor woorden en dat was het dan.

“Onze uitzendingen zijn in ieder geval afwisselender dan jouw commentaar” twittert Renze Klamer me toe wanneer ik laat blijken niet erg onder de indruk te zijn van de uitzending.
Het is niet anders.

Bejaagd door de plaatselijke koddebeier

door 3 Reacties

De directeur van de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging is aangehouden omdat hij in Friesland een lokfluit zou hebben gebruikt bij de ganzenjacht. Dat is daar verboden.
Dat, veronderstelt Mieke van der Weij, wist die directeur natuurlijk “donders goed”.
Maar, beweert jager en advocaat Robert Speijdel, de regeling is “ontzettend ingewikkeld” sterker: “uitermate complex”.

Peter de Bie heeft ergens gelezen dat het soms aan de ene kant van een sloot wel mag en aan de andere kant niet: “Daar word je gek van!”
Speijdel komt op stoom en verhaalt over inbrekers die in Nederland “betrekkelijk ongebreideld” hun gang kunnen gaan maar als je “een groene jas aan en *misschien* een geweer bij je” als jager in the middle of nowhere waarschijnlijk tot je lies in het water” staat – dan word je zelf “bejaagd door opsporingsinstanties en milieuclubs”.

“Je hebt de sympathie niet mee,” weet Peter de Bie, “maar van mij wel hoor!” want de eenden achter zijn huis zijn verdreven door nijlganzen.
Speijdel: “En de vos pakt weidevogels.”
“Daar zijn de meningen over verdeeld” waarschuwt Mieke van der Weij om over te gaan op de ganzen waarvan er “veel te veel” zouden zijn.
Elk jaar honderdduizend méér, zegt Speijdel wat mij wat overdreven lijkt, en ja, daar gaan we weer: “Het wachten is op de 1e Boeing die naar beneden komt door een gans.”

Peter de Bie: “En dan zetten wij in Nederland een paar types met een loden jas in en die worden dan weer bejaagd door de koddebeier uit de wijk, nou nou nou, het is wel een toestand, hoor.”
MvdW: “Pas op wat je zegt want er zijn mensen die dit heel erg vinden.”
En: “Ik vind het niet erg dat je die ganzen afschiet maar eet ze dan op.”

Wanneer wordt gezegd dat dit steeds meer gebeurt reageert Peter de Bie: “Ik heb het gevoel dat we zóveel vrienden maken vanochtend…”
Speijdel lacht.
Mieke van der Weij: “Nou ja goed, dat geeft… dat is dan zo.”

Het proces is erin geslopen

door 1 Reactie

‘Het gesprek’ van De Ochtend is met Olaf Mesman, een Nederlandse jongeman die moslim is geworden.
Nadir heet hij nu. Eigenlijk, vertelt hij, moet een imam je een nieuwe naam geven, maar hij heeft de naam gekregen van drie Iraakse vriendinnen en hij betekent ‘de bijzondere’.

Jurgen van den Berg en Ghislaine Plag willen van Olaf/Nadir weten waaróm hij moslim is geworden. Hij heeft op zijn negentiende een lange reis gemaakt door het Midden-Oosten, werd getroffen door “de liefde die mensen mij daar gaven”, maakte zich boos op de kritiek op de islam in het westen en hij was ook spiritueel en zo “is het proces erin geslopen”.

Ghislaine Plag is niet overtuigd. Wanneer we gaan studeren hebben we allemaal een ‘wat wil ik met het leven’-periode, herinnert ze zich.
“Dat hoor ik altijd van volwassener mensen maar de spiritualiteit is echt vanuit mijn hart.”
Jurgen van den Berg: “In de islam is toch ook onrechtvaardigheid tegen vrouwen” en ha! Daar is de hoofddoek.

Mij wordt niet duidelijk wat de presentatoren met het gesprek beogen.
Staat deze jongen in hun ogen symbool voor álle Nederlandse jonge mensen die moslim worden? Is dat de reden dat ze alle vooroordelen (uiterlijk, radicaliseren, Syrië) op hem afvuren?
Wat hadden ze aan antwoorden verwácht?

Van Nadir zelf word ik ook niet veel wijzer. Die wil “gewoon kritisch zijn tegen het westen en de islam” maar kijkt ook kritisch naar de islam zélf.
Dat is mooi, maar wat drijft hem nou behalve “een sterke affiniteit met mensen die onderdrukt worden” en “spiritualiteit die echt vanuit mijn hart is”.
Daarom bekeer je je toch niet tot een godsdienst?

Even gegoogled wie deze in dit item zo weinigzeggende Nadir *is*.
Mn omdat ik niet begrijp wat de islam als gelóóf voor hem betekent.
Dat blijkt heel wat te zijn.

Onwillekeurig denk ik terug aan het óude DIDD.
Daar had een gesprek over dit onderwerp zeker méér opgeleverd.
Het zou ook beter door de redactie zijn voorbereid, vermoed ik.

U stond op wacht? en toen?

door Reageer

De hele dag volg ik de twitteraccount van Joris van de Kerkhof waarop die verslag doet van de Ibn Ghaldoun-zaak.
Knap balancerend tussen zakelijk verslag doen en een schitterende tongue in cheek.

Om tien over vier zet de verslaggever nog een geschreven verslag op de NOS-site (ook erg leuk geschreven) en om kwart over vijf komt zijn reportage in het Radio 1 Journaal.
Terwijl hij ook al een aantal keren door de dag heen op de radio was te horen.

Ik denk wanneer de reportage wordt aangekondigd: hoe maak je dit nog interessant na al die leuke tweets en je geschreven verslag.
Maar Joris van de Kerkhof kiest voor een originele aanpak.
Hij mag de verdachten dan niet laten horen, maar wél de rechter.

Dus monteert hij diens vragen en observaties achter elkaar en geeft ons zo een perfect beeld van de rechtszaak:
Rechter laat plaatjes zien van het examen, de kluis, het raam, een schoenafdruk en de in beslag genomen schoen.
“En hoe ging het dan? U stond op wacht? En toen?”

Vragen voor het enige meisje in de zaak dat volgens de rechter een beetje té veel huilt.
“Is het nou iedere keer écht dat u zo moet huilen of is het ook een beetje eh…”

Rechter tegen verdachte Anas: “Nou wordt er wel gezegd, ik zeg maar zoals ik het lees, er wordt gezegd: die Anas, das een vuilak.”

JvdK: verdachten geven elkaar de schuld, niemand zegt dat hij met het idee is gekomen de examens te stelen.
JvdK (droog): “De meeste verdachten hebben grote plannen voor de toekomst.”
Rechter: “Tandarts – dat is van de baan? En wat wordt het nu dan? Technische aardwetenschappen…Ja dat is ook heel klein.”

Briljante korte (3 minuten) reportage.
En ook nog die tweets en het geschreven verslag.

Volgde je Joris van de Kerkhof nog niet op twitter: meteen gaan doen.
Zelf zal ik morgen weer ademloos aan zijn tweets en later op de dag aan zijn lippen hangen.