Eerder deze week plaats ik een paar kattige opmerkingen op twitter over #didd o.a. over het laatste item (de Dag van Diederik) waarop Tijs van den Brink reageert met: je luistert dus wel tot het eind.
Dat is waar.
Dus denk ik: laat ik vandaag eens geconcentreerd luisteren.
Wie weet wat ik ervan vind.
Ik kán het nu opbouwen naar een verrassende conclusie.
Maar die komt neer op: ik vind het niks.
Margje Fikse is presentator.
En komt binnen met een gesprek met Buma waarin ik snel afdwaal wat volgens mij niet aan mij ligt maar omdat zij al snel de draad verliest.
Dan ‘Dit is de Dag van..’ Renze in dit geval.
Over bereikbaar zijn voor je werk in je vrije tijd.
Ging het daar vandaag al niet véél vaker over op Radio 1?
Inderdaad.
Dan Thierry Baudet.
Over een ‘spinonagevrij mobieltje’.
Hij wil het aanschaffen.
Maar, hoorde ik al in het Radio 1 Journaal: dat is geen mobieltje, dat is een app.
Over naar Robert van Voren, Ruslandkenner, in Kiev. In gesprek met Han ten Broeke.
Margje Fikse probeert er af en toe tussen te komen.
Met weinig succes.
Dan het onderwerp dat niet stuk kán en waarover ik vanochtend al uitgebreid in de Volkskrant las: olifanten die elkaar troosten.
Maar Margje Fikse stelt de verkeerde vragen en olifantenverzorger Marjo Hoedemaker geeft de verkeerde voorbeelden en dan begint Renze Klamer nog over of het voor een olifant zielig is om in een dierentuin te zijn waarna wordt uitgewaaierd naar hoe zielig een mensenhuwelijk is en ik alleen maar denk: laat dit gauw voorbij zijn.
Margje Fikse belt nog met Jillert Adema die ons zonnetje in huis blijft, de Dag van Diederik is weer te flauw voor woorden en dat was het dan.
“Onze uitzendingen zijn in ieder geval afwisselender dan jouw commentaar” twittert Renze Klamer me toe wanneer ik laat blijken niet erg onder de indruk te zijn van de uitzending.
Het is niet anders.