De Koude Kalkoen

Twitter

Verbindingsproblemen

door 1 Reactie

Ok, de RadioRoute van gisteren viel me tegen. Maar als iemand een herkansing verdient is het Marc-Robin Visscher en misschien was het probleem gisteren wel dat hij maar zo weinig in de uitzending kwam zodat hij geen kans kreeg een lijn te bouwen. Dat kan vast beter.
Zes uur Radio1Journaal aan dus. En ja, dit keer is er wél een lijn maar het is die van de Vierdaagse. Maino Remmers mag daar Filiaalhouden en er is een NOS-meisje dat opgewekt de 50 km loopt. Zodat ik met weemoed terugdenk aan Filiaalhouder Joris van de Kerkhof die zich vorig jaar ongetraind door twee dagen Vierdaagse zwoegde om toen met doorgeprikte blaren terug te strompelen naar huis.

Om kwart over acht: nóg geen RadioRoute.
Ik twitter maar eens naar Lara Rense: waar blijft Marc-Robin Visscher? Hij is toch niet ziek of gewond? Hij niet, twittert ze terug. Maar de verbinding wél. Dus: balen.
Maar! Even na half negen vertelt Lara in de uitzending dat de verbindingsproblemen met de RadioRoute *bijna* zijn opgelost. Blijf dus luisteren want MRV kan élk moment (nou ja, na het Tour-halfuur) in de uitzending komen.

Om kwart over negen is het zover.
Het RadioRoute-muziekje met de stem: “Op zoek naar verhalen die u bezig houden.” Marc-Robin Visscher praat met een verhuurder van vakantiehuisjes. Ze zijn allemaal bezet. De zaken gaan goed. Want Callantsoog, daar blijf je naar terug komen. Wel 50 jaar. En dat zal altijd zo blijven “tenzij er een olietanker aanspoelt”.
Heeft de man tips voor wat te doen bij deze hitte? Ja. Rustig blijven en naar het strand gaan.
Dat was het. En omdat er geen avond-R1J is krijgt de verslaggever ook geen kans met een later gemonteerde reportage alsnog sterk terug te komen.
Als ik de RadioRouter was zou ik nu vloekend op de techniek naar huis rijden.

De NOS heeft intussen ook bedacht dat Joris van de Kerkhof vorig jaar zulke mooie Vierdaagse-radio maakte en tracteert de website-bezoeker op zijn reportages.
Hier het begin van dag 3, toen hij er dus helemaal doorheen zat.

Andrea van Pol stopt met Vroege Vogels

door 2 Reacties

Ik voelde de bui al dreigend hangen toen de presentator van De Andere Wereld om acht uur tegen Andrea van Pol zei: jij hebt straks nieuws over jezelf.
Die gaat weg, dacht en vreesde ik. En inderdaad.
Aan het slot van de uitzending vertelt Andrea van Pol dat ze natuur en milieu en Vroege Vogels een warm hart toedraagt maar dat ze haar vleugels wil uitslaan.
Ze wil méér doen en ánders en vooral: cultuur: “Ik wil dóór.”
Tot half augustus krijgen we de gelegenheid aan haar vertrek te wennen. Dan gaat ze op de wieken.

Ik zal haar missen, meld ik op twitter waar iemand reageert: meen je dat nou? Ze had toch niets met natuur en milieu, luister haar 1e uitzending nog maar eens terug.
Die uitzending herinner ik me levendig. Zowel zij als medepresentator Menno Bentveld kwam totaal ongeïnteresseerd over en leek er zelfs prat op te gaan dat die hele natuur haar helemaal niets zei. Ze kon nog geen merel van een mus onderscheiden (en ik ben kwijt of dat echt zo was of bij wijze van spreken).
Vreselijk vond ik haar (en hem). Zo vreselijk dat ik op het Vroege Vogels-forum schreef: wég met die twee.
Maar ze bleven. En toen kwamen de nestkasten waarin Andrea van Pol via de webcam voor ons loerde en verslag deed. Ik weet niet of dat ook voor haar een omslagmoment was (vertedering om dieren) maar voor mij was het dat wel.

De Andere Wereld weg van de Radio 1-zondagochtend, DIDD ingekort en naar de middag, nu in het volgend radioseizoen ook nog Andrea van Pol weg.
Snik. Dus.

De schreeuw en de logica

door Reageer

“Er gebeurt hier nu van alles, gegil, dranghekken. Wát er gebeurt is niet helemaal duidelijk.”
Zo doet Menno Reemeijer gisteravond om acht uur verslag. Rustig. Net als presentator Lucella Carasso (op de radio) en Jeroen Overbeek (op de tv).
Leon Brill (gisteren in VK en meteen door de NOS gezocht op twitter) vertelt dat hij de ordeverstoorder zag lopen en mompelen en schreeuwen. In de directe omgeving van de man bleef iedereen kalm. Het waren de mensen op afstand die in paniek raakten. Omdat ze niet wisten wat er gebeurde.

Logisch, lijkt mij. En “logische reactie?” vraagt Marcel Oosten aan psycholoog Hans van de Sande. Die vat het anders (letterlijk) op en zegt: “Als je met veel mensen bij elkaar bent, kun je niet zo logisch zijn.” Maar inderdaad: bij angst is vluchten normaal. Net zoals paarden die op hol slaan.
Op twitter, weet Lara Rense, reageerden gisteren politici met ‘we leven in een angstig land’. Klopt, zegt Van de Sande en :”Als media bent u niet helemaal vrij te pleiten.” Journalisten willen immers scoren. Wat iha waar is maar juist in dit geval totaal niet van toepassing op de NOS. Terecht reageert Marcel Oosten dan ook met “we proberen er zo neutraal mogelijk over te berichten”.
Het probleem is volgens de psycholoog dat we niet meer gewend zijn aan ongelukken en gevaar. Omdat alles gejuridiseerd is. Denk: Arbo-wet. Zodat we bang worden voor het onbekende. Vandaar de paniek bij een enkele schreeuw.

Klinkt inderdaad logisch, zo op het eerste gehoor. Maar bij het tweede denken toch ook weer niet.
Denk: Madrid. Denk ook Londen. En: denk Times Square.
Misschien valt er niet elke dag in elk dorp een arbeider van een steiger en ploft er niet bij elke Nederlandse plechtigheid een bom. Maar in de global village waarvan wij deel uitmaken is het leven toch echt minder veilig dan Van de Sande wil doen geloven.

Tweets

door Reageer

De Amerikaanse Library of Congress heeft het hele twitterarchief aangekocht. Misschien is de aanleiding inderdaad, zoals in Villa VPRO wordt gesuggereerd, dat Obama twitterde toen hij President was geworden.
In elk geval heeft iemand bedacht dat twitter een bron is die tzt iemand graag zal uitspitten om een beeld te krijgen van hoe de huidige mens leeft.

Wat verschrikkelijk! roept presentatrice Tessel Blok uit wanneer Pieter van der Wielen dit nieuwtje brengt. “De meeste tweets zijn volkomen kletskoek! Hoe laat je uit een trein stapt om koffie te gaan drinken en wat je gaat eten!”
Raar mens, denk ik (zelf 12.080 tweets achter de kiezen) verontwaardigd en besluit op een willekeurig moment -nu bv- een greep uit mijn timeline te doen om te bewijzen hoe leuk, verrassend, lief, gevarieerd, prikkelend, onderhoudend, ondersteunend etc. twitter is.

Mm. Dit is misschien niet het beste moment.