Ze is weer gevlogen, de Kalkoen.
Ergens in Amerika zit ze waar ze graag optrekt met koereigers.
Uiteraard stelt ze zich als enige kalkoen in de groep bescheiden op wat verklaart waarom je haar niet direct ziet staan op het plaatje.
Op 18 mei landt ze weer op Schiphol.
Tot dan moeten jullie het doen met de eigen kritische oortjes bij het beluisteren van het vernieuwde Radio 1.
Eén op de vijf mannen verdient minder dan hun vrouw.
Allemachtig!
Dat is dus *nieuws*!
Omdat er op gevoelige ego’s mee wordt getrapt.
Vermoed ik.
Bij een windmolen ‘ergens in Nederland’ staat Joris van de Kerkhof met zo’n man.
Hij had een mooie baan. Maar nadat zijn werkgever failliet ging is hij nu projectontwikkelaar windenergie.
En verdient minder dan zijn vrouw.
“Is het *stom* dat zij meer verdient” vraagt Joris van de Kerkhof en dat vind ik een rare vraag.
Hoezo ‘stom’.
Ik neem aan dat ze gewoon een betere baan heeft.
Maar misschien bedoelt de verslaggever of het rot voelt?
Zijn gesprekspartner vat het in elk geval op zoals ik het opvat dus zegt hij dat hij het “steeds logischer” vindt dat vrouwen meer gaan verdienen want: “In sommige gebieden zijn vrouwen nou eenmaal beter dan mannen.”
Dat antwoord begrijp ik evenmin.
Waar doelt hij op? Onderwijs? Zorg? Advocatuur? Breipatronen ontwerpen?
Joris van de Kerkhof heeft gekozen voor een hap-snap-gesprek.
Grote stappen snel thuis ipv de rust nemen voor even de diepte in.
Dus: hoe zat het bij vader en moeder en opa en oma?
Oma werkte niet en moeder een beetje.
Maar dat pas nadat de kinderen uit huis waren want *in die tijd* was vader kostwinner en moeder was moeder.
Zegt de man (die 30 is).
Nog even ‘wie blijft thuis bij kinderen’ en ‘wie kookt’ en dat was het.
Een vlot gesprek. Best leuk ook, om naar te luisteren.
Maar (ja, daar komt de máár).
De man is geboren in 1984.
De jaren zeventig – dat was de tijd van MVM en Dolle Mina. De tweede feministische golf.
Geloof mij (Dolle Mina): in die tijd was het normaal dat vrouwen studeerden en werkten. Je hád er natuurlijk die eerst genoten van het moederschap. Maar dat was echt niet de norm.
Gelul dus. Deze uitspraken.
Enig historisch besef kan geen kwaad.
“Daar gaan onze vooroordelen” zegt Mieke van der Weij.
Zij had nl gedacht dat “nuchtere Hollanders” zich bekeren tot de islam omdat ze “trouwen met een islamiet”.
Nee, zegt Vanessa Vroon-Najem, die op het onderwerp promoveert want: van de 47 vrouwen die ze interviewde waren er 21 vrijgezel.
Wat overigens niet betekent dat het niet op z’n minst deels waar kan zijn.
Ze heeft Shakirah van Oostveen meegenomen.
Die in 1998 tot de islam is bekeerd nadat ze er uit interesse over was gaan lezen.
Waarom dat lezen leidde tot ‘ik wil moslima worden’ vertelt ze niet (het wordt ook niet gevraagd).
Shakirah draagt een hoofddoek, Vanessa niet.
Die vindt de hoofddoek “niet nodig” want: “te beladen” en “dan moet je het er steeds over hebben”.
Shakirah vindt de hoofddoek “zo heerlijk voelen”.
Hij geeft, zegt ze, “een veilig gevoel” en “ik zeg altijd, doe hem een dagje op”.
Nog meer ‘hoofddoek’ en uiteraard ook een vleugje terrorisme wat niet gelijk staat aan de islam en hoe kijken ‘geboren moslims’ tegen bekeerlingen aan.
Je wordt “geknuffeld en gekust en welkom geheten” als je de magische woorden in de moskee uitspreekt.
Later in het gesprek blijkt dat welkom toch wat tegen te vallen en helpen bekeerlingen vooral elkaar.
Blijf ik zitten met de vraag waaróm die ‘nuchtere Hollanders’ en dan mn vrouwen (daar gaat het onderzoek tenslotte over) moslim worden.
Iets beweegt ze zich in de islam te verdiepen – dat snap ik.
Maar hoe word je van geïnteresseerde lezer iemand die denkt: dát is het voor mij, daar wil ik bij horen?
Dat lijkt me interessanter dan hoofddoek ja/nee.
De feiten.
Twee mannen overvallen een juwelier.
Twee overvallers eindigen doodgeschoten.
Vermoedelijk (einde feiten dus) schoot de vrouw van de juwelier ze dood.
Officier van Justitie zegt: zoals ik het nu kan overzien was het noodweer(exces) en áls dat zo is gaat het OM niet vervolgen.
‘Het’ OM dat Ghislaine Plag aanduidt als ‘zij’ (dom, dom, dom).
Sommige reacties: net goed.
Andere reactie tijdens een demonstratie: die vrouw moet dood want ze heeft twee van ‘ons’ neergeschoten.
Pas dan hoor ik dat ‘ons’ in elk geval voor de helft Marokkaanse Nederlander is.
Waarna we in gesprek raken over of dat ertoe dóet.
Ik zeg: ja.
Want juist door dat niet te benoemen kan Wilders z’n ‘minder minder’ uit de kast halen.
(dit is een kortdoordebocht-redenering die ik kán toelichten maar die er volgens mij nu even niet toe doet)
Het hele weekend doet Radio 1 z’n (of.. ‘r?) best.
Hoe zát het nou? Waar was de juweliersvrouw? Sprak de OvJ voor z’n beurt?
Vandaag gaat Standpunt nl erover.
En tuurlijk mag elke brave borst erover mee lullen maar doe mij een jurist die even helder uitlegt wat noodweer(exces) inhoudt mét wat relevante jurisprudentie en daarna praten we verder.
Direct volop in de media: advocaat Peter Plasman.
Met kritiek op het OM.
En tjee… laat *die* nou (hoor ik bij Lara Rense) zijn ingehuurd door de moeder van de Marokkaans-Nederlandse overvaller.
Joris van de Kerkhof spreekt Mustapha Abbou (buurtvader in Eindhoven).
Die ze wel sneu vindt, de jongens die niet naar school zijn gegaan en dan wél vanuit thuis op de huid worden gezeten om iets van hun leven te maken maar áls ze al een uitzendbureau binnenlopen niet worden ingeschreven dus: “tikkende tijdbom”.
JvdK: “En dan ga je naar juwelierszaken…?”
Antw: “Dat hoort u mij niet zeggen.”
Maar het gemeentebestuur moet praten met imams.
DIDD waarin Renze Klamer het heeft ‘uitgezocht’.
Woorden als “proportionaliteit soms zelfs subsidiariteit” kwam de knul tegen.
“Voor je het zelfs maar spelt in je hoofd heeft de inbreker al je halve huis leeg gehaald.”
Advocate Marielle van Essen legt helder uit wat noodweer en proportionaliteit en subsidiariteit behelzen.
“Het is dus niet zo eenvoudig” concludeert Renze Klamer.
En: Teeven heeft gezegd dat de burger indien aangevallen van zich af mag slaan.
Moet dat niet worden teruggevonden in de rechtspraak: “Het relatieve begrip om proportionaliteit en subsidiair duidelijker te maken zodat jij en ik het begrijpen” – zegt hij tegen Tijs van den Brink.
Van wie ik de illusie heb dat hij die dingen wél begrijpt .
O.a. zo’n kleinigheid als dat er scheiding der machten is (Renze!! Grondwet!!!) zodat een staatssecretaris kan roepen wat hij wil zónder dat de rechter dat moet toepassen.
Ik wéét dat de zendercoördinator mikt op luisteraars met een jeugdige leeftijd, een miniem vermogen om het koppie erbij te houden (plaatjes!).
Maar is de ideale luisteraar echt te stom om een paar basale juridische begrippen tot zich te nemen?
Dan haak ik écht af.
Bandje met wolvengehuil.
“Wat doet u met wolven? In het bos staan en kom maar beessie roepen?”
Peter de Bie tegen Jos de Bruin.
Hij runt in Duitsland een wolvenopvang.
En vertelt over een wilde wolf die 12 jaar in Amsterdam in gevangenschap werd gehouden en 2x is ontsnapt en “in het nieuws is geweest” omdat hij door een politieauto is aangereden. Tien jaar geleden was dat. Die wolf heeft hij opgevangen.
Mieke en Peter slaan er niet op aan.
Mieke van der Weij: “Kun je met ze stoeien?”
Nee, maar hij heeft er uit een hol gehaald die anders door beren zouden zijn gedood en met de fles groot gebracht en dan worden ze als een hond.
Over die bescherming.
MvdW: “Dus niet op schieten ook niet als hij naar je toe komt met ontblote tanden grrrrr.”
Dat doet -ie niet, want, zegt De Bruin, mensen denken ‘roedel en hiërarchie’ maar dat komt omdat we wolven bestuderen in dierentuinen.
PdB: “Een gewone wolf laat zich nooit zien.”
Weet-ie vanwege een wildpark in Amerika dat hij ooit bezocht.
MvdW: “Moeten andere schepselen Gods wel beven en sidderen. Schapen en kippen.”
Even kijken naar de schedel van een wolf die De Bruin heeft meegebracht.
“Grote schedel. Grote tanden.”
Vindt Peter de Bie. Mieke wil ‘m vasthouden.
Nog een keer de schapen en kippen.
Klopt het dat Duitse boeren een schadevergoeding krijgen.
Ook dat maar: in wolvengebied hebben ze de plicht schapen bescherming te bieden bv door ze ‘s nachts binnen te halen of er schrikdraad omheen te zetten.
MvdW: “Maar de wolf moet ook eten…”
Er is wild zwijn en hert.
Zodat wanneer De Bruin met een wolf of wolfhybride gaat wandelen hij erg hard praat om te zorgen dat het wild zich uit de voeten maakt.
PdB: “Wanneer komt-ie, nog niet, hè?”
“Ze zijn onderweg” begint De Bruin uit te leggen maar het bandje met wolvengehuil overstemt hem en dat was het dan.
Een gesprek over meerdere sporen.
Die elkaar zijdelings even raakten.
Af en toe.