De Koude Kalkoen

Lara Rense

Verbindingsproblemen

door 1 Reactie

Ok, de RadioRoute van gisteren viel me tegen. Maar als iemand een herkansing verdient is het Marc-Robin Visscher en misschien was het probleem gisteren wel dat hij maar zo weinig in de uitzending kwam zodat hij geen kans kreeg een lijn te bouwen. Dat kan vast beter.
Zes uur Radio1Journaal aan dus. En ja, dit keer is er wél een lijn maar het is die van de Vierdaagse. Maino Remmers mag daar Filiaalhouden en er is een NOS-meisje dat opgewekt de 50 km loopt. Zodat ik met weemoed terugdenk aan Filiaalhouder Joris van de Kerkhof die zich vorig jaar ongetraind door twee dagen Vierdaagse zwoegde om toen met doorgeprikte blaren terug te strompelen naar huis.

Om kwart over acht: nóg geen RadioRoute.
Ik twitter maar eens naar Lara Rense: waar blijft Marc-Robin Visscher? Hij is toch niet ziek of gewond? Hij niet, twittert ze terug. Maar de verbinding wél. Dus: balen.
Maar! Even na half negen vertelt Lara in de uitzending dat de verbindingsproblemen met de RadioRoute *bijna* zijn opgelost. Blijf dus luisteren want MRV kan élk moment (nou ja, na het Tour-halfuur) in de uitzending komen.

Om kwart over negen is het zover.
Het RadioRoute-muziekje met de stem: “Op zoek naar verhalen die u bezig houden.” Marc-Robin Visscher praat met een verhuurder van vakantiehuisjes. Ze zijn allemaal bezet. De zaken gaan goed. Want Callantsoog, daar blijf je naar terug komen. Wel 50 jaar. En dat zal altijd zo blijven “tenzij er een olietanker aanspoelt”.
Heeft de man tips voor wat te doen bij deze hitte? Ja. Rustig blijven en naar het strand gaan.
Dat was het. En omdat er geen avond-R1J is krijgt de verslaggever ook geen kans met een later gemonteerde reportage alsnog sterk terug te komen.
Als ik de RadioRouter was zou ik nu vloekend op de techniek naar huis rijden.

De NOS heeft intussen ook bedacht dat Joris van de Kerkhof vorig jaar zulke mooie Vierdaagse-radio maakte en tracteert de website-bezoeker op zijn reportages.
Hier het begin van dag 3, toen hij er dus helemaal doorheen zat.

De RadioRoute legt de lat

door Reageer

“Leef! verdorie!” roept Marc-Robin Visscher ons toe.
Het is een mooi begin van de RadioRoute die dit jaar van Texel naar zuid-Limburg loopt en die deze Filiaalhouder mag aftrappen.
“Zeg, heb je het gehoord van al die Nederlanders?”
“Ja,” antwoordt Lara Rense, “die zijn allemaal weg.” Ook de luisteraars, concludeert Marc-Robin Visscher. Maar Lara en Marcel Oosten blijven (en ik ook).
Waarna de RadioRouter ook nog even de eigen baan wegzet met “wij zijn niet de enigen die de lat deze zomer wat laag leggen”. Komop, denk ik! Ik herinner me van vorig jaar mn van jou en Joris van de Kerkhof erg mooie RR-afleveringen. Niks mis met dat zomer-Filiaal.

Een uur later blijkt dat ik wat vroeg zat te juichen.
Vier minuten leutert Marc-Robin Visscher vol met de hoofdredacteur van de Texelse Courant, verschijnt 2x p.w., oplage 7500, 97% van de Texelaars is abonnee. De opening: de kweek van zilte aardappels is veelbelovend. Aha! Doet de RadioRouter, dáár ga ik dan eens naar op zoek.

Maar een uur later staat hij in een park in Den Burg met twee vrouwen die actie voeren om te voorkomen dat een deel van het park wordt geofferd aan de woningbouw. Ze krijgen veel positieve reacties in de media. MRV: “Ik ben hier ook heel positief op bezoek” maar: hij zal officieel geen partij kiezen, zegt hij. Dit met veel jachtig ‘ja-ja’ alsof hem heet nieuws in de nek hijgt. Wat niet het geval is want het laatste half uur van het Radio 1 Journaal is op de RadioRoute na 1 grote herhaling.

“Nu ga ik me verheugen op een zilt aardappeltje” sluit Marc-Robin Visscher af.
Waarna dan ook nog de verbinding gaat haperen en het dan voor gezien/gehoord houdt.
Deze lat lag inderdaad niet erg hoog.

Katholiek allerlei: 1 stap vooruit, 2 stappen achteruit

door Reageer

De in de rk-kerk geïnteresseerde luisteraar wordt vandaag in het Radio 1 Journaal op haar wenken bediend.
Argentinië heeft het homohuwelijk (Marjon van Royen: “een project van de duivel”) erkend. Ondanks “een kruistocht van honderdduizenden gelovigen”.

Geschorst
De bisschop van Haarlem heeft pastoor Vlaar uit Obdam die zondag een ‘Oranjemis’ had opgedragen geschorst. Weliswaar had de man itt zijn collega’s een volle kerk maar ‘pastoor Paul’, zoals de voorganger genoemd wordt, vermengde al eerder wereldse zaken in de mis. Mag niet, vindt bisschop Punt. Dus moet de man zich bezinnen. Aardige man lijkt het me, pastoor Paul. Gelukkig staat het parochiebestuur (Lara Rense belt vice-voorzitter Win Bijman) achter hem. En het filmpje op YouTube dat de pastoor de das heeft omgedaan is vals gemonteerd.

Hulp
Verder heeft de paus bisschop Hurkmans van Den Bosch twee hulpbisschoppen gegeven. Jan Liesen, een brave borst van wie niemand ooit had gehoord, begrijp ik van KRO’s Gerard Klaassen en: Rob Mutsaerts.
Conservatief. Steunde Cor Mennen (homofilie-zaak), steunde Jan Heeffer (vergeleek abortus met massavernietiging door nazi’s) en uitte op zijn inmiddels gesloten weblog harde kritiek op Hurkmans.
Hurkmans heeft zich tijdens de persconferentie goed gehouden. Hij zei, dat hij tegen kritiek kan en dat hij er vanuit gaat dat Mutsaerts in zijn nieuwe rol een andere toon zal aanslaan. Wat volgens Klaassen “nog moet blijken”.

Dompertjes
Rk-dompertjes: Mutsaerts benoemd op dezelfde dag dat pastoor Paul wordt geschorst.
Die laatste, die volgens Bijman 365 dagen per jaar pleegt te werken, mag nu verplicht vakantie houden.
Balletje trappen met zijn neefjes en nichtjes.
Het is hem van harte gegund.

Sfeer

door Reageer

Vorige week toen we nog zeker wisten dat Nederland wereldkampioen voetbal ging worden, twitterde Lara Rense dat de NOS dan de hele dinsdag ging uitzenden. Nederland won niet, maar op een enkel uurtje andere zendgemachtigden in de ochtend na, scheelt het weinig.
Hoe is de sfeer, wordt om zes uur al gevraagd aan Floris van Hoorn. Op het Museumplein staat hij dan. Waar nog helemáál geen sfeer is. Niet getreurd: de presentatoren kunnen het hem allicht vrágen.

Zeikerig
Ik hoor niet de hele uitzending. Wel stukjes Maino Remmers. Op z’n allerlulligste zuigerigste manier. Mensen belachelijk makend waar ze bij staan. Wat die mensen niet door hebben. Wat het extra zeikerig maakt. Ik zet ‘m uit. Hoe raar die supporters ook zijn – zo ga je niet met mensen om.

Déjà vu
Kwart voor drie: radio weer aan.
Joris van de Kerkhof die dronken supporters tegenkomt die de groeten willen doen, aan zijn zender zitten en de middelvinger geven. “Déjà vu” zegt de verslaggever. Het doet hem denken aan toen PSV kampioen werd.
En, horen we: “Waar ik helemaal niet tegen kan: mensen die mijn microfoon afpakken – maar dat weten jullie niet.”

Ongelooflijk
Mattijs van de Wiel mag op een volgboot dé boot met de spelers volgen. “Ongelooflijk!” roept hij keer op keer uit. “Uitzinnige menigte!” “Oorverdovend!”
Helaas valt z’n met enthousiasme gevoede zender ook keer op keer weg.

Herrie
Joris van de Kerkhof zal zijn benijd door menig Oranje-fan: hij mag de huldiging bijwonen op het podium. Aanvankelijk lijkt hij er weinig lol aan te beleven. “Wat een herrie allemaal!”
Dione de Graaff in de studio (aarzelend): “Ik weet niet of dit nu afgelopen was, dit interview?”
Later Joris met voor de microfoon een meisje: “Ik wil graag een verzoek doen, wij (club) zoeken een trainer en ik wil aan Elias vragen of hij met mij wil trouwen, groetjes van Sanne(?)” Geluid van een zoen.
Spandoek “Wilnis feliciteerd Oranje.” JvdK: “Met een D, hè?”

Dorst
Pógingen tot gesprekjes: “U hebt vooral ontzettend veel dorst. (wat) Dát u dorst hebt. Dat u dórst hebt!”
“Wat zingt u? (huh) U was aan het zingen (huh) Wat zingt u?” Kampioenen!!
Tegen jongetje: “Wat is er goed aan Dirk Kuijt?” Na ‘huh’: “dat-ie goed voetbalt.” “Wat is dan het mooie, in 1 woord samengevat.” Jongetje: “Het snelle.” JvdK: “Nou, dat doet-ie hier even niet, het snelle, hij staat hier met zijn dochter te dansen en dat lijkt op synchroon zwemmen.”

Maar wanneer het er op aankomt: spelers begroeten het publiek, klappen over en weer, dan doet Joris van de Kerkhof zo precies en ja: *enthousiast* verslag dat hij zelfs mij weet mee te trekken in de sfeer waarnaar de NOS al vanaf zes uur op zoek is.

Het bloed gaat sneller stromen

door Reageer

Ik kijk er nog niet naar, maar ik volg het WK Voetbal wel.
Sinds kort. Eerst niet.
Dus luister ik geïnteresseerd naar massapsycholoog Hans van de Sande die zal uitleggen waarom nu ‘we’ winnen steeds meer mensen enthousiast raken, ook mensen zoals ik die anders niets met voetbal hebben.
Van de Sande, een goedlachse man met een stem als Bram van der Vlugt, vertelt over de oertijd waar samenwerken van levensbelang was. En dat winnen “een prettig gevoel geeft”.
Lara Rense (gisteren haar stem kwijt door het juichen om Oranje): “Ja, heerlijk, hè?”

Waarna ze vraagt of “een groot gevolg van dat ‘wij’ tussen man en vrouw is dat we over negen maanden een geboortegolf kunnen verwachten”.
Dat zou best eens kunnen, lacht Van de Sande. Want als we winnen “gaat bij mannen het bloed sneller stromen en in dat bloed zit wat meer testosteron dan normaal”.
“Ik weet het niet hoor,” bromt Marcel Oosten, “na een gewonnen finale heb ik de puf daar niet meer voor.”
“Het hangt er ook vanaf,” gaat de psycholoog opgewekt verder, “hoe u de stemming op peil houdt, als dat met bier is…” Marcel: “Dat zal het zijn.”
Lara Rense: “Ik zie het al helemaal voor me, Marcel!”
Van de Sande (lachend): “U moet maar eens eventjes afwachten!”

MO: “Nu houden we er over op. Dank u voor uw uitleg. Het was zeer duidelijk.”
Duidelijk en hilarisch.