De Koude Kalkoen

Thermisch ondergoed en vaseline

door Reageer

De wereld kan vergaan (nou, bijna dan) maar weinig boeit ons dezer dagen zo zeer als het weer. Het slechte weer, de sneeuw, de snijdende wind, de dichtgevroren auto.
Terecht dus dat het Radio 1 Journaal aan thermofysioloog Hein Daanen (VU) vraagt of we al moeten “oppassen”. En wat die “gevoelstemperatuur” nou is waar Erwin Kroll het steeds over heeft. En: wat te doen?

Helaas is Daanen geen gezellige prater (“risico koudeletsel en onderkoeling” “combinatie van omgevingstemperatuur en windsnelheid”).
Lara Rense (wel een gezellige prater): “Onder ons, ik heb gisteren thermisch ondergoed gekocht…”
Marcel Oosten: “Sterker, ze heeft het áán…”
Het blijkt een goed idee, en ‘laagjes’ zijn sowieso goed.

“Zijn we het ontwénd?” vraagt Lara Rense. En dat we daarom zo zeuren.
Het is lastiger, vertelt Daanen, aan kou te wennen dan aan hitte. Verder zijn de meeste mensen er de eerste dagen niet op gekleed. Pas na een paar dagen “gaan we op zolder zoeken naar handschoenen en mutsen”.

Goed kleden dus. In laagjes. Thermisch ondergoed. En, tipt Jeroen Tjepkema ons op twitter, de randen van de autoportieren insmeren met vaseline. Heeft hij vannacht gedaan zodat hij vanochtend *niet* via de achterbak zijn auto moest in klauteren.
En dan zeggen ze dat twitter waardeloze non-informatie geeft…

Pastoor Paul wordt Prins Paul

door Reageer

Net wanneer ik denk: Pastoor Paul is weer geland op het bisschoppelijk nest en zal zich voortaan wel 10x bedenken voor hij zich manifesteert, verrast hij me.
Pastoor Paul wordt Prins Carnaval.

Anderhalf jaar geleden besprak hij het al met de carnavalsvereniging in Obdam en “een man een man, een woord een woord”.
Hij doet het vanwege “het sociale karakter”. Omdat deze vereniging ook kinderen en senioren en zieken erbij betrekt: “Het is niet 1 zuipfeest.”
Lucella Carasso: “Daar doet u niet aan mee?”
Pastoor Paul drinkt “geen druppel” en hoop te kunnen laten zien dat je ook zonder drank plezier kunt hebben. Bovendien volgt op carnaval de vasten: bezinningstijd.

Heeft hij het bisschop Punt verteld? Nee.
LC: “Oh-oh.”
Het betreft niet de liturgie, zegt Pastoor Paul. En Punt heeft in de zomer gezegd: “Ik waardeer je creativiteit, maar niet binnen de muren van de kerk.”
LC: “U dacht niet: toch even bellen?”
Het moest geheim blijven. En stel dat Punt met het bestuur van de parochie had gebeld en dat dan van het een het ander was gekomen.
LC: “Dan ligt het op straat en de bisschop is niet te vertrouwen?”
PP: “Dat hoort u mij niet zeggen.”

Op de website van zijn parochie vertelt Pastoor Paul ook waarom hij deze stap zet.
Het is een behoorlijk defensief verhaal. Dat vind ik jammer.

“Hades, ja!”

door 4 Reacties

Het hiernamaals, wat het is en of we erin geloven – daarover gaat een deel van OVT. Aanleiding is het boek “De Geïllustreerde Atlas van het Hiernamaals” van Guido Derksen en Martin van Mousch. Over de eerste voorstellingen van het hiernamaals, hoe zich dat door de tijden en culturen heen ontwikkelde.

Het gesprek is met Derksen, kerkhistoricus Paul van Geest en twee mannelijke presentatoren Paul van der Gaag en Jos Palm van wie 1 een mooie, zuidelijke stem heeft maar ik weet niet *wie* zodat ik van de meeste uitspraken nu ook niet kan vermelden wie ze gedaan heeft.
Niet erg – wat blijft is de fascinatie met onze behoefte aan een leven na de dood, onze kijk op de ziel (hebben dieren er 1? Ja!) en op God die aan het eind van de rit zit te wikken en wegen waar die ziel héén moet. Branden in de hel, direct door naar de cherubijntjes of een tijdje louteren in het vagevuur.
De sprekers blijken geen van allen opgevoed met een besef van een hemel. Ze doen een ietsje cynisch, op de kerkhistoricus na: “Ik ga er ergens wel van uit.”
Ronduit creepy zijn de authentieke (nou ja) opnames van stemmen uit het hiernamaals. Gemaakt in de jaren zeventig. Is er een hel, wil een ‘onderzoeker’ weten. “Hades, ja!” krijst een vrouwenstem (meermalen).

Dan is het gesprek voorbij (te snel, ik had nog uren hiernaar kunnen luisteren) en krijgen we de column van Nelleke Noordervliet. Over haar 1e communie, tante Jo die haar een boek gaf: “wees Jezus’ liefste kindje”. Veel bidden moest ze. Voor de arme zielen in het vagevuur. Om ze met het gebed “de hemel in te helpen”. En ook voor de priester. Noordervliet: “Ik vrees dat ik dat onvoldoende heb gedaan, gezien de staat waarin de kerk nu verkeert.”
Wat een geweldig programma is OVT. Voedsel voor de geest. Stevige kost, geen hapklare brokjes.
En soms ook voedsel voor de ziel.

Verkrachters die geloven in God

door Reageer

Ik word er niet goed van wanneer ik hoor dat er wéér een geval van seksueel misbruik in de rk-kerk boven water is gekomen.
Zeven priesters van de orde der Salesianen die zich tussen 1948 en 1953 vergrepen aan een jongen in het seminarie Don Rua in Ugchelen. Een ervan was de oud-bisschop Ter Schure (in 2003 overleden). Hij kwam er wel eens op bezoek en verkrachtte dan de jongen. Om het slachtoffer (nu 76 jaar) af te kopen betaalden de Salesianen hem in 2003 16.000 Euro.
Een belachelijk laag bedrag – ook dat nog.

Het is uitgezocht door Joep Dohmen van NRC Handelsblad en iemand van de Wereldomroep – die begin dit jaar ook al een groot schandaal binnen de kerk onthulden.
“Dag meneer Dohmen” kondigt Bert van Slooten de collega aan om alles met hem door te nemen dat intussen ook al op internet staat incl op de eigen NOS-site. Afsluiting: “Dankjewel, Joep.”

Er is, voegt Bert van Slooten toe, ook een verklaring van bisschop Van Luyn. Iemand heeft namens hem een paar dooddoeners de wereld in geslingerd (zoek ze zelf maar op als je het wil weten).

Ik probeer het me voor te stellen.
Een jongen van 13-14 (toen het misbruik begon). In een seminarie. Zes inpandige priesters die er hun lusten op botvieren. Ter Schure die wel eens langs kwam en dan zei: stuur die knul maar langs en dan svp een uurtje niet storen.

“Steile man, rigide, recht in de leer, nooit een grapje,” zo typeert Gerard Klaasen (KRO) Ter Schure. Juist van hem kan hij het niet geloven. Omdat hij “een dikke bril” had en “steil” was. Wat ik ongelooflijk naïef vind. De typische verkrachter is een joyeus figuur met een vlotte babbel? Komop, zeg! Juist die starre, benauwde, op anderen o zo kritische mannen zijn de ergste.

Dit is een beeld van Jezus met het Bloedende Hart. Het hart bloedt, zegt men, voor mensen die niet in God geloven. Volgens mij bloedt het hart voor creeps die, terwijl ze nota bene in God geloven, zich alsof het alleen een Oefening van Berouw kost hun lusten botvieren op wie ze *aan* kunnen.

Stoepjes vegen met gratis zout – op alles voorbereid de winter in

door Reageer

Het sneeuwt een beetje in Groningen, daar schijnt het ook glad te zijn, dús heeft de NOS Joris van de Kerkhof naar Tilburg gestuurd om te onderzoeken wat ze daar gaan doen mócht het er koud worden.

De Filiaalhouder maakt zoals altijd bij dit onderwerp dankbaar gebruik van de Wegenwachter door die even z’n auto te laten checken. Niks mis met de lampen dit keer, wél met de olie en ook met de koelvloeistof – daar zou wel eens een lek kunnen zitten.
Winterbanden – ook verstandig. Alleen draait een garage ze soms zo strak aan dat de klant ze niet meer zelf los krijgt bij pech.

Ze gaan, vertelt de wethouder, stoepjes schoonvegen.
JvdK -onschuldig-: “Dat is toch een politieke gewoonte?”
Dat ook, maar de bedoeling is dat mensen dat zélf gaan doen (hun eigen stoepje) en dan veegt de gemeente de straat en vandaag deelt die op de markt ook nog gratis zakjes zout uit – 3 kilo maar slechts 1 per persoon want het moet natuurlijk niet te gek worden.

Op de markt blijkt de uitdeler speciaal op de Filiaalhouder te hebben gewacht. Die hem rap ompraat om mensen nu het Filiaal er staat méér zakjes mee te geven. “Het is gratis!” roept Joris van de Kerkhof de Tilburgers toe.
Waarna hij met een vrolijk “houdoe!” afscheid neemt van zijn toegestroomd publiek en ook van ons.
Houdoe, Joris!