De Koude Kalkoen

Roer al een beetje om bij avonduitzending Radio 1 Journaal

door Reageer

Het is dag drie in de duopresentatie.
Tim Overdiek raakt ernstig in verwarring wanneer hij iets moet aankondigen waarop hij niet had gerekend.
Kan gebeuren.

Wat me opvalt: we babbelen niet meer door elkaar (Lucella vraagt, Tim vraagt, Lucella stelt nóg een vraag en daar hebben we Tim ook weer).
De meeste gesprekken worden nu gevoerd door 1 presentator. Slechts af en toe springt de ander in/bij.

Ik hóór Lucella Carasso tot haar vertrouwde niveau stijgen.
Dat zijn de gesprekken waarvan ik geniet.

Het ‘we stellen een vraag en dan komt het *volk* met een reactie’ blijft plat slaan.
Enkele reacties via twitter, twee (genegeerde) via de website. Hoewel: dat kunnen er ook méér zijn geweest.
Die reacties worden immers gemodereerd. Zodat reacties die gisteren vóór vijf uur (vragen-aan-Hans-Laroes) niet alleen de uitzending niet bereiken. Ze verschijnen ook pas véél later op de site.
Leuk hoor: wees interactief maar wij werpen een muur op en knappe (of juist: heel domme?) jongen/meid die probeert om dan toch via de site met ons interactief te zijn.

Over de ‘drie verrassingen per uur’ heb ik het niet eens.
Dat vat ik samen met ‘gelul’.

Onder ‘onbeholpen’ kan nog vermeld: de fotootjes.
Toen de NOS die gruwelijke modernisering bedacht waarbij Catrien Straatman en Michiel Breedveld een jaar voor de leeuwen werden geworpen (en er daarna door verslonden) waren er hele foto-sessies. Met hun vieren, in combi’s van twee, apart. Zelfde stijl, zelfde soort foto’s.
Nu maakt de NOS er een rommeltje van.

En dan kondigt Lucella Carasso éindelijk weer met haar handelsmerk ‘dág!’ af en praat die knakker van de Avondspits dwars daar doorheen.
Grmpf.

Bos te koop

door Reageer

Staatsbosbeheer moet van de regering gebieden verkopen die buiten de EHS liggen. Dat is niet nieuw maar de aanleiding voor het Filiaal is dat men in Groot-Brittannië nu ook zoiets wil doen.
Dus gaat Joris van de Kerkhof (stap-stap) op bezoek bij grootgrondbezitter Notten in het Huis te Maarn (“het is donker en nu al prachtig”) en loopt hij later (stap-stap) met boswachters door een bos in Baarn. En praat tenslotte (stap-stap) met een ondernemer.
Over kopen en verkopen van bossen en kappen van bomen en die te gelde maken.

Zoals we van de poëtische Filiaalhouder verwachten filosofeert hij over het licht van de maan en de opkomende zon en verdwijnende mist. Ook klaagt hij (in Baarn) over modder en nattigheid en het gezoem van de snelweg, vermijdt hij plassen en krijgt dan (au!) een tak in zijn gezicht.
Wanneer hij even stilvalt blijkt dat te zijn omdat “er een hond is en een andere hond en die zijn dingen aan het doen…” Terwijl weer een ándere hond “hevig blaffend” op hem toeloopt maar dan toch weer terug gaat naar het baasje. “Hé, Jack” spreekt hij dit exemplaar -een Jack Russell- toe.

Dat was de *sfeer* van het Filiaal en die kun je Joris van de Kerkhof (stap-stap) toevertrouwen. De inhoud vond ik wat eenzijdig. Alsof de verkoop van die gebieden zo’n goed idee is. Alsof particulieren er altijd even goed op zullen passen. Alsof dit nu eenmaal de feiten zijn en daar zetten we geen vraagtekens meer bij en stellen we geen moeilijke vragen meer over en laten we dus ook geen tegenstanders over aan het woord.

CDA zette écht via Amerika de PvdA onder druk over missie-Afghanistan

door Reageer

Jaap de Hoop Scheffer aan de lijn over of ‘we’ wel of niet een nieuwe missie naar Afghanistan moeten sturen. Ja, vindt die. Wat weinig verrassend is.

Dan Lara Rense: “Dankzij Wikileaks hebben we een beeld gekregen van hoe internationaal gecommuniceerd is over de inzet in Afghanistan. Er werd op verzoek van ministers van het CDA druk uitgeoefend op ministers van de PvdA.
Denkt u dat nu op dezelfde manier druk wordt uitgeoefend?”
Heel vriendelijk. Niet prikkend. Niet: lul je daar maar eens uit.

De Hoop Scheffer: “De Amerikanen zullen met grote aandacht het debat volgen. Omdat Obama bevreesd is dat als Nederland Afghanistan de rug toekeert andere landen het voorbeeld zullen volgen.”
Lara Rense: “Mm. Mijn vraag was eigenlijk: zal op dezelfde manier gemasseerd worden als in de Wikileaks-documenten staat.”

De Hoop Scheffer is niet dom. Wát zal hij zeggen? Dat is niet gebeurd, dat zijn verhalen van de Amerikanen, die moeten iets verkeerd hebben begrepen?
Hij zegt: “Ik denk dat er zeker vanuit Washington gemasseerd wordt en dat is in het diplomatieke verkeer ook helemaal niet abnormaal.”

Bingo.
Luister zelf hoe handig Lara Rense het aanpakte.
Vanaf 5.30.

Na 12 minuten stond al 2-0 op het bord

door Reageer

“6-0, hè? Gaat het weer een beetje?”
Lara Rense voelt mee met Bram Meurs, de aanvoerder van VV Noordwijk dat gisteren kansloos verloor van RKC Waalwijk. Ze hadden de kwartfinale van het bekervoetbal gehaald en ze wisten wel dat de profs uit Waalwijk “fysiek en tactisch” sterker waren maar ze hadden gehoopt dat zij door ze “mentaal” te overklassen voor een verrassing konden zorgen.
“Maar na 12 minuten stond al 2-0 op het bord.”
Bram Meurs klinkt in meerdere opzichten verslagen.

“Was het niveauverschil of onervarenheid” wil Marcel Oosten praktisch weten.
“Even gevloekt in de kleedkamer?” leeft Lara Rense, zelf voetbalster, mee.
MO: “Hebben de supporters toch een leuke avond gehad?”
Dat wel. En naderhand was heel Noordwijk uitgelopen en zat de dorpskroeg vol. Om ze te steunen.
“Ik hoor dat het verwerkingsproces al in volle gang is!” doet Marcel Oosten opgewekt.
“Ja…” zegt de voetballer. Erg opgewekt klinkt hij niet.

Leuk gesprekje.
Ook door de verschillende aanpak van de presentatoren. Marcel Oosten met de zakelijke insteek en het ‘kop op’ en Lara Rense met het ‘mee-balen’ en het ‘ach gossie’.

Da geh’ ich ins Maxim…

door 6 Reacties

“Da geh’ ich ins Maxim…”
De wat brekelige maar nog steeds opmerkelijk toonvaste stem van de 107 jaar oude Johan Heesters.

Gisteren onverwacht optredend in theater De Flint in Amersfoort. Ter ere van het afscheid van directeur Erkelens. Die, vertelt hij aan Matthijs Holtrop, “een heerlijke avond” heeft gehad.
Dat ‘heerlijk’ geldt niet voor iedereen. Hein Kasbergen van het actiecomité ‘Heesters Raus’ (opgericht toen de man twee jaar geleden ook in De Flint optrad) vindt het maar niets. Zeker niet voor “de joodse gemeenschap”.
Waarna de verslaggever kwoot tegenover kwoot zet.

Erkelens over Heesters die te groot was voor Nederland (“net als Linda de Mol”) en in 1932 naar Wenen is gehaald en toen Hitler kwam “als ijdele opportunist” is blijven optreden.
Kasbergen over Heesters als een collaborateur die nu “als een mol onder de grond” zou moeten blijven.
“Ziekelijk gedrag” verwijt Kasbergen aan Erkelens omdat hij mensen pijn heeft gedaan. Geschoffeerd.
Ach, doet Erkelens. Hij als theaterdirecteur zoekt “de randjes op en achteraf zal de geschiedenis aangeven of ik me over het randje heb bewogen”.
Met Heesters “Das teure Vaterland!” het slot van ‘Maxim’ zingend eindigt de reportage.

Erg knap gemaakt. Citaat na citaat. Geen overdreven sentiment. Maar daarmee des te sterker.

(foto: Vera van Brakel)