De Koude Kalkoen

Michiel Breedveld

Ship of Fools

door 10 Reacties

Vanochtend nemen we afscheid van het Radio 1 Journaal zoals we dat de laatste twee jaar kennen.
Van ‘de buffel’ zoals Het Filiaal intussen heet.
Maino Remmers gaat nog wel dingen voor ons doen maar minder, Marc-Robin Visscher verkast naar de middag.
De beste Filiaalhouder, Joris van de Kerkhof, is Radio 1 intussen helemaal ontvallen.

De buffelaars halen herinneringen op.
Met accent op hoe spannend live radio is.
En hun (Marc-Robins) hoogtepunt: de ijsmeester in Ankeveen die in de uitzending door het ijs zakte.

Marcel Oosten en Frederique de Jong hebben ook hun laatste uitzending.

Marcel Oosten wordt nieuwscoördinator.
Lijkt me belangrijk maar niet erg dynamisch als niet de pleuris uitbreekt maar de pleuris breekt tegenwoordig regelmatig uit dus misschien valt het met die dynamiek nog wel mee.

Frederique de Jong, twee jaar geleden juichend binnen gehaald en nu op de keien geworpen, gaat “voor zichzelf beginnen”.
Met podcasts maken en debatten leiden. En zonder pensioen.
De NOS kan hard zijn en als ik haar was zou ik woest en vals zijn maar ze slaat zich er dapper doorheen.

Eén goede, gemene grap: “Ik wou Ship of Fools draaien maar het kan niet de hele tijd over de NOS gaan.”

Rop Zoutberg dankt het duo “namens de groep correspondenten”.
Lief.

Zal ik de buffel missen?
Marc-Robin Visscher met zijn “de groeten uit”?
En de schroevedraaier.
Ja. Maar hij *blijft wel*

En de presentatoren?
Marcel Oosten die op de vraag hoe het met hem gaat eerlijk zegt “is wel eens beter geweest” – nou en óf.
Frederique de Jong?
Ach.
Ze was misschien niet goed genoeg maar viel dat nou haar te verwijten of de NOS die na het bij ons droppen én weer afvoeren van Michiel Breedveld en Catrien Straatman háár op het schild hees en er weer af donderde?

Met ingang van januari dus wéér iets heel nieuws.
Frederique de Jong (op het allerlaatst nóg een keer leuk vals): “Ik wens de luisteraar sterkte in het nieuwe jaar.”

[Lees ook dit ontzettend schijnheilige stukje op de site van de NOS zelf]

Typisch PVV-hout

door 2 Reacties

Politiek redacteur Michiel Breedveld vertelt wat voor vlees we in de kuip hebben met Machiel de Graaf, de lijsttrekker van de PVV voor de Eerste Kamer.
De Graaf is tegen de islam en tegen linkse hobby’s.

Michiel Breedveld: “Hij is gesneden uit het typische PVV-hout waar alle argumenten op stuk lijken te slaan.”
Vraag: is dit een gemene kwalificatie ingegeven door een vertegenwoordiger van de linkse NOS of is het een objectieve beschrijving waarop je als PVV-er zelfs trots mag zijn?
Ik zou het oprecht niet weten.

Roer al een beetje om bij avonduitzending Radio 1 Journaal

door Reageer

Het is dag drie in de duopresentatie.
Tim Overdiek raakt ernstig in verwarring wanneer hij iets moet aankondigen waarop hij niet had gerekend.
Kan gebeuren.

Wat me opvalt: we babbelen niet meer door elkaar (Lucella vraagt, Tim vraagt, Lucella stelt nóg een vraag en daar hebben we Tim ook weer).
De meeste gesprekken worden nu gevoerd door 1 presentator. Slechts af en toe springt de ander in/bij.

Ik hóór Lucella Carasso tot haar vertrouwde niveau stijgen.
Dat zijn de gesprekken waarvan ik geniet.

Het ‘we stellen een vraag en dan komt het *volk* met een reactie’ blijft plat slaan.
Enkele reacties via twitter, twee (genegeerde) via de website. Hoewel: dat kunnen er ook méér zijn geweest.
Die reacties worden immers gemodereerd. Zodat reacties die gisteren vóór vijf uur (vragen-aan-Hans-Laroes) niet alleen de uitzending niet bereiken. Ze verschijnen ook pas véél later op de site.
Leuk hoor: wees interactief maar wij werpen een muur op en knappe (of juist: heel domme?) jongen/meid die probeert om dan toch via de site met ons interactief te zijn.

Over de ‘drie verrassingen per uur’ heb ik het niet eens.
Dat vat ik samen met ‘gelul’.

Onder ‘onbeholpen’ kan nog vermeld: de fotootjes.
Toen de NOS die gruwelijke modernisering bedacht waarbij Catrien Straatman en Michiel Breedveld een jaar voor de leeuwen werden geworpen (en er daarna door verslonden) waren er hele foto-sessies. Met hun vieren, in combi’s van twee, apart. Zelfde stijl, zelfde soort foto’s.
Nu maakt de NOS er een rommeltje van.

En dan kondigt Lucella Carasso éindelijk weer met haar handelsmerk ‘dág!’ af en praat die knakker van de Avondspits dwars daar doorheen.
Grmpf.

Zoeken naar verrassingen en urgentie (en de koffieautomaat)

door 8 Reacties

Het is zover.
De duopresentatie slaat nu ook toe in het Radio 1 Journaal in de avond.
Niet omdat Tim Overdiek na zijn afzien van het subhoofdredacteurschap toch *iets* te doen moet hebben maar, aldus de NOS op de website: “Die formule heeft de ochtendeditie meer vaart en urgentie gegeven. Zo’n slag willen we ook in de avond maken.”

Vaart
Wat mij betreft: ik had zonder gekund. Ik ben enorm fan van Lucella in d’r eentje. Maar -eerlijk- het valt niet tegen. Er zit duidelijk vaart in de uitzending. Waarbij de omstandigheden (aanslag op vliegveld Moskou, discussie in TK over Uruzgan) ook meewerken.
Samen interviewen is riskant: wie weet is de een net een mooi betoog aan het opbouwen terwijl de ander in een niet bedoeld gat duikt. Maar als dat al het geval was: het is niet storend dus zal het wel niet of is het handig over-praat.

Urgentie
Alleen haalt de NOS bij elke verandering een stommiteit uit en dat is: breed uitmeten wát er allemaal beter wordt. Met ‘urgentie’ (=dringende noodzaak) telkens als kernbegrip. Ooit alleen in een interne nota van toen nog Jan Mom die (zo gaan die dingen) direct op straat lag.
Toen bij de introductie van het duopresenteren met Michiel Breedveld en Catrien Straatman – en wat was dat een jaar jammerlijk wenen met de pet op. Toen opnieuw bij Lara Rense. En nu dus wéér.

Checklist
En liet de NOS het daar maar bij. Ze stelt zich nóg meer doelen. Dichter bij de luisteraar staan. Verleiden te blijven luisteren door meer variatie. Nadrukkelijk contact zoeken met de luisteraar: wat wilt u weten.
Lees ook de checklist met bv “drie verrassingen per uur, qua onderwerp of gast”.
“Geen woordvoerders maar mensen die het nieuws van vandaag zelf aan den lijve ondervinden.”
“The talk of the town, wat is het gesprek op internet, bij de koffieautomaat of op het schoolplein.”
NOS: “We hebben onszelf scherpe doelen opgelegd. Of het ons lukt?”

Antwoord: nee
Antwoord: nee. Dat lukt niet. In elk geval niet in deze eerste uitzending die jullie als paradepaardje hebben opgesteld en waarop jullie met persberichten en radiospotjes en internet-tamtam hebben gewezen.

Oproep
Op jullie oproep: wat houdt de luisteraar bezig?! kwam op het weblog 1 reactie.
Twitter gebruiken jullie (nog) niet echt.
Ik heb geen enkele verrassing gehoord laat staan drie per uur. Ik hoorde als gesprekspartners correspondenten en deskundigen – tenzij jullie doelen op Henk en Ingrid, sorry: Bep en Rob als verzamelaars van McDonald’s prullaria.
En the talk of the town is natuurlijk boer Richard en daar hoorde ik helemaal *niks* over.

Conclusie
Conclusie: de uitzending was leuk, snel, boeiend. De duopresentatie verliep vlot. Er was niets bij om je van je stoel te doen vallen. Maar dat was alleen maar erg omdat de NOS telkens als er iets verandert meent de lat voor zichzelf zo idioot hoog te moeten leggen.

O ja – toch 1 ding.
De avonduitzending moet worden afgesloten door Lucella Carasso. En niet zo’n beetje aarzelend met ‘da-hag’ maar met haar eigen ferme ‘dág!’
Omdat er 1 ding is dat niet mag veranderen.
Als jullie willen dat ik een warm and fuzzy feeling bij de avonduitzending houd.