De Koude Kalkoen

Studenten

door Reageer

Hoe het nou precies uit de hand kon lopen in Den Haag (werden de studenten lastig? werden ‘elementen’ lastig? werd de ME mepgraag?) wordt me uit het Radio 1 Journaal niet duidelijk.

Wat verslaggever Roel Pauw zeker weet: er is niet geschoten. Er was vuurwerk.
“Ik heb op het Malieveld een paar keer een lawinepijl horen afgaan.
Bljkbaar zijn er studenten die dat standaard in hun binnenzak hebben zitten.”

Bert van Slooten: “Klaarblijkelijk hebben ze daar ook geld voor.”

Ik zal niet zeggen dat de berichtgeving gekleurd was maar deze journalisten waren het denk ik niet 100% *eens* met de demonstranten.

Dierenleed

door Reageer

Volgens de rechter is het helemaal niet vermoeiend laat staan stressvol voor een hamster om vier uur te moeten rondlopen in een bal waar hij niet uit kan. Zo’n rechter wens je toe dat hij/zij zelf in een ton wordt geduwd en dan geen zicht op wanneer hij/zij er weer uit kan en …  rollen maar.
Ik hoop op een kritisch gesprek in het Radio 1 Journaal – maar nee.
Niks. Geen aandacht. We moeten het doen met het Nieuws waarin Matijn Nijhuis er keer op keer met een snik in de stem gevoelig over vertelt.

Wel aandacht voor de Hortus in Haren waar vijf reeën het gebied binnendringen en dan bloembollen eten en knoppen van jonge aanplant en basten van bomen.
“Hekje? Schrikdraadje?” Bert van Slooten probeert mee te denken met interim-manager Jan Kappenburg. “Met bloedend hart” zegt die, ziet-ie maar 1 oplossing: afschieten. Want voor hek ophogen is geen geld. En nu hoopt-ie op toestemming van het ministerie.
BvSl: “Ik wens u veel wijsheid.”
Of de man die hééft, daarover wordt in de regio getwijfeld – om het vriendelijk te zeggen.

Kwa dierenleed waren er vandaag ook nog de dode vissen in Eerbeek.  Honderden vissen zijn gestikt, omdat het Waterschap de beek waar ze in zwommen per ongeluk droog had laten vallen.
Misschien bericht het Radio 1 Journaal daarover morgen.

Blijf….

door Reageer

Ik hád iets kunnen schrijven over hoe prima deze uitzending van DeGids.fm weer was.
Interessant gesprek over verkoop van organen (zeer genuanceerd).
Aangrijpend interview van Marie-Claire van den Berg over een Irakees die al 14 jaar in Nederland is (met Nederlandse vrouw en zoontje van zes) en dreigt te worden uitgezet.

Dat viel me op, dat vond ik mooi maar ik kan het niet helpen: ik zit bij het slot te wachten op maar 1 ding.
Hoe Felix Meurders afscheid van me neemt.
Hij vertelt waar hij vanavond op tv mogelijk naar kijkt, hij kletst met Jurgen van den Berg (van wie we nu weten dat die tussen 1 en kwart over 1 een broodje eet).
Hij belooft dat hij er maandag weer is.
Maar dan.

“Ik luister zo meteen naar Lunch!
“Blijf aan het toestel”

Hè, hè.
Ein-de-lijk.

Overtuigd door een snotneus

door Reageer

Ik ben geen journalist, ik ben een commentator op de maatschappij.
En geen objectieve.
Prem Radakishun zegt het een paar keer in het begin van de uitzending en legt op een manier die ik niet kan volgen uit dat hij aarzelt of hij in maart op de VVD of de SP zal stemmen.

Het onderwerp van de uitzending is de oppositie.
Honderd dagen oppositie tegen (Prem:) het *bruine kabinet* door (luisteraar:) de *lijkbleke oppositie*.
De oppositie bakt er niets van. Vindt Prem, die -leuk!- een jongen de bus uitflikkert die meent een mening te mogen hebben terwijl hij niet heeft gestemd wegens “geen tijd” – de lapzwans.

Jan Marijnissen! Toen die er nog was, stelde de oppositie nog iets voor, weemoedigt Prem op een manier die me doet denken aan mezelf: het Radio 1 Journaal wordt nóóit meer zo leuk als vroeger met Rob Trip.

Te gast zijn Attje Kuiken (PvdA) en Jesse Klaver (GL) die Prems kind had kunnen zijn, zegt de commentator bij de introductie, bedoelend: wat stel jij nou helemaal voor.
Om een half uur later af te sluiten: “Het is heel gek maar deze 24-jarige snotneus heeft mij overtuigd dat er nog hoop is voor de oppositie.”

Wat kan-ie leuk zijn, Prem.
Irritant en vervelend en schreeuwlelijk zijn kan-ie óók.
Maar ook: leuk.

#tvoh

door Reageer

Vanavond is de finale van The Voice of Holland.

Op hun site, vertelt Lara Rense in het mediaoverzicht, staat dat de Telegraaf aandacht aan ze besteedt. Klopt, beaamt Marcel Oosten. Hij pakt de bijlage erbij. Vier pagina’s: twee in kleur, twee in zwart-wit.
Aarzelend noemt Marcel Oosten de namen. Een is hij even kwijt.

“Jij kijkt nooit, hè?” stelt Lara Rense vast.
“Ik ken ze niet,” geeft collega Oosten toe. “Erg is dat…”
“Geeft helemaal *niets*” zegt Lara vriendelijk (moederlijk bijna) en ik denk dat ze gelijk heeft: als 1 van de presentatoren op de hoogte is van popcultuur en doet aan sociale media mag de ander zich wentelen in onwetendheid.

Wat ik ook denk: wat is het een leuk ‘stel’ geworden.
Met name in dit soort gesprekjes.