De Koude Kalkoen

Matijn Nijhuis

Baby, it’s cold outside

door Reageer

Het sneeuwt in Nederland.
Vliegtuigen vliegen met vertraging, veel treinen rijden niet, automobilisten wordt gevraagd alsjeblieft niet de weg op te gaan.
Sommige automobilisten denken slim te zijn door vróeg naar huis te rijden en veroorzaken zo, meent Rijkswaterstaat, zélf de 4e file in ergheid in onze Geschiedenis.

Journalisten van de NOS doen verslag van waar ze toevallig zijn (gestrand), presentator Bert van Slooten voelt zich duidelijk als vrolijke spin in het web.
Matijn Nijhuis vertelt over tien schaatsers die bij Ankeveen door het ijs zijn gezakt en bezorgdiensten die onze bestelde pizza niet of véél te laat zullen bezorgen.

Joris van de Kerkhof is ingeroosterd als avond-Filiaalhouder.
Hij is op weg naar Rijkswaterstaat. Daar zou hij, vertelt hij om vier uur, “mee op stap gaan”.
Met wegcontroleurs.
BvSl: “Ga je dat redden?”
De verslaggever doet zijn best. Wel wil hij kwijt dat hij “héél blij” is…
En daar gaat de verbinding.

Tegen half zeven schakelt Bert van Slooten met Roel Pauw op station Utrecht CS.
O nee, toch niet. Want die kon wel Utrecht bereiken maar raakte in de stad zelf geheel verstrikt in het tergend langzame verkeer.
Joris van de Kerkhof dan. Die zou er óók heen gaan.
“Hoe is de sfeer daar?” vraagt de presentator.
Stilte.
Nog een keer bellen.
De Filiaalhouder klaagt over de *nasale stem* die boodschappen doorgeeft aan de gestrande reizigers.

Mooi in alle hectiek is die ene persoonlijke noot. Want natuurlijk willen wij maar 1 ding weten: waar Joris van de Kerkhof nou zo blij om was.
“Ik ben blij dat zoonlief die een atletiekwedstrijd in Gent had, heeft besloten niet te gaan.”
En nu: “Kaarsjes aan en lekker met een warm dekentje thuis.”

Ik gun dat de Filiaalhouder zélf ook van harte.

Homo’s en ‘normalen’

door Reageer

Matijn Nijhuis knipt en plakt voor het Radio 1 Journaal het mediaoverzicht.

Hij maakt van de gelegenheid gebruik aandacht te vragen voor homoleed.
In bejaardenhuizen. Waar andere oudjes niet met ze willen eten. Waar ze daarom vaak doen of ze niet ho maar he zijn.
De foto van een overleden partner zou dan zijn van “een broer”.

Maar er is 1 tehuis in Brabant dat het juist hartstikke goed doet.
Zorgcentrum Padua in Tilburg.

Omroep Brabant is er gaan kijken.
Een oude mevrouw: “Die homo’s zijn veel leuker en liever als een normale.
Vind ik, hoor.”

Ik hoor Lucella Carasso grinniken.
Ik grinnik mee.

Dierenleed

door Reageer

Volgens de rechter is het helemaal niet vermoeiend laat staan stressvol voor een hamster om vier uur te moeten rondlopen in een bal waar hij niet uit kan. Zo’n rechter wens je toe dat hij/zij zelf in een ton wordt geduwd en dan geen zicht op wanneer hij/zij er weer uit kan en …  rollen maar.
Ik hoop op een kritisch gesprek in het Radio 1 Journaal – maar nee.
Niks. Geen aandacht. We moeten het doen met het Nieuws waarin Matijn Nijhuis er keer op keer met een snik in de stem gevoelig over vertelt.

Wel aandacht voor de Hortus in Haren waar vijf reeën het gebied binnendringen en dan bloembollen eten en knoppen van jonge aanplant en basten van bomen.
“Hekje? Schrikdraadje?” Bert van Slooten probeert mee te denken met interim-manager Jan Kappenburg. “Met bloedend hart” zegt die, ziet-ie maar 1 oplossing: afschieten. Want voor hek ophogen is geen geld. En nu hoopt-ie op toestemming van het ministerie.
BvSl: “Ik wens u veel wijsheid.”
Of de man die hééft, daarover wordt in de regio getwijfeld – om het vriendelijk te zeggen.

Kwa dierenleed waren er vandaag ook nog de dode vissen in Eerbeek.  Honderden vissen zijn gestikt, omdat het Waterschap de beek waar ze in zwommen per ongeluk droog had laten vallen.
Misschien bericht het Radio 1 Journaal daarover morgen.

Lekkere avondpresentatie

door Reageer

Ik beken: als het gaat om de invalpresentatoren gaat mijn voorkeur uit naar Rik van de Westelaken. Vanmiddag: daar is-ie.
Soepeltjes babbelend met verslaggeefster Colette van Nunen (zelf ook erg op dreef) die tijdens Sail kotsend over stuurboord heeft gehangen.
In gesprek met serieus pratende en dóórpratende Robbert Bosschart (nog net niet door de reclame), interview met man die uitzocht dat Hitler eigenlijk een Berber was, onthullend over speeltjes in de auto (“dan mis ik een afslag”) en vrolijk-scherp met de broodman die ons allen aanspoort toch vooral brood te eten.

Alsof het niet op kan schuift mijn favoriete krantenlezer, Matijn Nijhuis, bij hem aan.
De tweede huisjes in Amsterdam, uitgelaten zwaaiende meisjes die in Utrecht gaan studeren en dan weten we het wel, want ze staan in een bus van een drankenfabrikant. Matijn Nijhuis tracteert ons op wat mooie oude radiofragmenten van toen prinses Irene zich verloofde en “de tweeling” had gekregen.

Nog wat witte pakken ivm een doodgeschoten Engelsman en dan het verzoek van de Zoogdiervereniging om wanneer de kat thuis komt met een lekkernij (denk: muis) dit even aan ze te melden. Met foto. “Niet geschikt” waarschuwt Matijn Nijhuis, “voor mensen met een zwakke maag.”
“Jij hebt toch ook een kat?” weet Rik van de Westelaken.
Ja. Maar die doen aan “brokjes en dan slapen”.
RvdW: “Jij hebt toch ook binnenmuizen.”
MN: “Ik hoop van niet.”

Waarbij hij verzuimt te wijzen op de webcam van Gerda en Els, de Gooische Poesjes.

Illustratie is met dank aan mijn eigen kater Guus.