De Koude Kalkoen

Voor de luisteraars

door Reageer

Frans Weisglas in gesprek met Carl-Johan de Zwart.
Nav zijn artikel in de Volkskrant met kritiek op VVD en CDA die slaafs achter de PVV aankruipen en hun eigen ideeën verloochenen.

Wat een aardige, slimme man is het toch. Die wanneer de presentator blijft aanhouden zelfs vertelt dat zijn favoriete Nederlandse artiest Lee Towers is.

Omdat ik weet wat er komt, wacht ik in blije verwachting op zijn laatste woorden. Waarvoor Rob Trip hem altijd de volle ruimte gaf. Even stilte, in gedachten een kleine roffel: spot aan.

Weisglas: “En een heel prettige dag, voor de luisteraars.”
“Ja, ga ik doorgeven.”
Zegt Carl-Johan de Zwart die blijkbaar niet met de Weisglas-wens vertrouwd is.

Jammer, hoor.

Lara en het herderinnetje (en het poesje)

door Reageer

Brave Margot van Georges Brassens staat op nummer 74 in de Radio Tour Top 100.

Een wezenloos voortkabbelend liedje waar ik niet echt naar luister. Zodat Lara Rense me kan verrassen wanneer ze na afloop de inhoud even samenvat.
“Margotje, dat is een herderinnetje dat een verloren poesje adopteert en dagelijks de borst geeft.” Lara schiet in de lach.
Marcel Oosten: “Dat wordt niks meer.”

Haha, doet Lara maar vervolgt (dapper): “Nou goed, het leven in het dorpje kwam stil te staan doordat alle mannen naar dat tafereeltje kwamen kijken..” De presentator blijft er nu in zodat collega Marcel nog vrij koel afrondt met “Dat doet ons vrezen voor de komende 73 nummers uit de top 100″, het gesprek met Maarten Ducrot aankondigt om dan zélf in de lach te schieten na het “goedemorgen”.
Lara hinnikt verder op de achtergrond.

Een vrolijk moment in de ochtenduitzending.
Alleen te beluisteren via het volle uur en dan doorscrollen tot ongeveer 8.42 uur.

Makke schapen zonder strippenkaart

door Reageer

In Limburg verdwijnt *nu* de strippenkaart.
Helemaal naar Maastricht stuurt de NOS dus Joris van de Kerkhof hopend op vertwijfelde busreizeigers, zwaaiend met hun waardeloze strippenkaart. Belangrijke afspraken mislopend natuurlijk. En: alle taxi’s bezet.

Helaas. “Als makke schapen” stelt de verslaggever vast, knikken de reizigers dat ze van de hoed en de rand weten mbt strippenkaart en ov-chipkaart – ze zijn op alles voorbereid.

Zodat we het voor de sjeu moeten hebben van de voorbijganger die wil weten waar Joris van de Kerkhof eigenlijk van is. “Radio 1” ah- leuk! Van de Tour de France.
Dús: “Doe de groeten aan Mart Smeets.”
JvdK (bruggetje): “Zou die zijn strippenkaart al hebben ingeleverd.”

Volgens mij weet Mart Smeets niet eens wat een strippenkaart *is*.

De pijp opzij en niet over je handen plassen

door Reageer

Verslaggevers vinden het maar grappig, dat plas-en poepgedoe in de Tour.
Gaat iemand in de bosjes familie begroeten? Nee hoor, haha, hij gaat poepen.
En die ander, die een etappe slecht reed? Daar zat een bolus dwars.
Plassen is bij mannen natuurlijk niet zo’n probleem, ook al moeten ze er wel even voor de fiets af.
Maar hoe doen vróuwen dat?

Marijn de Vries die nu in de Tour Donne rijdt schreef er gisteren over op haar weblog en wil het best in de uitzending met Lara Rense en Marcel Oosten delen. Na een leuk misverstand wanneer Marcel vraagt: “Waar stá je” doelend op het klassement waarop zij verhaalt over waarop ze uitkijkt vanuit haar kamerraam.

Smakelijk vertelt Marijn de Vries (positie in het klassement 65/66 maar ze gokt op “een mooie uitslag in een etappe”) hoe gisteren de spoorbomen dicht gingen en alle vrouwen de fiets neergooiden en de berm in doken. “Een hilarisch gezicht al die witte billen in het gras.”

Maar als je nou niet de tijd hebt voor de broek naar beneden? Dan is er “een techniekje”. Waarbij je de pijp opzij trekt “en als je het goed doet, plas je niet over je handen heen”.
Dan: “snel afknijpen en achter de wagens aan weer terug”.

Leuke meid. Leuk weblog heeft ze ook.

“Kúnt u daar wat mee?”

door Reageer

“De staatssecretaris zegt: we moeten de mouwen opstropen en zoeken naar creatieve oplossingen. Dat klinkt wat leeg, kúnt u daar wat mee?”
Een inkoppertje van Lara Rense in gesprek met hulpverlener Marvin Penig en ooit-zwerfjongeren Tamara en Joost.
Nog wat vragen van beide presentatoren. “Het overkomt je?” “Er zijn geen instanties die je helpen? Of is het moeilijk de juiste te vinden?” “Zijn er teveel instanties? Weet je wel waar je naartoe moet?”

Gecommuniceerd
LR: “Had kunnen worden voorkomen dat je op straat terecht kwam?”
“Als op een andere manier met mij gecommuniceerd was.” Zo! Die Joost is een hoop wijzer geworden in het hulpverleningscircuit.
Marcel Oosten: “Tamara, wat had je willen hebben?”
“Als je een veilige thuisbasis hebt…” zegt Tamara die op haar 18e het huis verliet, bij anderen introk en: “Je loopt tegen dingen aan van elkaar enzo”.

Loket
Tegen Tamara op een toon van ‘vast niet’: “Zou jij naar de gemeente stappen?” Nee dus. Maar als er nou een loket kwam?
“Almere heeft een jongerenloket,” vertelt nu Penig. “En dat verwijst goed door.”
Maar soms is er onrecht. Zo kreeg Joost na een baantje te weinig geld en toen was hij te laat voor een uitkering maar “nu heeft hij een ziektewetuitkering zodat hij even tijd voor zichzelf heeft”. In september gaat Joost (geheel hersteld) naar school.

Aansturing
Marvin Penig werkte ooit bij een instantie maar is vorig jaar met een collega voor zichzelf begonnen. In Stichting Just Us.
“Waar haalt u de aansturing vandaan” vraagt Marcel Oosten hem ietsje kritisch.
MP: “Ik kijk sec naar de jongeren.”
MO: “Mist u er dan niet af en toe een paar?” Ja, maar dat is niet anders.
Waaruit Penig en collega worden betaald voor hun 1 op 1 aandacht aan de jongeren vraagt de presentator niet.

Fame
Natuurlijk hoef je deze jongeren die nu op tv en radio hun halve uur *fame* hebben niet het vuur zo na aan de schenen te leggen als een politicus met een berg boter op het hoofd.
Maar als je ze doodknuffelt neem je ze volgens mij niet serieus.