De Koude Kalkoen

Jurgen van den Berg

66 dagen

door Reageer

Elf uur (van zeven uur vanochtend tot zes uur vanavond) beluister ik eerst Lara Rense (altijd op haar best in haar eentje) en dan de Radio 1 Sportzomer.

Leuk: Tijs van den Brink en Willemijn Veenhoven met gasten die niet stuk konden – Hans van Breukelen en Eltingh en Haarhuis.
Helemaal ok: Jurgen van den Berg en Dione de Graaff.
Altijd fijn: Lucella Carasso, dit keer met Tom van ‘t Hek.
In dat laatste blok gelukkig ook wat meer niet-sport-nieuws ertussen.

Er tussendoor ietsje nieuws (het zijn echt snippertjes) en onze verslaggevers die in Polen enzo zijn.
*Sfeer*.

Om kwart voor acht maken we kennis met Marc-Robin Visscher in een BUS (zoals Prem, wordt erbij verteld) die op weg gaat. Spannend! Waarheen, vraagt Lara. Wil hij niet vertellen want wie weet bedenkt hij zich halverwege en gaat ergens anders heen. *Nog* spannender.
Het wordt Barendrecht waar de BUS-houder om kwart over elf praat met… de zus van Inge de Bruijn. Leuk voor wie ‘de broer van’ uit het helemaal niet leuke programma van Jan Mom mist.

Om half twee duikt Joris van de Kerkhof op.
In Amersfoort. Waar hij mee-controleert of de vlaggetjes in de horeca niet te makkelijk in de fik gaan. “Amersfoort zit in de poule des doods…” zegt een brandweerman. Nee, Nederland, corrigeert de verslaggever.
Hem valt op dat veel brandweermannen staan te roken.
Een betreurenswaardig cliche maar waar. Net zoals dat de meeste brandweermannen snorren hebben.
Joris van de Kerkhof kondigt aan dat hij later in de uitzending doorgaat met zijn controle en zelf een vlaggetje zal doen ontvlammen.
Maar: nooit meer iets van gehoord.

Mijn eerste indruk van deze Sportzomer: met sterke presentatoren en prima gasten valt er een hoop leuks te beleven. De live onderwerpen er tussendoor zijn slecht bedacht (MRV) of te beknopt uitgevoerd (JvdK).
Maar wat ik vooral denk: leuk, dit. Voor 1 dag. Misschien voor 2-3 dagen.
Maar 66?! Alsjeblieft…

Twee ‘uit het hart gegrepen’s

door Reageer

“Sorry, ik zat net te eten” opent Tessel Blok om vier uur het laatste half uur van Villa VPRO en ik vind dat zo amateuristisch en zgn-spontaan dat ik alweer heb gegeten en gedronken – bij mij dus geen volle mond.
Maar het blijkt een rare poging tot participerende journalistiek.
Omdat het gaat over hamburgers en daarvan heeft La bla-bla Blok een participerend hapje genomen.

Hapjes van Ongewenste Dieren. Zoals rivierkreeftjes en paarden en ganzen en… steekt een man van wal.
“En mensen” onderbreekt hem Ger Jochems. “Ganzen zijn niet ongewenst, maar de mensen die ze doodschieten.”
*applaus*

Een eerdere greep uit mijn hart deed in het Journalistenforum Max van Weezel.
Het gaat over de niet meer van de buis, uit de transistor noch de krant weg te slane gruwelijke ijdeltuit Sywert van Lienden.
Zet die knul weer aan tafel bij DWDD en mijn tv zapt spontaan weg (ja! dat kun je een tv leren).

Jurgen van den Berg (weer terug, fijn) legt voor wat men vindt van de nieuwste ‘kijkmijeens’-ideetjes van Sywert.
Waarop Max van Weezel: “Vroeger ging je in een buurthuis stencils draaien en dat is wel heel erg ouderwets.
Maar dit is wel heel erg alleen maar mediageil.”
*giga-applaus*

Rara wie

door Reageer

“Wilma Borgman was in Lommel” kondigt Jurgen van den Berg aan.
Hé, dat verbaast me. Wat doet een parlementair verslaggever nou daar?

Fragment uit het Radio 1 Journaal van gisteravond.
Ik hoor Karin Alberts.

Tot Jurgen van den Berg is blijkbaar ook doorgedrongen dat het fout was dus (..) zegt hij: het was niet Wilma Borgman, het was Margreeth Boer “en dan zet ik ook nog twee jokers in” – opdat het dus altijd goed is.

Rare vergissing voor iemand die een paar jaar geleden zelf nog het Radio 1 Journaal presenteerde en het -mag ik aannemen- ook nu af en toe beluistert.

De anti-muts en het vormeloze vest

door 1 Reactie

‘Anti-mutsenfeministe’ Marianne Zwagerman debuteert bij Cappuccino als boekenbespreekster.
Boeken bespreken is het enige dat ik de alleskunster aka mediafenomeen nog niet eerder hoorde doen.

‘How to be a woman’ van Caitlin Moran is het besproken boek.
Waarin Moran o.a. betoogt dat vrouwen niet op hun fuckability moeten worden beoordeeld waar anti-muts Zwagerman weer *niet* tegen is.
Gooi je schoonheid in de strijd, vindt de recensent. Je wordt er alleen maar beter van.

Aangenomen dat je die schoonheid hébt natuurlijk en hul je dus wél sexy kleren en niet in zo’n outfit als Moran op de achterkant van haar boek.
“Een vormeloze jurk en een vormeloos vest en grote laarzen waarin je als mán niet eens wil worden gezien.”
Zwagerman liet die foto zien aan mannen op haar werk en toen concludeerden ze gezamenlijk dat als je er zo uit ziet je het boek beter “How to be a lesbian” kunt noemen.

Vérder over vrouwensolidariteit (tegen), regie nemen over je eigen leven (voor) en “mooi, de discussie die er gaande is in feministenland” sluit Jurgen van den Berg af.

Waarna een vrouw boos en geëmotioneerd opbelt.
Over hoe Marianne Zwagerman terloops lesbiennes neerzette als vormeloos.
“Hoeveel elegante lesbiennes zijn er wel niet!” roept de vrouw uit. Is zij wellicht “lesbo” vraagt de presentator.
Dat is ze. “Het cliché is,“ maakt Jurgen van den Berg het erger, “lesbiennes in, ik zeg altijd broekpak maar het is een tuinbroek, met veel haar onder de oksels…en dat vindt u niet terecht…”

Nee natuurlijk.
En zelfs al zou het wél terecht zijn.
Sinds wanneer zijn lesbische vrouwen geen *vrouwen*?

En de winnaars van 2011 zijn…

door 6 Reacties

De beste presentator, de beste verslaggever, het beste programma.
Ik ga voor consistent hoge kwaliteit. Niet een enkele uitschieter en verder best leuk, nee. Het moet zijn: altijd hoog niveau.

Het beste programma: Dit Is De Dag.

Om de variatie in onderwerpen, de presentatoren (ieder alleen *zeer* goed, samen perfect). Om de Dichter bij de Dag (soms lekker dwars), om het appeltje.
Meer ernst dan luchtigheid maar nooit anderhalf uur lang loodzwaar.

Vind ik het altijd even leuk? Nee! ik kan me enorm ergeren aan sommige appelschillers. Bij mn de reli-onderwerpen denk ik vaak: kan het wat kritischer?
Maar altijd zit ik met aandacht te luisteren, vaak hoor ik een nieuwe invalshoek, regelmatig word ik aan het denken gezet.
Wat wil een luisteraar nog meer.

De beste verslaggever: Joris van de Kerkhof.

Vorig jaar schreef ik: Joris van de Kerkhof “omdat hij consistent hoog niveau levert”.
Daar had je het al, dat ‘consistent’.

Alle lof van toen (en van het jaar daarvoor, toen nog op Fanlog) kan ik zo weer overnemen. Humor, slim, gevoel voor mensen.

Dit jaar zijn laatste jaar als zeer aanwezige Filiaalhouder. ‘Tóp’Filiaalhouder schreef iemand hier in een commentje.
Vanaf het eerste moment ons bij de les sleurend, ons meevoerend in de vele werelden die hij steeds betreedt met een open mind, altijd oprechte belangstelling.
Informeren wil hij ons. En dan nét die stap verder dan de kale feiten.

De beste presentator: Jurgen van den Berg.

Prettig om naar te luisteren, op de hoogte van de waan van de dag en ook van méér dan die waan. Niet bang voor een prikkelend gesprek maar nooit vals prikkend.

Elke werkdag twee uur Lunch! met een fijne sfeer en prettig gebrachte informatie. Elke zaterdag op Radio 2 smakelijke Cappuccino.
Nog steeds gemist in Radio Tour de France en de zaterdaguitzending van Langs de Lijn.
Deze laatste week van het jaar plaatjesdraaier bij de Top 2000.
Alleskunner Jurgen van den Berg.

De Klooiende Koude Kalkoen heeft geen budget voor een trofee of een doos wijn.
De gelukkige winnaars moeten het dus doen met een ‘gefeliciteerd!’ en een virtuele kus van deze vogel.
Indien gewenst – dat laatste.