De Koude Kalkoen

DIDD

Alleen melk met klonten mag wég

door Reageer

Af en toe probeer ik het en luister ik naar het nieuwe Dit Is De Dag.
Een paar keer met Tijs van den Brink die ik erg goed kan hebben dacht ik: het háált het niet bij het oude DIDD met Elsbeth Gruteke, maar dit kan misschien iets worden.

Helaas ging Tijs toen een tijdje naar de tv zodat nu Jeroen Snel presenteert. Mister ‘hoe schep ik géén sfeer’ droogkloot.
Als de EO heeft vergaderd over hoe helpen we zo snel mogelijk ons eigen programma om zeep: goed gedaan, jochies.

Omwille van het verleden en omwille van Margje Fikse voor wie ik een klein zwak heb luister ik af en toe naar de Dag van… Margje.
Die het vandaag heeft over dat ‘we’ veel voedsel weggooien.
Uitgekauwd onderwerp als je me de flauwe woordspeling vergeeft.

Zevenenveertig kilo zouden we elk jaar weggooien aan voedsel dat nog zeer wel te eten is.
Wat is onderzocht doordat de inspecteurs van Milieu Centraal uw vuilniszak en mijn kliko hebben doorgespit.
Jeroen Snel speelt mee: als ik melk zie over de datum gooi ik die weg.
Niet doen, zegt Margje. Want Milieu Centraal zegt dat je altijd moet ruiken en even proeven en alleen als je klonten ziet (of geelgroene schimmels, neem ik aan) mag je weggooien.

Steeds meer bekruipt mij: oud nieuws!
In de zin van: dit komt elke paar maanden terug.
Maar ook: heeft een ánder (nieuw) Radio 1 programma hier kort geleden niet aandacht aan besteed?

Margje Fikse voegt twee ingrediënten toe in een poging het origineel te maken.
‘Culinair avonturier’ (en kok) René Pluijm die “gewoon” improviseert dus maakt hij van oud brood een Portugese broodsoep.

Interessanter: Green Evelien die nóóit voedsel weggooit en geen koelkast heeft omdat ze ecologisch leeft en ook nog veganistisch.
Als er iets overblijft gaat dat naar de volgende maaltijd of naar haar vriend die een menselijke vuilnisbak is.
Voor wie niet zo’n partner heeft, heeft ze 1 goede tip: koop je bv in 1x in voor een week, doe dat dan voor 1 dag minder want er blijft altijd wat over of je hebt geen zin in koken.

Kan nooit kwaad, zo’n item.
Maar ging mijn radio luisterend hart sneller kloppen? Nee.

En dan te bedenken dat het nieuwe Radio 1 in de middag ook nog een ‘de koelkast van…’ heeft.

Zei ik al dat ik het óude DIDD met Elsbeth Gruteke terug wil?

Op zoek naar inspiratie

door 3 Reacties

Ze kan het wél, Margje Fikse!
Had ik er bij de gevangenisuitzending nog een hard hoofd in, vanavond presenteert ze in haar eerste zondag solo-uitzending de sterren van de hemel.
“Op zoek naar inspiratie” zal Margje gaan en aan tafel heeft ze de als altijd bevlogen Lenie ‘t Hart en opperrabijn Jacobs en de wat flets overkomende Ludo Hekman die z’n visie geeft op de postcodeloterij.

“Mensen die u tegen u zeggen vertrouwt u niet” heeft ze over Lenie ‘t Hart gelezen en die wil inderdaad liever “je” waarna de presentator meteen: “Ben je moeilijk van vertrouwen.”
Wat een voorbeeld is van haar alerte manier van een gesprek voeren.
Goed luisteren, mensen laten vertellen en dan oppikken wat de essentie lijkt.

Eerst zie ik het somber in met de opperrabijn wanneer die zich beklaagt over een foute aartsbisschop maar dan valt die Lenie ‘t Hart bij.
Ze vinden elkaar over de passie voor de natuur.
Jacobs: “En of het zeehonden zijn of bomen of bossen doet er niet toe, je moet niet de natuur kapot laten maken.”

Tegen het eind van de uitzending is Lenie ‘t Hart zo geroerd door de bijval van de opperrabijn dat ze zich helemaal naar hem heeft gewend.
Vertelt Margje Fikse – heel goed! Want dat weet de luisteraar natuurlijk niet.
En dan, beschrijft ze, wil Lenie zijn hand aanraken: “Maar u geeft geen handen, toch?”
Daar wil de opperrabijn het niet over hebben en Lenie zegt dat ze ook niet écht een hand gaf maar alleen even aanraakte.

Wat een verademing is Margje Fikse vergeleken met Renze Klamer.
Duidelijk goed voorbereid, maar vooral: zo gevoelig voor alles wat er met en tussen haar gasten gebeurt en dan ook nog alert genoeg om wat onhoorbaar gebeurt voor de luisteraar te vertalen.
Geen spoor van spanning, een ideale, prettige gastvrouw.

Okee…..

door Reageer

Okee.
..
Okee.
..
Okee.

Ik citeer talentje Renze Klamer dat/die de zaterdageditie van DIDD helemaal alleen mag presenteren.
Eerst Embert Messelink over de kruisbek en roadkill en Boswachter Frans over een wandeling langs de Oisterwijkse vennen waar we morgen Glühwein toe krijgen (gratis).
En oud nieuws over de zelfrijdende auto nieuw gebracht.
Met bij elke halve zin “okee” van Renze Klamer wat me eerst ietsje irriteert tot het me érg irriteert en ik zit te wachten op het volgende “okee” wat -zet je horloge erop gelijk- komt na élk antwoord van een gast.

Slap gedicht bij ‘de week’ met als thema: het weer is lekker zacht.

Gesprek met patiëntenluisteraar Corine Jansen die ook werkt voor verzekeringsmaatschappijen en als boodschap heeft dat we allemaal goed naar elkaar moeten luisteren.
Okee.

Live muziek.
Krijgen we elke zaterdag.
Scarlet Mae.
Mooi.

Nog een ‘elke zaterdag’-item: Blauw Bloed!
Marjan Molenaar vertelt over de nieuwjaarstoespraken van de div vorsten.
Okee.

Heb je deze uitzending mogelijk niet gehoord?
Niks gemist.
Heb je wel geluisterd?
Hoe vaak gok *jij* dat talentje Klamer “okee” heeft gezegd?

Nee, geen prijs van mij.
Maar mogelijk wel van de EO die deze jongen zo enthousiast op het schild heeft gehesen.

“Maar het is wel lekker”

door Reageer

Elsbeth Gruteke heeft amper haar hielen gelicht (lees: is door de zendercoördinator met instemming van haar werkgever van de zender gesleurd) of Tijs van den Brink presenteert de één na laatste uitzending van DIDD als lang middagprogramma met als gasten alleen mannen.
De sfeer is ontspannen. Zéér ontspannen.

Met wat ethische hoogte- en dieptepunten waarbij wordt geopperd dat het wel degelijk zo kan zijn dat homojongens liever kapper worden dan voetballer (vanwege hun seksuele voorkeur en *niet* omdat ze uit de voetbalwereld worden weggepest).
Terwijl een andere deskundige als dieptepunt noemt dat huisarts Tromp meteen de Inspectie en het OM over zich heen kreeg – terwijl hij de man terloops wél typeert als moordenaar.

Met culinair journalist Jeroen Thijssen nemen de heren door wat je met oudjaar eet en of oliebollen nog wel hip zijn en ook wat ze eten in het buitenland.
Rondje langs de landen met als laatste: Frankrijk.
Daar, is de veronderstelling, zal het wel foie gras zijn.

“Is zo zielig voor de ganzen,” lacht 1 van de mannen (stemmen lijken erg op elkaar en ik volg het niet via de webcam dus weet niet wie het was) waarop een andere: “Maar is wel lekker.”
Ja, beaamt man 1 (nu lachen ze samen): “Is wel lekker.”

“Ja. Daar gaat het jou weer om. Ethicus.” Reageert Tijs van den Brink.
Waarin ik met een hoop goede wil een zéér licht ‘foei’ kan interpreteren.
Maar dan: “Nou ja.”
En de presentator schakelt over op het volgende onderwerp.

Mij kotsmisselijk achterlatend.

Wollig talent

door Reageer

Even vooraf:
Er zijn presentatoren en verslaggevers die zodra ze hun mond opendoen bij mij al diepe weerzin oproepen.
Er zijn andere bij wie ik denk dat het gezellig kan zijn er thee mee te drinken (of wijn).
Margje Fikse hoort in de laatste categorie.
Gezeten naast Elsbeth Gruteke en Tijs van den Brink heb ik haar vaak leuk bezig gehoord.
Toen ze deze zomer samen met Renze Klamer presenteerde kromde ik heftig de tenen.

Vandaag mag Margje Fikse, als ‘talent’ dat miv januari DIDD in het weekend één dag in haar eentje gaat presenteren, een hele uitzending alleen doen.
Vanuit de gevangenis. Over de gevangenis.
Over schuld en boete.
Met als vaste gast historicus Wim Berkelaar.

Ik denk: wat kan daar nou aan mis gaan.
Makkelijk onderwerp, eenvoudig voor te bereiden.
Erg veel kanten zitten er niet aan, erg veel onverwachte antwoorden kun je niet krijgen.

Margje Fikse swingt er niet direct *in* maar ok – de EO-presentatoren kunnen niet allemaal zo goed als Tijs of Elsbeth zijn.
Helaas swingt ze geen moment. Haar vragen stelt ze wollig met veel ‘is het soms zo of is het juist anders’ of ‘ik denk dan het is vast zus of zie ik dat verkeerd’ en geen enkel keer raakt ze een kern waarbij ik opveer.
Gelukkig is daar Wim Berkelaar die zich ermee bemoeit en die wél de diepte in gaat en wél durft te confronteren.

Met als gevolg dat Margje steeds vaker ‘kort, Wim!’ zegt en ‘ja’ ‘ja’ gaat katten op een nare manier die doet denken aan die van Naeeda Aurangzeb.
Niet omdat ze kattig is, maar omdat ze in tijdnood komt.

Ok – de eerste keer alleen is de eerste keer alleen.
Kan Margje Fikse het leren?
Geen idee.
Ik kan het voor haar (en voor de luisteraar) alleen maar hópen.
Maar wat miste ik vanmiddag Elsbeth Gruteke.

Op Renze Klamer kom ik uiteraard ook nog terug.