• Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de eerste sidebar

De Koude Kalkoen

Radio 1 Journaal

Fikkie

20 juni 2013 door Jeanne 1 Reactie

De tweet die vandaag de aandacht trekt van Tim Overdiek is van Arno Bonte, de fractievoorzitter van GroenLinks in Rotterdam.
“Al meer dan 500 handtekeningen tegen het Rotterdamse blafverbod voor honden” twittert die vanochtend.
540 om precies te zijn.

Dús belt Tim Overdiek hem en hoort van een verontwaardigde Bonte dat Aboutaleb een boete wil opleggen aan eigenaren van honden die te hard blaffen.
Tot wel € 2250!
“Nu,” schildert de GL-er, “loop je het risico dat je je hond uitlaat en die blaft te hard en een overijverige stadswacht schrijft een boete uit…”
Want: “Honden moeten gewoon vrij kunnen blaffen. Dat is een uiting van emotie.”

Vijfhonderd handtekeningen, dat is niet zoveel op een bevolking van 600.000 Rotterdammers, houdt Tim Overdiek hem voor.
Jamaar, liegt Bonte, “de petitie is ook pas een paar dagen in de lucht.”
Een paar dagen? Tenminste zes afgaand op de eerste ondertekenaars.

De formulering van de petitie:
Laat weten dat je het niet eens bent met het blafverbod voor honden! In Rotterdam kan je straks een woefboete krijgen van maximaal 2250 euro als Fikkie te hard blaft.

Ik heb geen ‘Fikkie’ maar zo geformuleerd denk ik ook: nou ja! Dat is toch wel echt te gek, zeg!
Snoeperig hondje, je zíet het een pootje geven en ja, het blaft ook een keer en dat is een ietsje hard en meteen moet je duizenden Euro’s betalen!
Belachelijk!

Vanavond gaat de Rotterdamse gemeenteraad erover vergaderen.
Dus toch maar eens even gekeken waartegen de burgemeester nou precies wil optreden.

Het gaat helemaal niet om een hond die bij het uitlaten even vrolijk uit z’n dak gaat.
Het gaat om honden die aan huis onophoudelijk keihard blaffen.
Waar de buren gek van worden. En herhaaldelijk over klagen.
En waar de eigenaar niks aan doet.

Jammer dat Tim Overdiek Arno Bonte niet even confronteerde met deze werkelijkheid.
Niet uitgezocht?
Of (erger?) wél uitgezocht en bedacht dat het ‘jamaar’ het item minder lollig zou maken en het toen maar achterwege gelaten?

Categorie: Radio 1 Journaal

Het gaat niet om de plaatjes

18 juni 2013 door Jeanne 5 Reacties

Ik heb me boos gemaakt over ‘de plaatjes’.
Muziek in het Radio 1 Journaal?!
Twee, soms zelfs drie plaatjes per uur?
En… niet eens léuke plaatjes.

Ik heb vals getwitterd, ik heb hier betoogd.
En soms dacht ik bij een plaatje: best leuk.
En bij een ander plaatje: hoe kunnen ze dát nou draaien.

Strijd gestreden
Om me te realiseren dat de strijd wat mij betreft is gestreden.
Haalt het R1J de plaatjes weer úit het programma – graag!
Laat R1J ze zitten – dan graag een betere keuze en anders kan ik een aantal keren per uur dát doen waarvoor Giselle van Cann me juist wou behoeden: de radio uit-tjoenen, de gedachten op nul zetten (of op iets anders), mail beantwoorden, de tuin in lopen.
En soms ben ik dan terug in het programma wanneer er weer wordt gepraat en soms ook niet.

Maar die plaatjes – daar gaat het helemaal niet over.
Die zijn een makkelijk houvast.
Een aangrijpingspunt.
Een: kijk eens hoe oppervlakkig.

Oppervlakkigheid
De echte oppervlakkigheid zit elders.
Die zit in de keuze van de onderwerpen en -vooral- in de aanpak ervan.
Want bijna álles kan belangrijk worden (gevonden) afhankelijk van hoe je ernaar kijkt en hoe je het belicht.
Soms inzoemend op hoe groot het leed van een aantal personen kan zijn, soms terugwijkend en de spot richten op de Big Picture met als het kan Grote Verbanden.

Al weken luister ik met plezier naar de berichtgeving over de examenfraude en over Turkije.
De verslaggevers zitten bovenop het nieuws, de presentatoren zijn gretig bij het speuren naar de achtergronden.

Parlementair nieuws en sportnieuws is regelmatig knus geneuzel.
De verslaggever in kwestie vindt het spannend, de presentatoren genieten mee. En ik vraag me af of het allemaal écht zo belangrijk is.

Op locatie
Waar ik steeds vaker twijfels ervaar is bij de live-verslaggever-op-locatie.
Er zijn interessante onderwerpen die zakelijk worden gebracht (deze week Maino Remmers bij de Oisterwijkse vennen).
Maar te vaak is het té leuk (Marc-Robin Visscher: “ik heb mijn schroevendraaier bij me!” Lara: “Oe! Pas op! Laat hem niet in de buurt!”) en eigenlijk vrijwel álles van Maino Remmers tenzij die een grote drempel in de weg wordt gelegd.

De avond live-verslaggever-op-locatie is helemaal om te janken.
Jeroen de Jager kan het, denk ik, zelf niet echt hélpen. Die krijgt een rotopdracht en maakt er al vox-poppend het beste van.

Jozephine Trehy heeft mogelijk kwaliteiten maar het live-verslaggeven-op-locatie hoort daartoe niet.
Bijdrage 1 is steevast volstrekt zinloze voxpop.
Verder babbelt ze zich er doorheen met vandaag (bv) dé vinder van ‘de baby’ (die ze zgn was gaan zóeken) die helemaal niet de baby had gevonden maar had gezien hoe ánderen de baby vonden en de politie belden.
Waarna JT bezorgd vraagt of hij er toch niet een naar gevoel aan heeft overgehouden. En wat denk je? Ja!!

Bovenop
Wat ik wel wil.
Ik wil de presentatoren bovenop het nieuws.
En -opmerkelijk- dat lukt Lara Rense en Marcel Oosten beter wanneer ze op vrijdag solo presenteren. De sfeer is dan ook prettiger.
Niet zo vals-kattig naar gesprekspartners. Niet zo (soms) té leuk samen.
Zakelijker in de gesprekken en tegelijk intiemer met de luisteraar.
Voorstel: schaf die duopresentatie ook in de ochtend af.

Wat ik verder wil.
Ik wil de correspondenten niet alleen hijgend in het traangas (en o! Wat doet Bram Vermeulen dat prachtig!). Ik wil juist van hen ook de kleine verhalen die ons meer inzicht kunnen verschaffen in hun regio.
Opdat wij weten dat de wereld niet stopt bij Maastricht en Appelscha.

Integer en betrokken
Wat ik nog meer wil.
Ik wil verslaggevers die niet gemakzuchtig voxpoppen (ik háát voxpop!) maar die inzicht verschaffen. Door te verhalen, door portretten te maken.
Integer. Betrokken.
Wederom: niet gemakzuchtig effe binnenwandelen, microfoon erbij, babbel-klets en huppatee.
Elke verslaggever die vanaf nu daarmee denkt weg te komen mag van mij op staande voet worden ontslagen.

En tenslotte wil ik gravers en wil ik duiders.
Journalisten die niet voor kennisgeving aannemen wat de voorlichters op hun mouw spelden en duiders die een paar extra stappen opzij en naar achter doen en er dan even helemaal fris tegenaan kijken.

Verras me
Maar wat ik het allerliefste wil: verras me.
Stap af van het stramien, stap af van de vaste aanpak, stap af van de voorspelbare onderwerpen.

Voorkom dat ik R1J ervaar als oor-in-oor-uit-brei.
Doe iets geks.
Doe iets schokkends.

Ga de extra kilometer.
Maak van R1J het allerbeste nieuwsprogramma dat er is.
Toi toi toi.
(en snel, graag)

Categorie: Radio 1 Journaal Tags: Jozephine Trehy, Maino Remmers, Marc-Robin Visscher

Een zakje chips in het weekend

18 juni 2013 door Jeanne Reageer

“Mooie tuin” zegt Joris van de Kerkhof.
“Dank je,” zegt een vrouwenstem zacht.
En, vervolgt de verslaggever: “Mooi bankje.”
Zodat ze moet uitleggen dat ze dat heeft *gekregen*.
En die tuinset? Ook gekregen? Nee, maar die is oud.
En die televisie daar binnen? Zelf gekocht maar óók oud.

JvdK met nog steeds die ‘bad cop’-toon: “Vervelend? Al die vrijpostige vragen?”
Maar ze zijn het gewend.
In de schuldhulpverlening door ‘puur pech’ (eigen zaak kwijt geraakt en na drie maanden baan verloren door een nekhernia) en meer dan 95 Euro per week hebben ze niet maar mensen zeggen wel vaker: aan jou zien we het niet.

Aanleiding voor het gesprek is Stichting Leergeld die meer dan 40.000 kinderen voorziet van spullen die hun ouders niet (meer) kunnen betalen.
Hier krijgt de zoon van 11 voetbalschoenen en die van 14 een fiets.

De kinderen zijn weggestuurd voor het gesprek.
Want ze moeten niet alles horen over de problemen van hun ouders.
Ze moeten, vinden die ouders, zoveel mogelijk kind zijn.
Met – noemt vader als luxe – “een zakje chips in het weekend”.

“Neemt u het zichzelf kwalijk dat u uw kinderen zo in armoede opvoedt?”
Joris van de Kerkhof heeft de ‘bad cop’-toon laten vallen maar zijn vragen zijn er niet minder hard om.
Want ja, de moeder neemt het zichzelf kwalijk: “Je kan ze niet een leuke herinnering geven aan wat je met je ouders doet.”

Ze vertelt over het eerste jaar schuldhulpverlening en haar zoontje dat in groep vier in de klas de vraag kreeg voorgelegd wat hij in de vakantie had gedaan.
“Ze gingen het rijtje af.”
Die had toen een fantasieverhaal verteld over waar hij geweest was.
“En op een gegeven moment komt dat eruit en dat doet je dan toch wel pijn. Want wij zijn nergens geweest, wij zitten zes weken thuis.”

Een prachtig, indringend gesprek.
En nu maar hopen dat de kinderen geen Radio 1 Journaal luisteren en de ouders van hun vriendjes evenmin.

Categorie: Radio 1 Journaal Tags: Joris van de Kerkhof, Stichting Leergeld

Twitteren met ET

17 juni 2013 door Jeanne Reageer

“Twitteren met buitenaardse wezens, waarom ook niet” steekt Tim Overdiek enthousiast van wal in één van de leukste afleveringen van zijn dagelijkse twitterrubriek.
Morgen gaat een site in de lucht (Lonesignal.com) waar we ons hart kunnen luchten en tevens uitstorten in een poging contact te maken met de little green men.
Wat moeten we vooral wél en wat vooral níet twitteren, heeft de presentator van het Radio 1 Journaal vandaag in de groep gegooid.

“Dat wij ook alleen maar ons best doen” reageerde daarop Marieke Baan (3450 volgers) van de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie.
Zodat ze gebeld wordt en mag vertellen over SETI (waarmee ‘wij’ tot nu tot vruchteloos zoeken naar signalen van buitenaards leven).
“Dit is de omgekeerde weg,” zegt ze. En die is: “wel sympathiek.”

De website Lonesignal zal werken met twee sporen.
Eén met algemene info over de aarde en waar wij zitten in het heelal.
De andere is voor de vrije communicatie van u en mij met ET (die, merkt Tim Overdiek geestig op) hem *niet* blijkt te volgen op twitter.

“Niet geschoten is altijd mis?” veronderstelt de presentator.
Maar tot nu toe: geen enkele reactie?
Klopt, beaamt Marieke Baan, “maar dat wil niet zeggen dat buitenaards leven niet bestaat, we weten alleen niet hoe het eruit ziet.”

TO: “Dat we ook alleen maar ons best doen – is dat een excuus op voorhand?”
Ja. Maar het moet ons niet weerhouden.
Want je zult toch maar net door jóuw tweet het hart raken van die ene alien die zich net wat depri zit af te vragen of áls er leven op aarde is dat leven wel *lief* leven is dat de moeite waard is om te leren kennen.

Die laatste tekst is overigens niet van (de tamelijk nuchtere) Marieke Baan maar van mij.
Blijft staan dat het hier en nu binnen onze dimensie een erg leuk gesprek was.

Categorie: Radio 1 Journaal Tags: Lonesignal, Marieke Baan, Tim Overdiek

Met z’n natte kwast Harleys zegenen

15 juni 2013 door Jeanne 1 Reactie

“Ik zeg oe goedemorgen!”
Rop Zoutberg vertelt in de TROS Nieuwsshow over de paus die morgen Harley Davidson motoren zal zegenen.
Een half miljoen rijders zouden er in Rome zijn, 1100 gelukkigen hebben na loting een sticker op hun motor gekregen en mogen morgen op het Sint Pietersplein staan.
Waar de paus, schildert Rop Zoutberg, “met z’n natte kwast de zegen zal uitspreken over de Harleys” om eraan toe te voegen: “Een betere reclamestunt kun je je natuurlijk niet wensen.”

Het zegenen op zich is zo gek nog niet.
Zo lang er motoren zijn, hebben katholieke geestelijken die een behouden vaart gewenst.
Dat het morgen door de paus gebeurt, komt omdat Harley Davidson de 110e verjaardag van zichzelf leuk wil vieren.

De correspondent laat een gesprekje horen dat hij gisteren opnam met een Nederlander die werkt op het Europese hoofdkantoor van de motormaker.
“Wat heeft de paus met Harleys” vraagt Rop Zoutberg waarop de PR-man: “Hij heeft woensdag ons management leren kennen en staat heel erg positief tegenover het merk.”
Juist, ja.

Is er ook een tegenbeweging onder katholieken, vraagt Mieke van der Weij.
Die dit “te werelds” vinden.
“We hebben te maken met een wereldse paus” vertelt Rop Zoutberg nog maar eens.
En: “Hij moet óók z’n ding verkopen, hè – net als Harley.”

Zou de paus bereid zijn óp een Harley te gaan zitten?
De kans lijkt klein maar als dat lukt, “zijn alle campagnes tot 2050 geregeld” denkt Peter de Bie.

“Ik hoop ‘m ook nog op mijn scooter te krijgen” lacht Rop Zoutberg.
Maar zijn eerste doel zal zijn: morgen met zijn Honda scooter mét de Harleys op het plein de zegen krijgen.
“Ik hang er een perskaart omheen en ik ga hem er tussen zetten.”

Oe!

Categorie: Radio 1 Journaal, Tros Nieuwsshow/MAX Nieuwsweekend Tags: Harley Davidson, Mieke van der Weij, paus, Peter de Bie, Rop Zoutberg

  • « Ga naar Vorige pagina
  • Pagina 1
  • Interim pagina's zijn weggelaten …
  • Pagina 40
  • Pagina 41
  • Pagina 42
  • Pagina 43
  • Pagina 44
  • Interim pagina's zijn weggelaten …
  • Pagina 226
  • Ga naar Volgende pagina »

Primaire Sidebar

Radio

Het gaat hier over radio.
Over Radio 1 en dan vooral Radio 1 Journaal maar ook over andere programma's op die zender.
Misschien gaat het heel af en toe ook over andere radiostations.
Maar eerlijk gezegd lijkt me dat sterk.

Jeanne

Jeanne Doomen schreef van 11-7-2005 tot 1-3-2010 op Fanlog Radio 1 Journaal over het Radio 1 Journaal.
Hier zoekt ze een vorm om zonder pressie leuk bezig te zijn met schrijven en met radio.

Neem contact op met Jeanne

Rubrieken

  • Avondspits
  • BNN Today
  • De Gids.fm
  • De Nieuws BV
  • De Ochtend/Spraakmakers
  • De Perstribune
  • De Proloog
  • DIDD
  • Dit Is De Zondag
  • EenVandaag
  • Geen categorie
  • Goedemorgen Nederland
  • Holland Doc
  • Journaal (Nieuws)
  • Langs de Lijn
  • Lunch!
  • Nachtvluchten
  • Nieuws en Co
  • OVT
  • Premtime/Lijn 1
  • Radio 1 Journaal
  • Radio 1 Vandaag
  • Radio Een Vandaag
  • Radio Kassa
  • Stand.nl
  • TROS Kamerbreed
  • Tros Nieuwsshow/MAX Nieuwsweekend
  • Vier Zeven
  • Villa VPRO
  • Vrijdagmiddag Live
  • Vroege Vogels
  • WNL op Zaterdag

Zoeken

Copyright © 2025 · Metro Pro op Genesis Framework · WordPress · Log in

7ads6x98y