Over het artikel in VK dat de agenten in Kunduz willen vechten tegen de Taliban en de reacties in de Kamer.
Politiek redacteur Wilco Boom: “Jolande Sap blijft erin geloven….”
Lucella Carasso: “Die kan toch niet meer terug, eigenlijk toch?”
Wilco Boom (ogenschijnlijk onverstoorbaar): “Dat ook maar ze blijft erin geloven” etc. (en dan de reden waarom Sap zegt dat ze er nog steeds in gelooft).
“O! De caviapolitie” reageert Marcel Oosten wanneer Marc-Robin Visscher aankondigt dat hij zich gaat verdiepen in de dierenpolitie waarmee Capelle aan den IJssel vandaag als proef van start gaat. Twee ambtenaren zullen iets gaan doen aan dierenleed. Blijkbaar kon het Radio 1 Journaal ze niet voor de microfoon krijgen net zo min als wethouder Eerdmans. Die heeft laten weten dat hij “geen tijd” had maar de Filiaalhouder weet beter: hij vond het vast te vroeg.
Blijft over een bezoek aan de Knaagdierenopvang van Ridderkerk waar de directeur van Dierenbescherming Rijnmond vertelt dat hij geen idee heeft wie de twee dierenpolitiemensen zijn (“dit stukje communicatie is ons onthouden”). Hij legt nog uit dat een konijn geen knaagdier is en dat je een konijn nooit alleen moet houden waar Marcel Oosten weer een flauwe grap uit weet te peuren over “een grote konijnenberg” die het dan zou worden. Blijkbaar even afgeleid toen het woord castreren viel.
Algemeen directeur van de Dierenbescherming Dales is ook niet echt blij. Samen met een districtsinspecteur betwijfelt hij of de twee dierenagenten wel op hun taak zijn berekend met twee(!) dagen opleiding die ze hebben gehad.
Gemeenteraadslid Moerkerke (Leefbaar) is blij met de dierenpolitie vanwege “de landelijke publiciteit voor Capelle aan den IJssel”. Terwijl Ponte (PvdA): “We hebben geen problemen op het gebied van dierenleed.” Hoogstens dat er af en toe een kat in een boom zit (zegt hij).
KWW vindt Marc-Robin Visscher van wie me opvalt dat hij over dit onderwerp waarover vrijwel iedereen meent grappen te moeten maken niet zgn ‘leuk’ doet.
Niet over dieren in elk geval.
En KWW betekent ‘Kieken Wat ‘t Wurt’.
Er is nieuws over het aanstaand echtpaar prins William en Kate Middleton en “vurtel!” geeft Lucella Carasso de bühne aan Hieke Jippes.
Gaan we.
Het secretariaat van het bruidspaar heeft verteld dat prins Harrie en zusje Pippa zullen getuigen en dat er vier bruidsmeisjes en twee pages zijn – kinderen van vrienden.
LC: “Niet meisjes en jongetjes van het volk?”
HJ: “Nee, dat kunnen we niet hebben.”
Waarvan in Groot-Brittannië “erg gesmuld” (HJ) wordt: Kate heeft geluncht met Camilla. Iemand aan het tafeltje ernaast heeft alles opgeschreven. Camilla zei: “Als ik je een advies mag geven…?” Én, doet Lucella Carasso. Maar dat was het. Dat Camilla dat zéi.
Pffff doet Lucella.
En de jurk? “Supergeheim.”
Een ontwerper zou wel willen maar Kate is gezien bij de Factory Outlet van weer een ándere ontwerper waar ze wel eens “gewaagde jurken” van draagt. Hieke Jippes: “Daar kun je veel uit afleiden en ook weer niet.”
LC: “We zullen je gedoseerd bellen de komende tijd.”
Mij interesseert royalty echt helemaal niets. Ik was dat hele huwelijk al vergeten.
Maar voor dit soort gesprekjes mag je me wakker maken.
(Al vind ik het nog steeds hartstikke jammer dat ze niet meer met Lia van Bekhoven worden gevoerd maar laat ik nou eens een keertje niet zuur eindigen – daarom tussen haakjes)
Het zit erop, het eerste verkiezingsdebat.
“Dat doet ze goed, hè, Marianne Thieme,” constateert Lucella Carasso. “Waar het ook over gaat de megastallen zitten er binnen twee minuten in.” Ze heeft het tegen Job Cohen die beaamt dat ‘ze’ het goed doet en mbt de megastallen zijn ze het eens. En hij, Cohen? Heeft hij ook zo’n onderwerp? Nee. Welk stempel drukt hij eigenlijk op de PvdA. Wat is er dankzij hem ánders dan het met een andere leider zou zijn geweest. Hij komt er niet uit.
Wat ben ik wijzer geworden.
Dat mannen veel door elkaar heen praten. Hárd praten. Zodat ik niets meer versta en op allemaal afknap.
PVV-er Machiel de Graaf doet het niet slecht maar praat zich tijd-rekkend klem tegenover Lucella Carasso over de hoofddoekjes in de bus en werpt zich dan op als strijder voor vrouwenrechten vs Jolande Sap. Zij kan haar haren laten wapperen in de wind wat hij moslima’s ook erg gunt.
Lucella Carasso: “Laat die haren wapperen, dat is het motto van de PVV.”
Marianne Thieme houdt keer op keer bloedserieus haar verhaal. Over de megastallen, over de Q-koorts, over de bio-industrie. Omdat je veiligheid ruim moet zien: “Veiligheid gaat over in hoeverre mensen rustig kunnen gaan slapen.” Waarmee ze, vindt Jolande Sap (met wie ze net nog mot had) “een punt heeft”.
Joost Vullings: “Ze vinden elkaar weer. Hè, hè.”
En, mevrouw Thieme (aan het slot): hebt u ‘megastallen’ vaak genoeg laten vallen. Jazeker, lácht nu de voorvrouw van de Partij voor de Dieren: want eigenlijk zijn de PS-verkiezingen een referendum over de megastallen.
Het kostte me even tijd erin te komen (hard door elkaar pratende mannen staan me tegen) maar het was leuk. Zelf ben ik niet aan mijn voorgenomen stem gaan twijfelen maar ik ben wel Jolande Sap meer gaan waarderen.
Dus wie weet wat het debat met echte zwevers heeft gedaan.
Een hese Hans Jaap Melissen interviewt een hese Egyptenaar en kondigt dan aan: “Ik zal mijn stem sparen voor volgende revoluties.”
Want: ze demonstreren in Algerije.
Ook Sander van Hoorn, hoewel amper weer geland, klinkt schor.
En laat in een reportage een ijselijk gegil horen (dat was ‘vreugde’).
In de studio de wijze woorden van de wijze Ben Bot.
Hij heeft vertrouwen in ‘hoe nu verder met Egypte’.
Algerije, daar zou het ook kunnen gebeuren. Jordanië en Marokko – lastig.
En – volgens mij de kern – een regime change is leuk “maar het probleem is dat je daarmee nog niet de banen, de opleidingen en het voedsel georganiseerd hebt”.