De Koude Kalkoen

Jeanne

“U volgt het nieuws?”

door Reageer

“Jozephine Trehy is in Den Haag om te praten met de mensen over de situatie in Syrië” kondigt Tim Overdiek aan.
En “Inderdaad! Ik ben benieuwd hoe het nieuws over Syrië hier leeft!” bevestigt JT en ze onthult al: “Het verrast me dat iedereen wel heel erg op de hoogte is.”

Een half uur later twee meisje: “Dames, mag ik even storen? Het nieuws uit Syrië, houden jullie je daarmee bezig?”
Ja. En: “Er is bewijs genoeg, hoeveel kinderen zijn er niet aan dood gegaan.”
JT oppert dat sommigen de schuld bij de rebellen zoeken.
Meisje: “Zo diep ga ik er niet in maar eh… ik denk het niet.”
– Militair ingrijpen zou de oplossing zijn?
“Ik hoop het wel omdat ze dan het gevoel hebben dat ze worden tegengehouden en dat een heel groot deel er ook tegen is.”

JT loopt verder, ziet vrouw achter scootmobiel.
– Is die van u? U kunt niet lopen?
(wat een impertinente vraag! JD)
De vrouw heeft MS.
JT: “O. Ok. Als ik even mag storen. (over Syrië)
Nou sprak ik net een meisje die zei ingrijpen nu en snel en helemaal niet wachten tot er bewijs is.”
Huh? Dat hoorde ik dat meisje helemáál niet zeggen!

Om kwart over zes blijkt JT “iets heel grappigs” te zijn gebeurd want toen ze haar auto parkeerde kwam ze iemand tegen die naar zijn werk rende én die een scriptie over Syrië had geschreven en die staat nu naast haar.
– U volgt het nieuws?
Dat doet-ie.
En zijn standpunt is: “Behoedzaam zijn.”
(Waarover die scriptie ging blijft een raadsel, misschien wel over de bloemetjes en de bijtjes in dat land).

De verslaggeefster snelt naar een vrouw die “op een bankje in de zon zit te lezen”: “U zei ook iets interessants tegen mij.”
Vrouw: “O jee.”
JT: “Ik vroeg naar militair ingrijpen.”
Vrouw: “Ieder land moet dat voor zichzelf beslissen.”
Waarop JT even zwijgt zodat ik vermoed dat de vrouw eerst iets anders (interessants) zei en dan besluit ze tot: “Ik laat u verder met rust, lekker lezen.”

Met als conclusie: “Interessant sowieso, veel verschillende meningen.”
Mij schiet een kwoot te binnen van Wim Kan: “”Opinieonderzoek: mensen naar een mening vragen die ze niet hebben.”
Terwijl ik me tegelijk wanhopig afvraag waarom het Radio 1 Journaal aan dit soort volstrekt irrelevante, tenenkrommende voxpop doet en dan ook nog eens door een verslaggeefster die er nog niet eens een plakje dunne kaas van heeft gegeten.

Tijd die dringt

door Reageer

Jozephine Trehy is bij uitzendbureau Randstad en het gaat over jeugdwerkloosheid.

Ze vertelt over Patrick die “een soort van interview” heeft in een soort van avond-Filiaal, stelt een vraag aan iemand van Randstad en wanneer de vrouw iets wil zeggen:
“Ik wil het erg graag horen van je dús daar praten we verder over naar vijven, ok?”
De vrouw doet ‘ok’ waarop een plaat wordt gestart.

Het inderdaad prachtige (helemaal met je eens, Tim Overdiek) “Somewhere only we know” van Keane.
Maar zeg nou zelf – het *is* toch een beetje raar om voor een plaatje een nieuwsitem te onderbreken?

Je luistert niet

door 5 Reacties

Lex Runderkamp vertelt vanuit Syrië over Syrië.
Hij eindigt zijn -uitvoerige- antwoord op een vraag van Marcel Oosten (je hoort Lara Rense dan al ‘ik ga iets vragen’-geluidjes maken): “Er zijn officieren met families gesignaleerd op vliegvelden in Beiroet. Dus er is van alles gaande en er wordt ook heftig gevochten.”

Lara Rense: “Maar zie je ook, eh, mm, hoor je daar ook over, mm, kan ik me voorstellen, bijvoorbeeld aanhangers van Assad toch mm kiezen nu om te vertrekken of in ieder geval veiligheid te vinden.”

Korte stilte.
Dan Lex Runderkamp: “Ja, dat klopt.
Dat vertelde ik net namelijk, je zat niet naar me te luisteren vrees ik vanochtend.
Even.
Net als ik alsmaar met 1 oog naar mijn kabeltjes moet kijken.
Op het vliegveld van Beiroet zijn hoge officieren gezien met hun families die zijn vertrokken.”

Waarop Lara Rense alsof ze niet net een “je luistert niet” om de oren heeft gekregen: “Okee. Maar dat is de enige beweging die je hebt gezien. Je hoort niet van een grote stroom van aanhangers die ervoor kiezen om te vertrekken?”

Op twitter wordt het gesprek voortgezet.
Arme Lara, twittert iemand.
“Ja, lekkere vent die @LexrunNOS” reageert Lara Rense.
Waarop de ‘lekkere vent’ galant de schuld op zich neemt.
Hij zou een vraag hebben beantwoord voordat die was gesteld.

O, zat het zó.
De verslaggever heeft zich niet aan het script gehouden en de acteurs in de studio hoeven alleen de vragen voor te lezen en hóeven niet eens te luisteren?
Opmerkelijk.

Dieren op zijpaden

door 1 Reactie

Positief: de TROS Nieuwsshow besteedt aandacht aan de (ongewenste) verkoop van dieren door dierenwinkels.
Sommige stoppen daar nu mee.
Iets minder positief: het gesprek gaat duizend kanten op en dat zijn er een paar teveel.

Het begint al met de aankondiging.
Mieke van der Weij: “asiels puilen uit met gedumpte Knuffies en Ploffies.”
Terwijl Peter de Bie nu énkele winkels hebben besloten de verkoop te stoppen suggereert dat de dieren dus “niet meer te krijgen” zijn.

Het echte verhaal: mensen schaffen vaak als impuls een konijn of cavia aan, ontdekken thuis dat het toch niet zo’n fijne knuffel is, kind raakt erop uitgekeken, knager wordt gedumpt. Soms letterlijk – gewoon op straat gezet.
En belandt als-ie geluk heeft in een asiel waar mensen die er -hopelijk- wél over hebben nagedacht hem kunnen komen halen.
De gedachte is dat als dierenwinkels geen diertjes meer verkopen, mensen minder snel in de verleiding komen ze zomaar aan te schaffen.

De zijpaden:
– hamsters zijn solitaire dieren (onvermeld: ze leven ‘s nachts en dan word je gek van dat gedraaf in dat wieltje)
– konijnen zijn doodongelukkig in hun eentje (onvermeld: ze hebben ook veel ruimte nodig)
– Mieke: mensen denken dat dieren van knuffelen houden maar dat is niet zo (goede correctie: sommige willen wel geaaid maar niet zo ruw als kinderen vaak doen)
– aapjes – reptielen – exoten – dierenhandel uit de rimboe – Positieflijst (Mieke: “wat is dat”)

Interessanter: waarom de gast, Joke Voorn van Stichting LOES voor Dieren, van dieren houdt (mee opgegroeid en wonend naast Artis).

Kijkje in de ziel van de presentatoren:
Peter de Bie hád ooit een konijn dat “zo zielig in zijn hok zat te kijken” (alleen dus) en hij wist niet wat hij ermee moest doen.
Mieke (lachend): “Eet ‘m op, dan!”
Peter: “Ik was blij dat iemand hem met hok en al wou hebben, het was echt heel treurig.”

Positief: aandacht voor dieren.
Laten we het daar maar op houden.

“I understand you”

door Reageer

Geroep van opgewonden mannenstemmen.
Joris van de Kerkhof loopt in Caïro een demonstratie tegen de vrijlating van Mubarak in en wordt meteen aangeklampt door mannen die vertellen wat er fout is aan Egypte.
“We want to see Mubarak now!” schreeuwen ze.

De verslaggever schildert een straat “met enorme stapels vuil” en ezeltjes en mensen die vier vingers omhoog houden wat verwijst naar Rabaa waar zoveel doden zijn gevallen.

Een man komt naar hem toe en zegt dat het niet veilig is mee te lopen.
De Moslimbroeders “they are actually terrorists”.
“I understand you” zegt Joris van de Kerkhof en ik neem aan dat hij de man heeft afgeschud want hierna laat hij zich door iemand anders uiteggen dat hier helemaal geen koptische kerken in brand zijn gestoken.
Christenen en moslims leven samen.
JvdK: “Het gebaar van twee wijsvingers die samenkomen.”
En dan de verzuchting: “Moeilijk hoor, te geloven wat waar is.”

De verslaggever blijkt een magneet voor boze mensen.
Nu een gesluierde vrouw van wie alleen de “felle, felle ogen” te zien zijn.
“Ze vertelt hoe belachelijk het is dat Mubarak is vrijgelaten en welke leugens allemaal verteld worden.”

Een man lijkt zich rechtstreeks op de microfoon te storten en roept iets met hese stem.
Over de angst dat er vanuit de flats waar ze langs lopen wordt geschoten of iets gegooid.
Joris van de Kerkhof kijkt omhoog en ziet mensen uit ramen kijken en het teken van de vier vingers maken.
“Dat betekent dat ze het met elkaar eens zijn.”

Vandaag na het vrijdaggebed, weet hij, komt er een grote demonstratie en uit-fadet het demonstratiegeluid.
“Hij is daar nog wel even”, belooft Marcel Oosten.
Dat is goed nieuws.