“U volgt het nieuws?”

“Jozephine Trehy is in Den Haag om te praten met de mensen over de situatie in Syrië” kondigt Tim Overdiek aan.
En “Inderdaad! Ik ben benieuwd hoe het nieuws over Syrië hier leeft!” bevestigt JT en ze onthult al: “Het verrast me dat iedereen wel heel erg op de hoogte is.”

Een half uur later twee meisje: “Dames, mag ik even storen? Het nieuws uit Syrië, houden jullie je daarmee bezig?”
Ja. En: “Er is bewijs genoeg, hoeveel kinderen zijn er niet aan dood gegaan.”
JT oppert dat sommigen de schuld bij de rebellen zoeken.
Meisje: “Zo diep ga ik er niet in maar eh… ik denk het niet.”
– Militair ingrijpen zou de oplossing zijn?
“Ik hoop het wel omdat ze dan het gevoel hebben dat ze worden tegengehouden en dat een heel groot deel er ook tegen is.”

JT loopt verder, ziet vrouw achter scootmobiel.
– Is die van u? U kunt niet lopen?
(wat een impertinente vraag! JD)
De vrouw heeft MS.
JT: “O. Ok. Als ik even mag storen. (over Syrië)
Nou sprak ik net een meisje die zei ingrijpen nu en snel en helemaal niet wachten tot er bewijs is.”
Huh? Dat hoorde ik dat meisje helemáál niet zeggen!

Om kwart over zes blijkt JT “iets heel grappigs” te zijn gebeurd want toen ze haar auto parkeerde kwam ze iemand tegen die naar zijn werk rende én die een scriptie over Syrië had geschreven en die staat nu naast haar.
– U volgt het nieuws?
Dat doet-ie.
En zijn standpunt is: “Behoedzaam zijn.”
(Waarover die scriptie ging blijft een raadsel, misschien wel over de bloemetjes en de bijtjes in dat land).

De verslaggeefster snelt naar een vrouw die “op een bankje in de zon zit te lezen”: “U zei ook iets interessants tegen mij.”
Vrouw: “O jee.”
JT: “Ik vroeg naar militair ingrijpen.”
Vrouw: “Ieder land moet dat voor zichzelf beslissen.”
Waarop JT even zwijgt zodat ik vermoed dat de vrouw eerst iets anders (interessants) zei en dan besluit ze tot: “Ik laat u verder met rust, lekker lezen.”

Met als conclusie: “Interessant sowieso, veel verschillende meningen.”
Mij schiet een kwoot te binnen van Wim Kan: “”Opinieonderzoek: mensen naar een mening vragen die ze niet hebben.”
Terwijl ik me tegelijk wanhopig afvraag waarom het Radio 1 Journaal aan dit soort volstrekt irrelevante, tenenkrommende voxpop doet en dan ook nog eens door een verslaggeefster die er nog niet eens een plakje dunne kaas van heeft gegeten.