De Koude Kalkoen

Jeanne

Vooruit reizen om het tempo bij te houden

door Reageer

Ik snap het niet.
Jeroen de Jager is een ervaren verslaggever, hij is Filiaalhouder geweest en deed ook vorig jaar de RadioRoute. Met (ik las het vanmiddag nog even terug op Fanlog) erg leuke bijdragen.

Deze week doet hij onbeholpen. Hij kan, zegt hij keer op keer, geen onderwerpen vinden. Hard werken doet hij wel. Maar ipv overdag te werken aan reportages die in de avonduitzending kunnen worden uitgezonden, werkt hij de dag ervóór aan reportages voor de ochtend. Waarmee de flow uit ‘waar sta je en wat ga je doen’ geheel naar de knoppen wordt geholpen.

When all else fails: dieren. Lijkt deze RadioRouter te denken. Dus gisteren paardemelk en vanochtend fokpaarden. Dan de ontsnapte pelikanen uit de Beekse Bergen en kamperen bij de boer met kalfjes die bij de koeien mogen blijven en voor de toeristen aangeschafte kippen. En dan weer Beekse Bergen waar Kaapse buffels gisteren hun opwachting maakten.

Hierna, vertelt hij Marcel Oosten, gaat hij in Hilvarenbeek naar het doktersmuseum.
Om tien voor vijf meldt de RadioRouter zich bij Lucella Carasso. Hij zit in Hilvarenbeek? Nee, in Valkenswaard: “Ik reis altijd vooruit omdat ik anders het tempo niet bijhoud.”
Opgetogen vertelt Jeroen de Jager dat hem zomaar een onderwerp is overkomen. Hij hád een reportage gemaakt over dat doktersmuseum “maar eerlijk gezegd was dat een beetje saai”.

Dus trok hij naar Diessen waar een archeologische opgraving is en… “Of dat gaat lukken horen we zo, hou het nog even een beetje spannend, Jeroen”, kapt Lucella Carasso hem af.
Kwart voor zes: opgraving in Diessen. Die iets toevoegt aan “de historie van de regio” vertelt een opgraver.
“Interessant,” concludeert Jeroen de Jager. “En zo maken wij van alles mee op die RadioRoute, je loopt er zomaar tegenaan.”

Ik ben reuze benieuwd waar de verslaggever vanavond in Valkenswaard tegenaan loopt.

Pieter Broertjes zal de studenten laten zien dat hij het kan

door Reageer

Pieter Broertjes is 1 maand hoofdredacteur van de Volkskrant áf en hij gaat op drie plaatsen les geven aan studenten. Leuke gast in komkommertijd, altijd vlotte babbel en nog iets te zeggen ook. Heeft-ie vanochtend de Volkskrant al gelezen? Nee. Want: “Ik heb een vakantieMarokkaan die ‘m rondbrengt en die maakt er een zooitje van.”
Is de krant al veranderd? Nee. Het is een goede krant al houdt de foto op de voorpagina vandaag niet over maar je bent afhankelijk van het aanbod. En: “De laatste week van juli en de eerste van augustus zijn de lastigste in de nieuwsvoorziening.”

Broertjes gaat schrijven. Marcel Oosten: “Journalistieke stukjes.”
Interviews met Wilma de Rek, vertelt de ex-hoofdredacteur. “Ik moet de studenten laten zien dat ik het kan.”
MO: “Komt u er ook eens achter hoe freelancers betaald worden.”
Broertjes, die vast een eigen tarief heeft, lacht.

Nog wat tevredenheid over VK met het nieuwe formaat dat nieuwe abonnees aantrekt “en in augustus gaan we proberen de studentenmarkt te benaderen”. Het is niet de eerste keer in dit gesprek dat Broertjes pratend over de krant de ‘we’-vorm hanteert.
Nu grijpt Marcel Oosten het aan: “Dat gaat u helemaal niet proberen!” Verbijsterde stilte. “Dat zijn *ze*.” Stilte. “U hebt het de hele tijd over ‘we’.”

Pieter Broertjes lacht.
Een maand is ook wel erg kort om een zo lange verbondenheid met de krant uit je systeem te krijgen.

Op zoek gaan naar nieuws valt niet mee

door Reageer

“Ik ben in Hilvarenbeek en ook in Brabant is het komkommertijd waar ik op zoek moet gaan naar nieuws en het valt niet mee.”
Nieuwe RadioRouter Jeroen de Jager ziet maisvelden, en verder weet hij het ook even niet.
“Wij hebben niet te klagen,” zegt Bert van Slooten opgewekt. “We zitten boordevol!”.
“Wist ik het maar…” verzucht de verslaggever-in-het-land.
Tja. “*Jij* bent journalist.” Bert van Slooten brengt het niet echt verwijtend. Maar iets als ‘komop, man, tis je vák!’ hoor ik toch wel doorklinken.

Nou, okee. Toen Jeroen de Jager van Etten-Leur naar Hilvarenbeek reed zag hij een bord met ‘Fokdag’. Over Friese paarden die gekeurd worden. De RadioRouter heeft een reportage gemaakt: “Maar ik weet niet of we dat nu gaan uitzenden.”
BvSl: “Volgens mij heb jij wat inspiratie nodig.” Waarna hij zowel via de radio als via twitter ons allen oproept om ideeën door te geven. Opdat de zeer onthand klinkende Jeroen de Jager de komende dagen toch iets te doen heeft.

Om kwart voor zes een reportage. Briesend paard. “We gaan geen koeien melken maar paarden.” Aha. Ook leuk.
Jeroen de Jager is op een paardenmelkerij. “Wat geeft een paard per dag?” Liter per keer en dat 4x p.d. Hóe, vraag ik me af. Want een koe geeft ook niet zomaar melk. Ze moet een kalfje hebben gehad. En dat moet zijn weggehaald waarna er kan worden gemolken. Gaat dat bij paarden ook zo? En die veulentjes dan?

Paardenmelk (en de producten ervan) is goed voor mensen met aandoeningen. En “nou moeten we maar eens eindigen!” zegt de RadioRouter wat ik een heel rare aankondiging van het einde vindt. Hij wil paardemelk proeven. Die oogt waterig, Snuif! Klok-klok! Smaakt naar niks (ook dat nog).
Maar, zegt Jeroen de Jager, “de Mongolen drinken hun hele leven lang paardemelk en worden heel gezond.”

Yep. En nou morgen doen wat een journalist moet doen nl achter nieuws aan?
(Allemachtig – die jongen wordt toch wel gesteund door de redactie in Hilversum mag ik hopen?)

De tijd dringt voor de kreunende RadioRouter

door Reageer

Een nieuwe week, een nieuwe RadioRoute, een nieuwe Radio*Router*.
Jeroen de Jager brengt ons van Etten-Leur naar Venlo. Zijn geboorteplaats, vertelt hij. Zodat ik direct denk: waar is dan die mooie zachte G gebleven? Voor zover ik weet (dank je, google) heeft hij in Eindhoven op de middelbare school gezeten. Zou-ie de zuidelijke G zich met opzet hebben áfgeleerd?

Om kwart voor zeven wandelt de RadioRouter door “het verlaten stadshart van Etten-Leur” en spreekt daar een half uur later wethouder Jan van Hal over het rijk dat minder geld geeft. De man is nauwelijks op stoom of: “De tijd dringt, we moeten afronden, ik moet naar de brandweer, er zijn veel brandjes en loze alarmeringen.”

Maar “we zijn aangekomen in Rucphen” is het om kwart voor acht. Bij de wereldkampioen Touwtrekken. Waar Jeroen de Jager (instructie: “heupen kort bij het touw, handen dicht bij elkaar”) na luid gekreun verzucht: “Nee, dit is goed voor mijn rug.”
De brandweer komt ook. Weer in Etten-Leur (8.15 uur). En dan om vijf voor negen opnieuw Rucphen. Maar eigenlijk was dat gisteravond.

Hier wreekt zich de ijver van deze RadioRouter. Hij was gisteren al in de regio, maakte meteen het interview waardoor hij het bijna aan zijn rug kreeg én bezocht café Het Wapen van Nassau in Rucphen. Omdat in die plaats de PVV 40% van de stemmen heeft gehaald.
Vaste R1J-gast Elma Jochems vertelt over de jeugd die uitgaat in Breda en Roosendaal. Waar het “elk weekend wel hommeles is met de islamieten, vooral de Marokkanen en de Antillianen”.
Een cafébezoekster, PVV-stemster (“Nederland is wel vol, eigenlijk”), deelt met ons de ervaring van “blond meisje” dat in Rosendaal over straat loopt en dan “hé – meisje!” toegeroepen krijgt. Dat kán van bouwvakkers zijn “maar je merkt het sneller als Marokkanen het doen”.

Mooi, die ijver van deze verslaggever. Want ik vind ook: als je toch op locatie moet berichten over wat in een plaats speelt, wees dan niet zuinig met je berichtgeving.
Wel zou het door de redactie wat slimmer in de uitzending moeten worden verweven.

Vissers zonder vergunning verjaagd

door 1 Reactie

Sportvisserij Limburg heeft iets nieuws, vertelt Colette van Nunen. Een onderwatervogelverschrikker. De vissers hebben het nl moeilijk. Ze vissen in “een práchtig helder meer” stelt de verslaggeefster vast. Klopt, maar dat heeft nadelen. De vis ziet de visser namelijk letterlijk áánkomen – en vlucht weg.
Maar, zegt een sportvisser, “helder water accepteren we nog” (tjonge), maar “dat de aalscholvers ook nog eens *onze vis* gaan uitdunnen…!” Kijk, daar zitten ze in een boom.

“Ze zijn wel mooi, toch?” probeert Colette van Nunen. Zeker.
CvN: “Hij is net als een sportvisser, hè?”
Visser: “Ja, maar hij heeft geen vergunning!”
Dús hebben de sportvissers onder water luidsprekers gezet die het geluid van orka maken en daarvan is de aalscholver, zegt de visser, “genetisch” bang.

Het kost € 3500 voor drie luidsprekers, licht Marcel Oosten toe. En 25% van de aalscholvers blijkt er *niet* bang van te zijn.

Leuk onderwerp. Wel wat kritiekloos gebracht. Maar, denk ik: het komt me zo bekend voor.
Dat klopt. In januari 2009 voerde Govert van Brakel (die we nog elke dag missen) een erg leuk gesprek over hetzelfde onderwerp. Met wel een kritische noot: “Blijft over dat u de eigen hobby verkiest boven de noodzaak te eten voor de aalscholver.”

Luister nog eens naar dat gesprek.

Lees ev. ook wat ik er toen op Fanlog over schreef.
En laat je met een kluitje in het riet sturen door de antwoorden van Gerda Verburg op vragen van Esther Ouwehand (PvdD) over dit onderwerp.