Sportvisserij Limburg heeft iets nieuws, vertelt Colette van Nunen. Een onderwatervogelverschrikker. De vissers hebben het nl moeilijk. Ze vissen in “een práchtig helder meer” stelt de verslaggeefster vast. Klopt, maar dat heeft nadelen. De vis ziet de visser namelijk letterlijk áánkomen – en vlucht weg.
Maar, zegt een sportvisser, “helder water accepteren we nog” (tjonge), maar “dat de aalscholvers ook nog eens *onze vis* gaan uitdunnen…!” Kijk, daar zitten ze in een boom.
“Ze zijn wel mooi, toch?” probeert Colette van Nunen. Zeker.
CvN: “Hij is net als een sportvisser, hè?”
Visser: “Ja, maar hij heeft geen vergunning!”
Dús hebben de sportvissers onder water luidsprekers gezet die het geluid van orka maken en daarvan is de aalscholver, zegt de visser, “genetisch” bang.
Het kost € 3500 voor drie luidsprekers, licht Marcel Oosten toe. En 25% van de aalscholvers blijkt er *niet* bang van te zijn.
Leuk onderwerp. Wel wat kritiekloos gebracht. Maar, denk ik: het komt me zo bekend voor.
Dat klopt. In januari 2009 voerde Govert van Brakel (die we nog elke dag missen) een erg leuk gesprek over hetzelfde onderwerp. Met wel een kritische noot: “Blijft over dat u de eigen hobby verkiest boven de noodzaak te eten voor de aalscholver.”
Luister nog eens naar dat gesprek.
Lees ev. ook wat ik er toen op Fanlog over schreef.
En laat je met een kluitje in het riet sturen door de antwoorden van Gerda Verburg op vragen van Esther Ouwehand (PvdD) over dit onderwerp.