Pieter Broertjes is 1 maand hoofdredacteur van de Volkskrant áf en hij gaat op drie plaatsen les geven aan studenten. Leuke gast in komkommertijd, altijd vlotte babbel en nog iets te zeggen ook. Heeft-ie vanochtend de Volkskrant al gelezen? Nee. Want: “Ik heb een vakantieMarokkaan die ‘m rondbrengt en die maakt er een zooitje van.”
Is de krant al veranderd? Nee. Het is een goede krant al houdt de foto op de voorpagina vandaag niet over maar je bent afhankelijk van het aanbod. En: “De laatste week van juli en de eerste van augustus zijn de lastigste in de nieuwsvoorziening.”
Broertjes gaat schrijven. Marcel Oosten: “Journalistieke stukjes.”
Interviews met Wilma de Rek, vertelt de ex-hoofdredacteur. “Ik moet de studenten laten zien dat ik het kan.”
MO: “Komt u er ook eens achter hoe freelancers betaald worden.”
Broertjes, die vast een eigen tarief heeft, lacht.
Nog wat tevredenheid over VK met het nieuwe formaat dat nieuwe abonnees aantrekt “en in augustus gaan we proberen de studentenmarkt te benaderen”. Het is niet de eerste keer in dit gesprek dat Broertjes pratend over de krant de ‘we’-vorm hanteert.
Nu grijpt Marcel Oosten het aan: “Dat gaat u helemaal niet proberen!” Verbijsterde stilte. “Dat zijn *ze*.” Stilte. “U hebt het de hele tijd over ‘we’.”
Pieter Broertjes lacht.
Een maand is ook wel erg kort om een zo lange verbondenheid met de krant uit je systeem te krijgen.
Geef een reactie