De Koude Kalkoen

Kukeleku!

door Reageer

Dolmatov is hét onderwerp van de uitzending.
Dus belt Bert van Slooten met Annelies Hoftijzer, voorzitter van de vereniging van migratierecht-advocaten.

Na 15 seconden: kukeleku!
Een haan kraait. Hard.
BvSl: “U bent in de natuur zo te horen.”
Inderdaad.

Serieus gesprek wordt voortgezet en een kleine minuut later: kukeleku!
Hoftijzer geeft geen krimp.
Nu na een halve minuut: kukeleku!
De advocate herhaalt de woorden waar de haan doorheen kraaide en vervolgt.

Na 15 seconden: kukeleku.
De haan krijgt er nu schik in.
Na dertig seconden: kukeleku.
Wéér dertig seconden: kukeleku en nóg eens na dertig seconden – je kunt op deze haan bijna de klok gelijk zetten.
Nóg een keer en nu dichterbij.

Waarna Bert van Slooten afsluit met de vraag die ons intussen allen bezig houdt: “Heeft de haan een naam?”
AH: “Niet dat ik weet maar hij is erg mooi.”
BvSl: “En hij kan het goed!”

Leuk gesprek.
Maar wat de vrouw ons wou vertellen is wat langs me heengegaan.

Live verslaggeven is een vak

door Reageer

Rond het middaguur op alle nieuwssites (en uiteraard druk doorgetwitterd):

Herder Chris Grinwis van de rondtrekkende schaapskudde Het Soerel op de Veluwe is failliet. Volgende week moet hij zijn 400 schapen naar het slachthuis brengen.
De herder die rondtrekt over het Hulshorster Zand op de Noord-Veluwe zegt dat Natuurmonumenten (NM) de schuld van zijn faillissement is. Deze organisatie heeft een grote klus op de Veluwse heidevelden gegund aan een bedrijf voor een prijs waarvoor een particulier volgens hem niet kan werken.

Interessant onderwerp denk ik en: leuk dus dat Jozephine Trehy erover live gaat verslaggeven.
Nou ja. Leuk als *idee*.

Het is radio
Want “ik sta midden op de heide naast 250 schapen” vertelt de verslaggeefster.
Tim Overdiek: “Het is radio, Jozephine, ik wil schapen horen!”

De schapen geven geen krimp en JT introduceert Chris Grinwis als rondtrekkende schaapsherder met alleen drachtige ooien op stal.
Ingeschreven op plan NM, niet gekozen.

JT: Nu financiële problemen? Ja.
JT: Hoe gaat het aflopen? Nog voor vier dagen voer “en als er geen oplossing komt gaan ze weg”.
JT: “Daarover later meer en dan ook meer geluid.”
Tim Overdiek: “Ik neem aan… dan naar het slachthuis?”
O ja. Slachthuis.

Hoed, jas en stok
Half uur later: de schapen “lopen netjes mee” stelt JT vast en “kan ik dat ook”. Als ze 3 jaar 5 dagen meeloopt.
“Krijg ik dan ook zo’n mooie hoed en jas en stok..”
Grinwis legt uit dat de stok is om afdwalende schapen terug naar de kudde te leiden.
JT: “Doe eens.”
Herder: “Nee, want ze lopen netjes.”

Bandje van NM dat ze kiezen voor de ‘drukmethode’ die goedkoper is.
Grinwis kan, zegt hij, óók een begrazingsplan met meer druk leveren en legt het uit.
JT: “Dat wordt te gedetailleerd. U bent rondtrekkend = nostalgie. Hoe moet het verder met u?”
Herder: “Met mij is het goed maar de schapen gaan naar de slager.”
JT: “Na zessen gaan we doorpraten over mogelijke oplossingen.”

Sponsoren
Na zessen: JT stelt vast dat het “mooi is op de hei” en “wat voor schapen zijn het” en “indrukwekkend”.
Herder gromt.
– Voor u niet?
“Ik zie ze elke dag.”

Waarop de verslaggeefster zich afvraagt wat eigenlijk het voordeel is van schapen boven een maaimachine en dan een bandje draait van een “gedeputeerde die hier eerder was” die “deskundigheid” aanbiedt voor het geval de herder sponsoren zoekt.
Waarna de herder onthult dat “het overleg (met de gedeputeerde) om een publiek-privaat fonds op te zetten al een eind is gevorderd”.
JT vraagt niet door maar sleept Willem-Alexander erbij (herder slaat niet aan) en Tim Overdiek sluit af met “zo lang er hoop is, is er leven”.

Zéér juist.
En na regen komt zonneschijn terwijl achter de wolken etc. en ik me weer eens realiseer dat live verslaggeven méér is dan ‘ik ben nú in de uitzending en babbel wat en hoop er het beste van’.

Live

door Reageer

Vanmiddag twee Belangrijkste Onderwerpen en ook twee live verslaggevers die er kwa sfeer iets van proberen te maken.

Thatcher
Margaret Thatcher is dood.
Bij DIDD nam Peter Brusse mooi afscheid van haar en Hieke Jippes bij Tim Overdiek is ánders. Niet per se minder deskundig maar veel minder uit het hart en warm.

Jozephine Trehy (Tim Overdiek: Tréhy) bezoekt een Engels café in Amsterdam.
Een Brit is ontzet maar hij was toen Thatcher aan het bewind was maar 5 jaar oud dús vindt de verslaggeefster hem niet relevant en gaat ze op zoek naar andere gesprekspartners.
Smeuïge verhalen! Belooft ons de presentator.

Helaas.
Het Engelse café heeft om half zes nog steeds maar vijf klanten en Jozephine sprak er wel één maar die wou niet praten in de microfoon.
Dus vertelt ze zélf maar dat de man Thatcher drie keer niks vond.
En draait dan een bandje van eerder die middag in een Engelse winkel met veel thee en jam waar sommigen Thatcher bewonderden en een Nederlandse klant niet.

Tim Overdiek: “Liefde en haat!” wat me een niet geheel de gehoorde lading dekkende samenvattende tekst lijkt.

Poetin
Het tweede Belangrijke Onderwerp: Poetin.
Met live verslaggever Joris van de Kerkhof bij de Hermitage (waar hij Poetin een handje ziet geven aan de dirigent van een koor dat voor hem zong) en dan bij het Scheepvaartmuseum.

Banners, podium, soundcheck, ballonnnen.
En (opgenomen): drie mannen die Poetin toezongen.
In bivakmuts. Die ze eerst moesten afdoen en zich legitimeren maar toen zei de politie: ga je gang.
JvdK: “Zo voer je actie in Nederland even legitimeren.”

Later: “Over drie kwartier gaan ze los” en “Goeie avond mevrouw”.
(Mogelijk óók opgenomen, ik begin wat twijfels te krijgen bij hoe live de live verslaggevers eigenlijk zijn)
Met roze broek en rugzak en “regenboogdingen om uw polsen”.
“De geaardheid van mensen moet je respecteren” omschrijft de vrouw haar motivatie.
Over Rutte? De vrouw heeft, vertelt ze, net een “korte achternaam” genoemd maar die zal ze niet herhalen.
JvdK: “Rutte is al redelijk kort, hè…”

– Gaat u dansen?
Ja, want de benen moeten wel warm blijven.

Weinig
Het is niet helemaal eerlijk om de live verslaggeving van Jozephine Trehy (absolute beginner) en Joris van de Kerkhof (dé expert) te vergelijken.
Maar opvallend is wel hoe de een met ‘weinig’ ook ‘weinig’ maakt en de ander met ‘weinig’ net dat extra méér.

Op deze bol die holt en tolt

door Reageer

Pingel-pingel.
Een piano speelt langzaam een makkelijk in het gehoor liggend deuntje.
Gecomponeerd door de componist van Marco Borsato, John Ewbank, legt Joris van de Kerkhof uit aan de Belgische luisteraars.
Had hij nog liggen en wordt nu ons koningslied.
“Een leftovertje!” horen we Matthijs van Nieuwkerk roepen.
Maar dat had Ewbank ook weer niet bedoeld.

De kroning houdt Nederland bezig.
Met op Radio 2 drie keer per dag een Oranjejournaal. Waarnaar mensen teksten voor het lied kunnen sturen.
Zoals Jacqueline uit Ellewoutsdijk: “en we zingen rustig door op deze bol die holt en tolt”.
En een grapjas: “Hocus-pocus-pas ik wou dat ik Máxima’s slipje was.”
De dj’s komen niet meer bij.

Joris van de Kerkhof wijst de Belgen op de website hetofficiëlekoningslied.nl met zinnen als “samen 1 land, samen samen 1, samen 1 land vormen”.
Mm, denkt de verslaggever: dat klinkt misschien beter op muziek.

Dromen mogen we ook insturen.
Een kind droomt dat er een pretpark komt dat niet zoveel kost.
Het opperfeestbeest Hans Wijers zegt dat alles mag ingestuurd mits “met respect toekomstgericht positief”.

Dit alles met steeds op de achtergrond het gepingel om na drie minuten te onthullen dat het deuntje wel érg lijkt op Coldplay, Surrender en vooral Matt Redman.
Geen probleem, vindt Ewbank: “Er lijken zoveel dingen op elkaar en het is moeilijk om plagiaat te bewijzen.”

Joris van de Kerkhof plukt nog iets van de site en draagt het nu wél voor op de pingelmuziek: “Samen leven samen leren samen zijn samen delen samen geven samen zo hoort het te zijn.”
“Tada tada dadada” proeft de verslaggever zelf even aan de muziek en zet in: “De ko-oning, de ko-o…” maar nee: “Laat maar.”

*Grin*

De reportage.

Een dier is voor altijd

door Reageer

De asiels zitten vol en raken in mei nóg voller.
Omdat mensen dan ‘vakantiekriebels’ krijgen en het huisdier dus(..) ervaren als blok aan het been dat moet worden afgeschud.

Het klinkt cru en het *is* cru en Maino Remmers hoort het in een asiel in Rijnmond. Waar hij er getuige van is dat een jongen en een meisje huilend binnenlopen met een kat die een hartstilstand heeft gehad in de hoop dat de aan het asiel verbonden dierenarts er nog iets aan kan doen.
Dat kan ze niet.

Aanleiding voor het Filiaal is de Dierenbescherming die een actie is gestart en doet of er een nieuwe website ikzoekbaas.nl bij hoort.
Die website bestaat allang maar is wel opgepimpt met beelden van baas-zoekende dieren die rap aan je voorbij schieten.

De boodschap is: een dier moet geen impulsaankoop zijn.
Dus moeten we de knuffels niet kopen bij de dierenwinkel of in het tuincentrum maar in het asiel.
En moeten we ons goed realiseren dat een dier zorg nodig heeft en lastig kan zijn en dat de dierenarts een kostenpost is waarvan je regelmatig zult schrikken.
Helemaal mee eens.
Nog beter zou natuurlijk zijn als dierenwinkels en tuincentra de (schattige, jonge) dieren ook niet verkochten.

Maino Remmers maakt een mooi, informatief Filiaal en vertelt ook over zijn eigen geadopteerde kat Tiësto (die eerst een junk als baas had en toen Tijgertje heette).
Pas op het laatst vervalt hij in het door mij gehate ‘toontje’ wanneer hij flauw gaat zieken tegen een man die -suggereert de verslaggever- door zijn vrouw in een asiel zou worden geplaatst als hij niet doet wat ze wil.
Jammer, jammer.

forever