De Koude Kalkoen

Twitteren met ET

door Reageer

“Twitteren met buitenaardse wezens, waarom ook niet” steekt Tim Overdiek enthousiast van wal in één van de leukste afleveringen van zijn dagelijkse twitterrubriek.
Morgen gaat een site in de lucht (Lonesignal.com) waar we ons hart kunnen luchten en tevens uitstorten in een poging contact te maken met de little green men.
Wat moeten we vooral wél en wat vooral níet twitteren, heeft de presentator van het Radio 1 Journaal vandaag in de groep gegooid.

“Dat wij ook alleen maar ons best doen” reageerde daarop Marieke Baan (3450 volgers) van de Nederlandse Onderzoekschool voor Astronomie.
Zodat ze gebeld wordt en mag vertellen over SETI (waarmee ‘wij’ tot nu tot vruchteloos zoeken naar signalen van buitenaards leven).
“Dit is de omgekeerde weg,” zegt ze. En die is: “wel sympathiek.”

De website Lonesignal zal werken met twee sporen.
Eén met algemene info over de aarde en waar wij zitten in het heelal.
De andere is voor de vrije communicatie van u en mij met ET (die, merkt Tim Overdiek geestig op) hem *niet* blijkt te volgen op twitter.

“Niet geschoten is altijd mis?” veronderstelt de presentator.
Maar tot nu toe: geen enkele reactie?
Klopt, beaamt Marieke Baan, “maar dat wil niet zeggen dat buitenaards leven niet bestaat, we weten alleen niet hoe het eruit ziet.”

TO: “Dat we ook alleen maar ons best doen – is dat een excuus op voorhand?”
Ja. Maar het moet ons niet weerhouden.
Want je zult toch maar net door jóuw tweet het hart raken van die ene alien die zich net wat depri zit af te vragen of áls er leven op aarde is dat leven wel *lief* leven is dat de moeite waard is om te leren kennen.

Die laatste tekst is overigens niet van (de tamelijk nuchtere) Marieke Baan maar van mij.
Blijft staan dat het hier en nu binnen onze dimensie een erg leuk gesprek was.

Mensen meegeven dat er mooie dingen zijn in het leven

door Reageer

“Ah! Daar gaat-ie!”
Henny Radstaak mag erbij zijn wanneer Frater Willibrordus in de kruidentuin van landgoed Oostbroek een pas ontpopte koninginnenpage de vrijheid geeft.

fraterWBMaar eerst laat hij onze favoriete frater (die eigenlijk al een tijd met pensioen is) vertellen over zijn activiteiten als vrijwilliger voor het Utrechts Landschap.
Frater Willibrordus vertelt mensen over vlinders.
In de tuin maar ook in tehuizen (“mensen die amper buiten komen”) en wanneer iemand na bezoek aan het ziekenhuis in een dip in zijn tuin belandt, vrolijkt hij ze weer op.
“De mensen nemen foto’s en ook van mij want, zeggen ze: daar kan ik mijn man een plezier mee doen.”

Terwijl de verslaggever met de frater praat komen twee vrouwen langs die zich graag de poppen laten tonen (door een vriend van hem als rupsen gevonden in een tuin in Velp en als pop in een sigarendoosje opgestuurd).

Frater Willibrordus is 85.
Hij is “blij en dankbaar” dat hij dit kan doen.
Blij dat hij er zelf plezier in heeft maar vooral blij dat hij “mensen blij kan maken”.

“Heeft dat met uw frater zijn te maken?” vraagt Henny Radstaak.
“Het komt op mijn weg,” zegt de frater eerst bescheiden.
Dan toch: “Ik denk het wel zeker.
Om mensen iets mee te geven, dat er mooie dingen zijn in het leven.”

Een mooie man in een mooie reportage.

foto: Henny Radstaak

Met z’n natte kwast Harleys zegenen

door 1 Reactie

“Ik zeg oe goedemorgen!”
Rop Zoutberg vertelt in de TROS Nieuwsshow over de paus die morgen Harley Davidson motoren zal zegenen.
Een half miljoen rijders zouden er in Rome zijn, 1100 gelukkigen hebben na loting een sticker op hun motor gekregen en mogen morgen op het Sint Pietersplein staan.
Waar de paus, schildert Rop Zoutberg, “met z’n natte kwast de zegen zal uitspreken over de Harleys” om eraan toe te voegen: “Een betere reclamestunt kun je je natuurlijk niet wensen.”

Het zegenen op zich is zo gek nog niet.
Zo lang er motoren zijn, hebben katholieke geestelijken die een behouden vaart gewenst.
Dat het morgen door de paus gebeurt, komt omdat Harley Davidson de 110e verjaardag van zichzelf leuk wil vieren.

De correspondent laat een gesprekje horen dat hij gisteren opnam met een Nederlander die werkt op het Europese hoofdkantoor van de motormaker.
“Wat heeft de paus met Harleys” vraagt Rop Zoutberg waarop de PR-man: “Hij heeft woensdag ons management leren kennen en staat heel erg positief tegenover het merk.”
Juist, ja.

Is er ook een tegenbeweging onder katholieken, vraagt Mieke van der Weij.
Die dit “te werelds” vinden.
“We hebben te maken met een wereldse paus” vertelt Rop Zoutberg nog maar eens.
En: “Hij moet óók z’n ding verkopen, hè – net als Harley.”

Zou de paus bereid zijn óp een Harley te gaan zitten?
De kans lijkt klein maar als dat lukt, “zijn alle campagnes tot 2050 geregeld” denkt Peter de Bie.

“Ik hoop ‘m ook nog op mijn scooter te krijgen” lacht Rop Zoutberg.
Maar zijn eerste doel zal zijn: morgen met zijn Honda scooter mét de Harleys op het plein de zegen krijgen.
“Ik hang er een perskaart omheen en ik ga hem er tussen zetten.”

Oe!

Live verslaggever zoekt het gesprek van de dag

door 5 Reacties

Lucella Carasso: “Marcel Bril is in Apeldoorn, de stad waar De Graaf jarenlang Burgemeester was.
Den Haag heeft zich hier nu drie dagen intensief mee bezig gehouden, leeft het ook in Apeldoorn dit onderwerp?”

Marcel Bril: “Ja het leeft zeker wel maar ik heb niet de indruk dat het nou het gesprek van de dag was.
Toen ik hier aankwam toen keken mensen mij aan, ik heb dan zo’n microfoon waarop staat Radio1NOS dan keken mensen mij wat glazig aan en vroegen zich af waar kom je dan voor want op het plein hier voor het stadhuis is ook een lokale veteranenmarkt, de veteranen van Apeldoorn en omstreken die vandaag geëerd worden, kom je daarvoor – nee, is mijn antwoord.
Dan keken ze nog even verder en ah! Vanwege Fred de Graaf natuurlijk.
En dat is dus wel iets dat in hun gedachten zit maar echt heel groot nieuws is het vooralsnog niet. Als je de krant ook bekijkt, de Stentor, dat is een regionale krant, dan staat het wel op de voorpagina maar niet als openingsverhaal: De Graaf legt functie Eerste Kamer neer.
En dan blader je iets verder naar pagina 6 dan staat er een heel groot profiel bijna paginagroot. Verblind door Oranjegevoel, schrijft de krant, rasbestuurder Fred de Graaf weet heel goed dat voorzitters onpartijdig moeten zijn. En toch ligt-ie onder vuur, zo begint die analyse.
Dus ja, het speelt hier wel. Deze man is wel een bekendheid, dat is wel wat je hoort. De burgemeester die in 2009 zo’n belangrijke rol speelde toen hier die aanslag was is wel echt een bekende man in Apeldoorn.
En zodoende is het wel zo dat iedereen die ik spreek tot nu toe ermee bezig is maar het nieuws van de dag, nee, dat is het niet.”

LC: “OK. Marcel Bril was dat.
Vanuit Apeldoorn.”

Kan ik nog terugkomen op wat ik ooit schreef, dat ik live verslaggeving zo mooi vind?

Wat er zoal mis is met Radio 1

door 2 Reacties

Radio is niet spraakmakend.
Was het oordeel van televisierecensenten op een avond over radio(kritiek) waarna NRC Handelsblad en De Groene mensen uitnodigen om eens een proef-recensie over radio in te sturen.
En dan? Wie weet.

Een vaste radiorecensierubriek zie ik niet verschijnen in de belangrijkste kranten.
Maar na de avond wordt er wel ingezonden en (zéér ‘met mate’) gediscussieerd op de site van De Nieuwe Reporter.

Plaatjes en reclame
Aftrap door Marc Chavannes.
Op de avond zélf en toen gepubliceerd in de NRC.
Chavannes ergert zich aan de plaatjes in en de reclame rond het Radio 1 Journaal (wie niet).
Hij vermeldt (treurend?) dat gemonteerde reportages “al heel lang uit” zijn. Wat volgens mij niet waar is, maar goed.

Wél waar is zijn bewering dat veel live verslaggeving niet veel verder gaat dan ‘vertel eens verder’ en dat veel nieuws binnenkomt in gesprekjes met de presentatoren.
“Hun belangstelling en kennis van zaken bepaalt de toon van al die gesprekjes. (..) Eigenlijk is het een huiswerkcursus nieuws.”
Waardoor de bijles sinds kort “draaglijker” wordt gemaakt “met af en toe een muziekje”.
Volgens de leiding van R1J dus.

Conclusie van Marc Chavannes: “Radio blijft er toe doen door te verrassen, door te associëren, door geheugen te tonen. En door geïnspireerd te improviseren als er Nieuw nieuws is.”

Zendgemachtigden
Vandaag gaat Henk van Hoorn, ooit hoofdredacteur NOS-radio, daar hárd overheen.
Hij verwijt Radio 1 dat geen rekening wordt gehouden met de luisteraars maar alleen met de zendgemachtigden.
“Eerst een aantrekkelijk, gevarieerd en creatief programma-aanbod bedenken en pas daarna bepalen wie dat het beste kan gaan maken, dat is volgens mij de juiste volgorde.”

Van Hoorn heeft ook kritiek op de nieuwsselectie van de NOS.

“Ik heb wel eens de indruk dat er helemaal geen nieuwsdrempel meer is. Wat tot voor kort hot news was voor lokale en regionale media, haalt nu in vaak in geuren en kleuren de landelijke nieuwszender.
Sinds ‘het gesprek van de dag’ een criterium voor de nieuwsselectie is geworden gaat het steeds vaker over misdrijven, verkeersongelukken en ander gevarieerd politienieuws.
Plus het vervolg in de vorm van rechtszaken.”

En: “Gemakkelijke journalistiek, want er komt weinig research aan te pas.
En het is bovenal knielen voor de vermeende interesses van het publiek, terwijl toch uitgerekend de journalistiek beter behoort te weten.
Daar worden journalisten namelijk voor betaald.”

Gesprekjes
Bovendien, sluit hij aan bij Marc Chavannes: “De eenvormigheid waarin alles wordt gepresenteerd.”
“De hele dag op Radio 1-gesprekjes. Zelden een mooie reportage, een pakkende analyse, een column of een verrassende aanpak. Babbelradio, dat is het. Daarom kun je vrij eenvoudig de informatiestroom het ene oor in en het andere weer uit laten gaan.”

Henk van Hoorn heeft gelijk.
Ook ik ervaar al weken (sinds ik terug ben van vakantie) een brei die oor in en weer uit gaat.
Babbel en klets en au! denk ik regelmatig bij stommiteiten van presentatoren en kán het meer voxpop bij de verslaggever op locatie.

Die plaatjes, die zijn het probleem helemaal niet.
Of in elk geval maar ten dele. Als een symptoom.
Het lijkt wel of iemand ergens heeft besloten dat de lat bést wat lager kan.
Babbel-babbel in gesprekken of ‘vlieg afvangen’ maar dan niet alleen kinderachtig kefferig zijn maar ook nog eens een stomme fout maken.
Reportages die kabbelen en beetje sfeer en ietsje info geven maar niet die extra edge.

Waarbij er natuurlijk godzijdank uitzonderingen zijn.
Maar: te weinig.