“Ah! Daar gaat-ie!”
Henny Radstaak mag erbij zijn wanneer Frater Willibrordus in de kruidentuin van landgoed Oostbroek een pas ontpopte koninginnenpage de vrijheid geeft.
Maar eerst laat hij onze favoriete frater (die eigenlijk al een tijd met pensioen is) vertellen over zijn activiteiten als vrijwilliger voor het Utrechts Landschap.
Frater Willibrordus vertelt mensen over vlinders.
In de tuin maar ook in tehuizen (“mensen die amper buiten komen”) en wanneer iemand na bezoek aan het ziekenhuis in een dip in zijn tuin belandt, vrolijkt hij ze weer op.
“De mensen nemen foto’s en ook van mij want, zeggen ze: daar kan ik mijn man een plezier mee doen.”
Terwijl de verslaggever met de frater praat komen twee vrouwen langs die zich graag de poppen laten tonen (door een vriend van hem als rupsen gevonden in een tuin in Velp en als pop in een sigarendoosje opgestuurd).
Frater Willibrordus is 85.
Hij is “blij en dankbaar” dat hij dit kan doen.
Blij dat hij er zelf plezier in heeft maar vooral blij dat hij “mensen blij kan maken”.
“Heeft dat met uw frater zijn te maken?” vraagt Henny Radstaak.
“Het komt op mijn weg,” zegt de frater eerst bescheiden.
Dan toch: “Ik denk het wel zeker.
Om mensen iets mee te geven, dat er mooie dingen zijn in het leven.”
Een mooie man in een mooie reportage.
foto: Henny Radstaak