De Koude Kalkoen

Joris van de Kerkhof

NIMBY in Drenthe

door Reageer

Flauw, zeg.
Mensen die beweren dat ze voor duurzame energie zijn maar *niet* willen uitkijken op 70 windmolens van 150 meter hoogte met zwiepende wieken en naar geluid en slagschaduwen.
“Niet in mijn achtertuin” herhalen Lara Rense (wonend in Amsterdam) en Marcel Oosten (Zwolle) keer op keer misprijzend.

Joris van de Kerkhof heeft zo te horen meer gevoel voor landschap. Hij laat een speciaal voor de rust naar Drenthe verhuisde vrouw vertellen dat de windmolens “vogels uit de lucht meppen”. De windmolens, schildert de Filiaalhouder, “in de kleur van uw haar”.
De PvdA-wethouder met ijzeren kikkertjes in de vijver (JvdK: “ze zitten wel rustig daar, die kikkers”) sjouwt ons de gemeente door en krijgt wanneer hij wat moedeloos doet tegen de bedenker van het plan “u ligt al op uw rug met de armpjes omhoog” toegefluisterd.
Komop, man! Knokken.

“Wat vindt u er mooi aan”- tegen die bedenker. De man blijkt “gefascineerd dat van natuurkracht een nuttig product wordt gemaakt en dan ga je ze vanzelf mooi vinden”. Ook in *zijn* achtertuin?
Joris van de Kerkhof wijst op het slimme spel dat wordt gespeeld: boeren geld bieden om de windmolens te dulden en ze zo opzetten tegen de (andere) burgers. Platform Storm wil meedenken en “zoeken waar het wel past in de natuur”. Nergens natuurlijk, behalve misschien op zee.

Lees het verhaal op de site van de NOS, moedigt de Filiaalhouder aan. En hou je niet in met je argumenten. Dat moedig ik dan ook maar aan want het is absurd hoe weinig daar op de vaak interessante bijdragen wordt gereageerd.

De klant bepaalt hoe geslacht wordt

door Reageer

De Tweede Kamer heeft tot drie uur vannacht gedebatteerd over het verbod op onverdoofd ritueel slachten. Het voorstel van de Partij voor de Dieren zal worden aangenomen met een rare clausule (ideetje van de andere linkse partijen) dat mocht iemand ooit kunnen aantonen dat onverdoofd slachten géén pijn doet – dat het dan toch mag.
Zal niet gebeuren, voorspelt Marianne Thieme. Dus: geen probleem. Waar wel een probleem kan zitten is bij Henk Bleker die sputtert dat de regering zich het recht voorbehoudt aan het (aangenomen) wetsvoorstel een draai te geven. Maar weer géén probleem: in de Eerste Kamer. Thieme rekent voor: daar hebben de christelijke partijen nog maar 14 zetels.

Joris van de Kerkhof gaat de praktijk van het slachthuis in. Een klus die Marcel Oosten hem, zegt hij, niet benijdt.
We leven er langzaam naar toe. Eerst maar eens ontbijten met Niko Koffeman. Dan naar slachter Mulder in Twello. Die zowel verdoofd als onverdoofd slacht. Zelf heeft hij geen voorkeur: “De klant bepaalt.” Slachter en politicus gaan met elkaar in discussie (vooral als ze niet in de lucht zijn) en erg hoog lijkt het niet op te lopen. Wat prettig is, want opgewonden ge-‘jamáár’ hebben we nu genoeg gehad.

Op de achtergrond ‘bèh’.
JvdK: “Goedemorgen, schapen.” Ze staan klaar om te worden gekeurd.

Om tien uur begint het slachten.
Zou Joris van de Kerkhof er echt bij blijven?
Voor mij hoeft het niet.
Ik was al voldoende geïnformeerd bij het door de slachter geschilderde beeld van kippen die met opzet met *te weinig stroom* worden bewerkt “zodat het toch nog halal is”.
JvdK: “Wat een vreselijke beelden roept u op, zeg!”

Een nieuwe munt en de Grieken

door Reageer

Het Radio 1 Journaal hád Joris van de Kerkhof natuurlijk naar de Veluwe kunnen sturen op zoek naar wilde zwijnen. De redactie koos voor ‘s Rijks Munt omdat het gebouw vandaag 100 jaar bestaat. Bij de opening sloeg Koningin Wilhelmina een Gouden Tientje. Vanmiddag zal Beatrix een gouden 5 Euromunt slaan.
Nou ja. Ze zal, begrijp ik, charmant staan toekijken. Terwijl een medewerker van ‘s Rijks Munt op een knop drukt. Voor een munt van “een hele mooie Koningin die live te zien is om drie uur”, zoals de Filiaalhouder formuleert.

Zelf laat Joris van de Kerkhof zich geschiedenis uitleggen en techniek en dan overstijgt hij zichzelf door iets met een gadget en een code. De technicus begrijpt het en wil het op de verslaggever demonstreren (JvdK: “dit is leuk”) maar het duurt veel te lang en lukt niet.
Waarna: “Ik ga op een draad staan en dat betekent dat mijn koptelefoon afvalt, zo onhandig ben ik nou – net zo onhandig als de Griekse overheid.” Bruggetje!
Over de Grieken praten vervolgens de conservator van het Geldmuseum en een socioloog die het eerst oneens zijn maar dan toch eens over “de illusie van rechtvaardigheid” die “van belang is om het volk mee te krijgen”.

Joris van de Kerkhof slaat nog ergens een deur tegenaan (“dit is echt een onhandige dag”) en ik vermoed dat straks op de NOS-site nog een laatste stukje interview/reportage komt want nu eindigde het Filiaal om tien voor negen wel heel erg in het niks.

Het was wel leuk trouwens. Vond ik. Gezellig.
En die zwijnen kunnen morgen ook nog.
Zo snel zal de gemeente Epe ze toch niet hebben afgeknald.

Extra luisteren en terugluisteren

door Reageer

Ik luister radio wanneer ik radio luister.
Waarmee ik bedoel dat ik zéér zelden iets terugluister tenzij ik denk: hoorde ik dat nou goed?
En dan mn wanneer ik verontwaardigd ben over wat ik dacht te horen.

De NOS wijst af en toe op: dit staat uitgebreider op onze site.
Geldt zowel voor tv als voor radio.

Vandaag doet Joris van de Kerkhof het.
Hij hield Filiaal in Overvecht (waarbij mij vooral de smerige studenten opvielen wier aso-gedrag werd vergoelijkt).
Dan vlak voor half tien begint hij een gesprek en sluit meteen af met: komt straks op de site.

Vorige week deed Marc-Robin Visscher het.
Noodgedwongen.
Omdat *zijn* Filiaal in het water viel. Letterlijk. Z’n verbinding werd keer op keer weggehoosd.

Ik hád z’n verhaal best willen horen. Maar toen het op de site stond, luisterde ik niet.
Zoals ik nu ook niet naar de extraatjes van zijn collega F-houder zal luisteren.

Sta ik hierin alleen?
Mij kan niet schelen of ik een eenling ben, maar ik ben nieuwsgierig.
De NOS zou het moeten weten. Met de cookies.
Die binnenkort niet meer (vanzelfsprekend) mogen.

Lijkt me wel katerig voor de hardwerkende journalisten als zou blijken dat ik géén uitzondering ben.

Wonderlijke slakjes en aanrollende sponzen

door Reageer

Gisteren al in Vroege Vogels, vandaag in het Radio 1 Journaal: de duikers en biologen die scheepswrakken ontdoen van netten en vislijnen en andere zaken waarin vissen en krabben zich kunnen verstrikken. Omdat die er anders in sterven.
“Maar,” veronderstelt Joris van de Kerkhof, “ze zijn er toch voor om dood te gaan?” Ja maar toch nee: op deze manier wordt het namelijk “één grote slachtpartij”. Zegt een duiker. Of zegt een bioloog. Het is me niet steeds duidelijk wie aan het woord is (wat overigens niet veel uitmaakt voor de boodschap).

De bevlogen mannen (en 1 vrouw nl de kapiteinsvrouw) van ‘Duik de Noordzee schoon’ willen de eigen maritieme omgeving beschermen maar dat krijg je pas voor mekaar als je kunt laten zien wat er te beschermen *is*. Bijzondere dieren en planten hebben ze al gezien. Wonderlijke slakjes waarvan we dachten dat die alleen in de tropen voorkwamen.
En (onverwacht): op 230 mijl uit de kust heb je op 30 meter diepte een zicht van 25 meter.

“Adopteer een wrak” maakt deel uit van de aktie. Althans, dat is zo om kwart over zes maar om half tien blijkt dat een lokkertje “om de zaak aandacht te geven”.
Mooiste verhaal uit dit Filiaal: een spons. En dan niet 1 waarmee je de ruiten kunt lappen maar een bewegende. Tientallen tegelijk. Over de bodem van de zee.
Ze kwamen aanrollen en erop zaten zee-egels en krabbetjes. Die zich zo lieten vervoeren van de ene eetplek naar de volgende.
“De taxi’s van de Noordzee.”

Voor zo’n Filiaal mag je me wakker maken.